Herbert Marcuse gelişmiş kapitalist sistemde (yani teknoloji ve fabrikanın en müessir olduğu yerlerde) işçilerin devrimci bir güç olma niteliğini kaybettiğini tespit ediyor. İşçi sınıfı alet olarak kollanılan bir grubun örneğidir.O pohpohlanır, delil olarak gösterilir ve adına konuşulur, fakat bir şey yapmak istenildiğinde ona sorulmaz. Dünyada sayıca en büyük içşi sınıfı ABD ve SSCB’de olduğu halde bunların memleketin siyasî yapısı ve
verilen kararlar üzerinde fiilen hemen hemen hiçbir tesiri yoktur.
Almanya’ya Türk Dersleri
Önemli Bir Medya Olayı Olarak
Türk Bağımsızlık Savaşı, 1919-1923
Alman milliyetçiler için I. Dünya Savaşı ve Alman-Osmanlı ittifakı, kıyamet ölçeğinde bir felaketle sonuçlandı -gerçek anlamda bir kıyamet, çünkü zamanın yergi dergilerindeki görseller Almanya’nın üzerinde mahşerin atlıları tasvirleriyle, Almanya’yı
Türkçülük vs Türk-İslam Sentezi
Devrimci Milliyetçilik-Gerici Milliyetçilik kamplaşması, Türkiye tarihinin seyri içinde de ortaya çıkmıştır. Türk-İslam sentezcileri, Türk Milliyetçiliğinin fikir babalarını unutturmak istemişlerdir.
Çünkü Hüseyinzade Ali'lerin, Ali Suavi'lerin, Yusuf Akçura'ların,
Gaspıralı İsmail Bey'lerin, Ziya Gökalp'lerin, Ömer Seyfettin'lerin,
Mehmet Emin Yurdakul'ların, Mustafa Kemal'lerin, Mahmut Esat
Bozkurt'ların, Sadri Ertem'lerin Milliyetçiliği Halkçıydı ve buna bağlı
olarak Aydınlanmacı-Laik çizgide gelişmişti. Türk-İslam sentezi,
Laiklikten vazgeçerken, aslında geleneksel Devrimci Milliyetçiliği
reddediyordu.
ABD denetiminde olması bu akımın asıl belirleyici özelliğidir. Türk-İslam sentezcileri, Batı'nın Kemalist Devrim'i yıkma tasarımında sahne aldılar ve Devrimci Türk Milliyetçilerinin kurduğu Devrimci Cumhuriyetin yıkıma uğratılmasına hizmet ettiler.
Sayfa 14 - Kaynak Yayınları, 2. Basım.Kitabı okudu
Biz bu çağın #aydın ları, üçüncü #dünya uluslarına, özellikle #İslam dünyasına bağlı olan aydınlar #kapitalizm in ve #sosyalizm in başlangıcında Papa’yla Marx arasındaki anlaşmazlıklara neden olan düşüncelerden kendimizi sıyırmalıyız.
Bu çağda yaygınlaşan ve aydınların İnsanî sorumlulukları olan devrimci ruhu; adalet isteme arzusunu; halka yönelme eğilimini; sömürünün, kapitalizmin, sınıflaşmanın karşıtı olan kıyamı; tarihte binlerce yıl boyunca düşüncelerdeki, uluslardaki ve sınıflardaki şirkle savaşan, her zaman özgürlüğün, adaletin, birliğin bayraktarı olan Tevhid Mektebi’yle birleştirmeliyiz. Bunları birleştirebilirsek; hakla batılın, adaletle zulmün, mahkûmla hâkimin, şehidle cellâdın, bilinçlilikle bilinçsizliğin, dinle büyücülüğün, sonra da Allah’la Tağut’un arasındaki zıtlaşmaları insanlığın başlangıcından tutun da, ta sınıfların dünya çapında birliğini sağlayacak bir kıyamla ve intikamla ortaya çıkarak İslam ideolojisinin en büyük zaferlerinden, en yüce amaçlarından biri olan insanların malca ve servetçe eşit olmalarını sağlayacak Mehdi’nin geleceği zamana değin zincirleme olarak birbiriyle birleştirebilirsek kendi tarih felsefemizi tanımlamış oluruz.
Devrimci Fransa ve Rusya'nın aksine, devrimci İran, büyük bir dünya gücü ve tehdidi haline gelmek için araçlardan, kaynaklardan ve becerilerden yoksundur. Sunduğu tehdit öncelikle ve ezici bir çoğunlukla Müslümanlara ve İslam'ın kendisine yöneliktir.
