Derins
@deriins
O”ğuz Atay “ Tutunamayanlar”
GM
KTÜ
120 okur puanı
Aralık 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sanırım uzun zaman sonra ilk defa bu kadar okumak için heyecanlandım, en kısa zamanda satırlarda buluşmak üzere:)
Anımsar anımsamaz unutulan, bir kez olmuş ve yitip gitmiş ya da hiç olmamış bir şey gibi.
Beynimde binlerce sayfa ile devam eden tek kitap …
Okur Takip Önerileri
Eğer bu hayat gerçekten güzel olsaydı, herkes büyük bir sevinçle uyanır ve hiç istemeyerek uyurdu; oysa durum bunun tam tersi.
Arthur Schopenhauer
"Kelimeler, onlara yaptırmak istediğiniz işleri her zaman beceremezler. O yüzden müzik vardır. Kelimelerin boşa çıktığı zamanlar için."
Bir başkası olsa,derler ya, '' içini döktüğü için '' rahatlardı...Ben rahatlamadım Öfkeliydim,kendime karşı öfkeliydim.Bana hep böyle olur.Kelimelerin tadını unutacak kadar uzun süre susarım ve birden bent yıkılır,içimde ne varsa,tuttuğum ne varsa boşaltırım,bitmez tükenmez bir gevezelik başlar; daha çenemi kapamadan pişman olmuşumdur bile.
"Bir insanın hayatının doğumuyla başladığına emin misiniz?"
Nasıl olur da bir başka insanı bu kadar net içinde hissedebilirdi ki. Onu gördüğü her an, sahip olduğunu sandığı bütün organlarının aslında ne kadar bağımsız ve başına buyruk olduklarını bir kez daha algılıyordu. Yıllardır beraber yaşadığı kalbi artık başkası için atıyordu, beyni desen çoktan olay yerini terk etmişti. Kendi hücreleri bile dinlemiyordu adamı. Bir insanın hücresi neden bir başkası için kendi vücuduna ihanet ederdi ki... Ama adam bir şeyden çok emindi. Tüm hücrelerinin kendisini terk edeceğini de bilse, onu gördüğü tek bir anı bile dünyada hiçbir şeye değişmezdi.
“Yürekten sevdiğin bir insan varsa, bir kişi olsun yeter, hayatın kurtulmuş demektir…”
sanki bir şeyleri güçlü bir arzuyla istediğin halde, aynı zamanda o şeyden de kaçıyor gibisin...
Demek istediğim , iyiliğin bu kadarı fazla ...
"İki kent arasındayım, biri bilmiyor beni, öteki artık tanımıyor."
Jean-Paul Sartre "Bulantı"
İçi ne kadar doldurulursa doldurulsun, yine de hafiftir hayat. Çünkü altı deliktir. Delikse ölümdür! Bütün kazançlar bu delikten kayıp gider.”
Devlet , herkesin yavaşça intihar etmesine “hayat” denilen yerdir...
Ya ben yaşadığım hayatı anlayamadım, ya da bu hayatın hiçbir değeri yoktu.
Daha iyisini de bulamadım, göremedim, kimse göstermedi.
Sen bir gelip, bir kayboluyordun, kuyruklu yıldız gibi; bense her şeyi unutuyordu, ağır ağır, sönüyordum.
