Daima Lilya
@daimalilya
İstanbul
305 okur puanı
Ocak 2017 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Üstlenmeye hakkım olan tek sorumluluk, her zaman doğru olduğunu düşündüğüm şeyi yapmaktır.
Yaşam konusunda bir fikrin vardı; içinde bir inanç, bir beklenti yaşıyordu; eylemlere, acılara ve özverilere hazırdın. Ama yavaş yavaş anladın ki, dünya hiç de senden eylemlerde ve özverilerde bulunmanı istemiyor; yaşam, kahraman rollerine ve benzeri şeylere yer veren bir kahramanlık destanı değil, insanların yiyip içmeler, kahve yudumlamalar, örgü örmeler, iskambil oynamalar ve radyo dinlemelerle yetinip hallerine şükrettikleri rahat bir orta sınıf evidir.
Okur Takip Önerileri
To Leslie, 2022
- Hayvanat bahçesine gidelim mi?
+ Hayvanat bahçesi mi!? O yerler berbat.
- Seni her zaman götürürdüm.
+ Hayvanlar doğada olmalı. Onları kafese koyuyorlar. İnsanlar seni acı çekerken izlese nasıl hissedersin?
- Yapıyorlar zaten...
İnsanları hesaba katmak hatadır. Herhangi bir insanı hesaba katmak büyük bir hatadır. Bu hatayı her zaman yaptım. Bütün hataların bu en korkuncunu her zaman yaptım, insanları hep hesaba kattım!
İnsanlar daima, ölümü "ebedi huzur"la eşitlemediler mi? Buradan çıkarılacak en doğal sonuç, hayatın olduğu yerde mücadele ve huzursuzluğun olması gerektiği değil midir? Huzur, cansızlığın ve çürümenin en bariz belirtisi değil midir? Şiddet eylemleri gençlerin, yani tamamen canlı olanların bir ayrıcalığı olarak görülmemeli midir? Dolayısıyla yaşamı övmekle şiddeti övmek aynı şey olmaz mı?
Kendi kendime de dünyaya da yabancıyım...
Star Wars
Darth Vader: Where is Padme? Is she safe? Is she all right?
Darth Sidious: It seems in your anger... You killer her!
Darth Vader: I... I couldn't have! She was alive, i felt it!
I... Noooooo!