Geçmişten günümüze kadar üzerinde çok yoğun çalışmalar yapılmasına rağmen uçsuz ve bucaksız bir konu olması nedeniyle, hastaların gösterdiği tepkilerin birbirinden farklı olmasıyla çoğunlukla ruh sağlığı tanısı koyulmasında hatalar meydana gelmektir.Bunun en güzel örneği “Rosenhan deneyi.” Kitabı okuduktan sonra da Paulo Coelho’nun 3 kez psikiyatr servisinde yatmasını ve nedeninin bilinmemesi üzerine hastanede kaldığı süreç boyunca bu konuya değinmek üzerine bu eseri yazmaya karar vermesine dikkatinizi çekmek istiyorum. Bizler için normal nedir ? Toplum tarafından herkesçe kabul edilen tutum ve davranışlar.Ya peki toplumdaki bu ilk tutumu gösteren birey de bize göre bir anormalse ? Bu başlı başına bir delilik.Zaten hepimizde olduğunu ifade ediyor Coelho deliliğin.Kitap sayfa sayısı olarak çok az ama içinde o kadar sorgulanacak güzel konular var ki.İnsani duyguları sorgulamayı, Yaratanı araştırmayı , yapılan tutum ve davranışların altında yatan gerçekleri, toplumun hayatımıza yön verdiğini ve daha bir çok şeyi... Ama özellikle eser de üzerinde durulan konu gerçekten YA-ŞA-MAK (yaşamayı bilmek). İnsan zor olsada toplumdan, baskılarından kurtulup kendi istediği mesleği veya hayatı seçtiği zaman Coelho’ya göre tamamen bir bütün.Hatta Tanrının desteğinide almış olarak.Bizler ön yargılarımızı yıkarak insanlara kesin hüküm vermelerden vazgeçelim.Deliliği kavrayabilmeyi, empati kurabilmeyi ve belki de bazen özenmeyi öğrenelim.Çünkü onların yaşamında bizler gibi sıradanlık yok.Her şey başlı başına esrarengiz.