Dağdaki ağaç üzerine
Oysa insanlar da ağaç gibidir.
Ne kadar yükseğe ve aydınlığa çıkmak isterse, o kadar kuvvetle toprağın altına inmek ister kökleri, karanlığa, derinliğe - kötülüğe.
Sayfa 36 - İş Bankası Kültür Yayınları
Dağdaki ağaç üzerine
Zerdüşt altında delikanlının oturduğu ağacı tuttu ve şöyle buyurdu:
"Bu ağacı ellerimle sallamak istesem,yapamazdım.Ama bizim göremediğimiz rüzgar,onu dilediği gibi üzer ve eğer.Biz en çok görünmeyen eller tarafından üzülür ve eğiliriz."
Sayfa 50
Dağdaki ağaç üzerine
İnsan da ağaca benzer. Ne denli yükseğe ve ışığa çıkmak isterse, o denli yaman kök salar yere, aşağılara, karanlığa, derinliğe. Hatta kötülüğe!
Sayfa 43 - Mekika YayınlarıKitabı okudu
Dağdaki ağaç üzerine
Görünmez ellerdir bize en kötü eziyetleri çektirenler,bizi eğip bükenler.
Oysa insanlar da ağaç gibidir.Ne kadar yükseğe ve aydınlığa çıkmak isterse,o kadar kuvvetle toprağın altına inmek ister kökleri,karanlığa,derinliğe - kötülüğe."
Yukarı vardığımda,hep yalnız buluyorum kendimi.Hiç kimse konuşmuyor benimle,yalnızlığın ayazı titretiyor beni.Ne arıyorum ki yükseklerde?
Sayfa 36Kitabı okuyor
Dağdaki ağaç üzerine
Hızla değişiyorum: bugünüm dünümle çelişiyor. Yukarı çıkarken sık sık basamakları atlıyorum-hiçbir basamak bağışlamıyor beni.
Sayfa 36 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Dağdaki ağaç üzerine
“Bu ağacı ellerimle sallamak isteseydim, gücüm yetmezdi buna. Oysa gözümüzle göremediğimiz rüzgar ona istediği gibi eziyet ediyor, eğip büküyor. Görünmez ellerdir bize en kötü eziyetleri çektirenler, bizi eğip bükenler.”
Sayfa 36 - Türkiye İşbankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Dağdaki ağaç üzerine
Ama sevgim ve umudumla sana yalvarırım: ruhunun içindeki kahramanı bir kenara atma !
Sayfa 51 - Ren , Lades Kitap Yayıncılık
Dağdaki ağaç üzerine
Görünmez ellerdir bize en kötü eziyetleri çektirenler, bizi eğip bükenler.
Sayfa 36Kitabı okudu
-DECCAL-
_İnsan kendi karakterine bakarak Tanrı'yı yaratmıştır. Üstün gördüğü özellikleri Tanrı'da görmek hoşuna gider. İğrenç özelliklerini de Şeytan'a yüklemiştir.
_Bir tanrıbilimcinin, dincinin doğru diye duyduğu, yanlış olmak zorundadır: bu bir doğruluk ölçütü neredeyse. Savaş açtığım bu tanrıbilimci içgüdüsüdür: her yerde buldum onun
Çınlayan sürekli, Dağdaki ağaç üzerine
İnsan ki ağaca benzer, ne kadar çıkmak isterse yapraklarıyla aydınlığa, yüksekliğe, iyiliğe,
O kadar yaman kök salar; karanlığa, derinliğe, kötülüğe.
