Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Samantha Grace'in ilk okuduğum kitabıydı. Okuması çok keyifli. Kitap sıkmıyor. Bridgerton serisindeki bir çok kitaptan çok daha güzel. Hikayeyi de sevdim. Klasik bir aşk hikayesi.
Büyülü ve Fantastik Bir Evrenin Kapıları Aralanıyor...
Selam Kitap Dostları,
Uzun süredir kitap okuyamadığım bir dönemden beni çıkaran seri ile devam ediyorum. Beni tekrar fantastik evrene döndüren ve sihrin, kardeşliğin ve büyülü özgün bir evrenin içine bodoslama dalmamı sağlayan serinin giriş kitabı Caraval bitince içimde tutamadım hissettiklerimi ve geldim.
Yoruma geçmeden önce, bu seri neden çok
Spoi içermiyor
Uzun zamandır herkesin önerdiği fakat benim bir türlü kalın olduğu için başlama cesareti bulamadığım o kitaba 4 hafta önce başladım ve bugün bitirdim.Kitap kalın olmasına rağmen gerçekten akıcı ilerliyor.Anlatım dili basit olduğu için sizi sıkmıyor.Yazarın kendi hayatından da izler taşıdığı kitap, denizci bir gencin hikayesini anlatıyor.Ben Martin’in çabasına hayran kaldım.Pes etmeyip çevresindekiler ona inanmasa bile denemeye devam etmesi,azimli olması o kadar büyüleyiciydi ki.İnsanın gerçekten içtenlikle istediği sürece kendine güvenip başaramayacağı hiçbir şeyin olmadığını gösterdi bu kitap.Sonu beni çok hüzünlendirdi ve bir süre boş duvara baktırdı diyebilirim.Olumsuz yanına gelirsek anlatım kısmında çok tekrara düşülmüş.Yani aynı mevzuyu sayfalarca anlatmanın bir manası olduğunu düşünmüyorum.Kitabın yarısına geldiğinizde sizde benim gibi sıkılıp bırakmak isteyebilirsiniz ama bırakmayın.Diğer hoşuma gitmeyen şey de açıklamalar kısmının kitabın arka sayfasında oluşu.Her seferinde kitabın sonuna dönüp açıklamayı bulmak biraz sıkıcı bir durum.Gördüğünüz gibi artıları eksilerinden çok olan bir kitap.O yüzden kesinlikle okumalısınız.
Atası ne olursa insan ona dönüşür, elbet böyle olur. Mahmut'un babası denizci, annesi denizci çocuğuydu. Elbette o da denizci olacaktı. Ama babası olmamasını istiyor, bu sevdasına karşı çıkıyordu. Diretti Mahmut, hayalleri, deneyimlerden daha baskın çıktı gözünde. Bir zaman ustasının yanında, karada öğrendi denizciliği. Yıllar sonra babası yine ve yine karşı çıkarken, kendini masmaviliğe attı. Gün geldi, vazgeçmek zorunda kaldı. Ama yine de, öz özü her şekilde çağırır. O da özüne, eski ve ilk aşkına geri döndü.
Burada ikilemle karşılaşıyoruz, acaba en doğrusunu mu yapmıştı Mahmut? Karısını, topraklarını, sermayesini terk edip denize çekilmesi doğru muydu, değil miydi? Doğruydu, çünkü önünde sonunda geldiği yere geri dönerdi insan. Doğru değildi, çünkü sorumlulukları ve 2 kişilik de olsa bir ailesi vardı. Hangisi peki, hangisiydi cevabı? Bana sorarsanız tabii ki doğru değildi, ne de olsa bir karısı, sorumluluğu ve rolü vardı hayatında. Ama Mahmut'a bakarsak bu onun için büyük bir sevdaydı. Hayatı boyunca bunun için çalışmış, dininmişti. Fakat hayat farklıdır. Bazen, istemesek de çabaladığımız işlerden vazgeçmeliyiz. Yoksa sonumuz, ikilemle kalacaktır. İkilem de ruhu vesveseler. Ruh vesveselenirse ortada ne çabalanacak iş kalır, ne de çabalayacak kişi.
İlgi Çekici Bir Yapım
Herkese selamlar bugün size Denizi Yitiren Denizci kitabının konusunu ve bana ne hissettirdiğini anlatacağım.
Kitap gayet akıcı, anlaşılır ve ilgi çekiciydi. Okuduğum ilk Mişima kitabıydı ama eminim devamı gelecektir. Puanım 9.
Bu kitaptaki ana karakterimiz Noburo isimli 13 yaşında bir çocuk. Babası 8 yaşındayken ölmüş, annesiyle beraber
Kitap 1600’lü yıllarda kaleme alınmış; Francis Bacon tıpkı Thomas More’un Ütopya’sında olduğu gibi hayal ettiği ülkeyi anlatıyor..
