Ben yirminci asır çocuğuyum. Bu asrın çocukları göz yaşının faidesizliğini pek iyi bilirler.
- Suat Derviş (Niçin Sovyetler Birliği'nin Dostuyum?)
Sayfa 3 - Arkadaş Matbaası
İnsan ruhu, ilahi isimlerin bir haritası durumundadır. İnsan ayrıca, kainattaki büyük hakikatlerin kendisine yansıdığı bir zemindir de. İnsanın her bir yapısı kainattaki daha büyük bir yapının temsilidir. Bu manasıyla insan, hem ilahi isimlerin manalarının bir özeti hem de kainatın küçültülmüş bir planıdır. Öyle bir kelimedir ki insan, bu kelimesin içerisine ilahi isimler ve kainat yazılmıştır.
Sayfa 116Kitabı okuyor
İnsan, kendi ruh gemisinin kaptanıdır. Bu tabloda kaptan bir çalışandır, geminin sahibi değildir. Ayrıca geminin ana maksatlarının ancak yüzde biri kaptana dönüktür. Yüzde doksan dokuzu geminin sahibine aittir.
Sayfa 115Kitabı okuyor
Süleyman, kuşun kanadını kıran dervişin kısas diye kolunu kırdırdı.
Doğru olan omzundaki derviş hırkasını çıkarmakmış.
Dervişe sordular:
Zor bir dönemden
geçerken ne yapmalıyız..?
Derviş dedi ki;
Sonsuza dek sürmeyeceğini bilmeli...
İmtihan olduğunu düşünmeli...
Daha kötüsü olmaması için dua etmeli...
Zor döneminde yanında
olanları sonrasında sevindirmeli...
Yanında olmayanları terk etmeli...
Misafir, ev sahibinin iznine ve rızasına uygun olmayacak şekilde misafır olduğu evi kullanamaz.
Sayfa 38Kitabı okuyor
İnsanın, muhakkak kendinin olduğu ve güvenlik içinde bulunduğu için sevdiği bir yer olması gerekir. Dayandığın bir şey olmayınca, dünya tuzaklarla doludur.
Sayfa 85 - Timaş yayınlarıKitabı okuyor
Oysa kimin suçlu, kimin suçsuz olduğunu insanlar değil, yalnız Allah bilir.
Sayfa 80 - Timaş yayınlarıKitabı okuyor
Suçludur belki, suçsuz insanlar gecenin bir vaktinde ortalıkta dolaşmazlar.
Sayfa 79 - Timaş yayınlarıKitabı okuyor
Tadimlik dünyadan
Doyumluk lezzet bekleme
Dedi Dervis.. Ve ekledi;
UNUTMA SEN MISAFIRSIN.
İnsan hiçbir zaman fazla gururlu değildir.
Sayfa 72 - Timaş yayınlarıKitabı okuyor
Dervişe sormuşlar;
"Evlilikte 50 yılı nasıl devirdiniz" diye;
Cevaplamış derviş:
“O deli olduğu zaman ben velî oldum, ben deli olduğum zaman o velî oldu..."
Derviş donundaki avcılar varken gerçekler vurulup düşer. Vurulmayanın kanadı kırılır.
Sayfa 76 - Bilge Kültür SanatKitabı okudu
"Ne içindeyim zamanın,
Ne de büsbütün dışında;
Yekpare, geniş bir anın
Parçalanmaz akışında.
Bir garip rüya rengiyle
Uyuşmuş gibi her şekil,
Rüzgarda uçan tüy bile
Benim kadar hafif değil.
Başım sükutu öğüten
Uçsuz bucaksız değirmen;
İçim muradına ermiş
Abasız, postsuz bir derviş.
Kökü bende bir sarmaşık
Olmuş dünya sezmekteyim,
Mavi, masmavi bir ışık
Ortasında yüzmekteyim."
…
Derviş demiş ki, "Fakat efendim, âcizane şöyle arz edeyim: Evet, dil dünyadaki en tatlı nesnedir. Ondan çıkan sözler tatlı olursa bir hastayı iyi edebilir, bir mutsuza sürur kaynağı olabilir. Canı sıkkın, ümidi kırılmış bir kimseye, hayatının yaşamaya değer olduğunu hissettirerek ona neşe verebilir. Şüphesiz ki dünyadaki en tatlı şey dildir."
Sayfa 42Kitabı okuyor
