10 kuruşun gücü adına)
Büyük bir ihsanmış gibi cebimden zahmetle çıkarıp bir dilenciye 10 kuruş veriyorum. Sanki insaniyete bütün borcumu ödemişim gibi..
yanında güvende hissettiğimiz nadir insanlar
Çünkü onda öyle haller gördüm ve anladım ki, bu adam hiç kimseye hiçbir şekilde haksızlık yapmamıştır. Böyle bir adama kusurlar, hatalar itiraf edilebilir. Ondan herhangi bir mesele hakkında namuslu fikirler alınabilir.
insan sosyal olması gereken bir varlıktır
Garip insanlarla uğraşmak istemem. Onlardan bana hayır yok. Bana seven, gülen, bağıran mahlukat lazım. Bu adam yaşamıyor ki.. köpeğinden başka kimsesi yok. Yalnız onunla konuşuyor, insanları sevmiyor.
Okur Takip Önerileri
ne diyeceğini bilemediğin zamanlarda
Neden gecenin esintisi içinde sallanıp duran şu hindistan cevizi ağacına dönüşmüyordum sanki.. hiç değilse bir şey söylemem gerekmezdi.
Her şeyi aynı anda düşünmek, hiçbirine gereken zamanı vermemek ne kötü huydu.
--Ölünün arkasından kötü konuşma!
--Bu da dayanamadığım başka bir şey. Sırf öldü diye birinin aziz olup çıkması..
insta maskesi takmak
Sırtında her yere taşıdığın şu karizmatik adamı düşür de, içimiz soğusun birader, seni göremiyoruz.
samimiyet ihtiyacı
Ben babamı gücümü göstermek için öldürmedim. Onun gerçek bir tavrına şahit olmak için, gözlerime sahici bir şekilde bakması için öldürdüm babamı. Dipdiri bir karşılaşma için, bana son nefesinde bir şeyler desin diye, üç beş kelam edelim diye baba oğul..
çocuğunu ihmal eden baba
Babam gözgöze gelmemek için elinden geleni yapar, benimle iletişim kurmamak için üstünde yazı olan her şeyi okurdu. Prospektüs, elektirkli süpürgenin garanti belgesi, kullanım klavuzu.. her şey ya, her şeyi. Bir gün ona çizdiğim resmi göstermek istedim. Onunla konuşmaya geldiğimi anlayınca tişörtünü çıkarıp etiketini okumaya başladı)))
İnsanın anıları kaybolunca dünyada kendini tek başınaymış gibi hissediyor.
Cenin pozisyonunda elbise dolabının karnına girmeyi bile düşündüm. Belki çıkmazsam ben hayatı unuturdum, o da beni..
Utanç, insanın kendisine karşı duygusudur. Sadece kendinden utanırsın. Suçluluk ise başkalarına karşı duyulan bir duygudur.
Kulakların tıkalı olması, duymamak, insana bedeninin içine hapsolmuş gibi hissettiriyor.
kim kime, dum duma
Herkes.. Herkes..
İstanbul'da, hele bu züppe köyde, "herkes" büyük bir mesele değildir. Bir orta anadolu köyünde "herkes" kızcağızın başına bela kesilir. Zavallıyı babasına bile vurdururlar. Fakat İstanbul'da herkes meseleyi tulumba tatlısıyla sade kahve arasında konuşur. Bebeğin sarışın mı ve kime benzeyeceğini sorarlar. Geçer gider.
yetişkin gibi "çocuk"lar
Yetişkinlerle çokça vakit geçiren hastalıklı çocukların çoğunda olduğu gibi zamanından önce olgunlaşmıştı..