Peru‘dan ayrılarak Pasifik Okyanusu üzerinden Çin’e ve Japonya’ya gitmek üzere yola çıkan bir grup denizci, okyanusta yollarını kaybediyor ve günlerce aç susuz yaşadıktan sonra neredeyse ölmek üzerelerken açık denizde kimsenin yerini bilmediği bir ada ülkesine yani yeni Atlantis‘e ulaşıyorlar..
Bu ülke öyle böyle bir ülke değil; her türlü bilimsel çalışmaların kontrollü bir şekilde gerçekleştirildiği, insanların birbirine saygı duyduğu, dinlerine, devletin hayat düzenlemek amacıyla koyduğu kurallara bağlı vatandaşlardan oluşan, sosyo-ekonomik anlamda oldukça ileri düzeyde olan bir ada ülkesi burası..
Kitabın bazı bölümlerindeki bilimsel çalışmalara yönelik yapılan tasvirler kitabın 1600’lerde yazıldığı baz alınacak olursa gerçekten oldukça heyecan verici.. Fakat bu kısımlar daha da detaylandırılarak anlatılabilirdi diye düşünüyorum ben..
Her şey iyi güzel hoş da; kitabın daha anlamlı bir sonu olabilirdi; mevcut durumda kitabın sonu sanki gelmemiş, “to be continued…” denmiş gibi..
Fakat konu muazzam değerli okur kardeşlerim; bence yine okunmaya değer oldukça güzel bir kitap..
Okuyunuz efendim.!
“Martin Eden”, Amerikalı yazar Jack London’ın en önemli eserlerinden biridir ve edebiyat tarihindeki en etkileyici kahramanlardan biri olan Martin Eden’ın hikayesini anlatır. Roman, yazarın kendi yaşamından da izler taşır ve birçok temayı işler.
“Martin Eden”, genç ve idealist bir denizci olan Martin’in yaşamını ve entelektüel gelişimini konu
Aganta!
Okurken kendimi açık denizlerde yelken açmış hissettim.
Gerçekten denize ilgisi olanların ve denizci terimlerine hakim olanların daha çok zevk alcağını düşündüğüm bir kitap.
İlk okuduğumda bu kitabı ortaokuldaydım. Çok ağır gelmişti ve neden ağır geldiğini de tekrardan okuduğumda anladım. Denizle ilgilendikten sonra bu kitabın tadı bambaşka oluyormuş. Neredeyse bütün terimleri bildiğimden okurken yelkenliyle açılmışım gibi hissettim.
Tek hayali,tek gerçeği deniz olan Mahmut…
Küçüklüğünden beri karşısına çıkan engellere rağmen deniz aşkı kalbini yakıyor.Babasının ısrarlarıyla farklı şeyler yapıyor,okula gidiyor ama içindeki deniz aşkı asla değişmiyor.Sonunda denizci oluyor ve denizde yıllarını geçiriyor.İlerleyen zamanlarda bazı sebeplerden denizi bırakıp tekrar karaya dönüyor ve aşık olduğu kadınla evlenmek istiyor.Ama bu isteği maalesef olmuyor kadın Mahmut’u bırakıp gidiyor.Daha sonra başka bir kadınla evleniyor ve denize aşık bu adam bi anda ‘toprak ağası’ oluyor.Tabiki bu sadece kendini avutmak oluyor çünkü o toprak insanı değil denizin ve dalgaların insanı…
Bi süre kendisini toprakla ,tarlayla avutuyor ve bu süreçte toprak insanlarının nekadar çıkarcı ,para göz olduğunu, gururlarını ,vicdanlarını o tarlalarda tıpkı ayrık otu temizleyip kenara atar gibi yüreklerinden koparıp kenara attıklarını görüyor ve bunlara şahit oluyor. Tabi köydeki( sözde )hoca tiplemesinide yazar bize gösteriyor bu romanda.İnsanların inancını kullanarak onları nasıl kullandığını,çıkarlarını anlatıyor.
Mahmut ise bunlara kendini çok yabancı hissediyor ve bu hayata alışamıyor nekadar karısına karşı içinde sevgi olsada bi kişinin sevdiği insanı yıllar sonra görüp özlemle ,hasretle kollarına koştuğu gibi oda koşuyor ve asıl ait olduğu yere dönüyor.
Seçimlerimizi hatalı yaparsak, huzuru yaşamak imkansızlaşır. Huzur, gerçek olana duyulan hasretten doğan bir gölge gibi gelir. Huzur, gerçeklik özleminden doğar. Tohum çiçeklenmeyi diler. Çiçeklendiğinde neşeyle dolar; çiçek açamadığında ise acıyı ve ıstırabı deneyimler. Nehir, okyanus olmayı arzular. Eğer denize ulaşabilir ve sonsuzlukla birleşebilirse dinginleşir.
