Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Dilek

Dilek
@dilekavci1
Dalgın bi cambazım
Aşk kavramı üzerine okuduğum en güzel cümleler..
Onun sandığına göre aşk, şimşek parıltıları ve gök gürültüleri ile kendini birdenbire gösterir, göklerden düşüp hayatı altüst eden, iradelerimizi birer yaprak gibi söken, bütün kalbi uçuruma sürükleyen bir kasırgaya benzerdi. Bilmiyordu ki, evlerin taraçalarında oluklar tıkalı ise, hafif yağmurdan da göller hasıl olur...
Reklam
%52 (206/396)
Madame Bovary
Madame BovaryGustave Flaubert
7.5/10 · 33,1bin okunma
74 syf.
·
Puan vermedi
·
4 günde okudu
Dönüşüm
DönüşümFranz Kafka
7.8/10 · 222,4bin okunma

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
%31 (60/192)
Çürümenin Kitabı
Çürümenin KitabıEmil Michel Cioran
7.8/10 · 10,3bin okunma
Reklam
.... bir başka güz daha bir başka kışa teslim olmuştu.
Sayfa 216Kitabı okudu
İnsanlar karşı-ateşler yakarlar, bir yangını söndürmek için bir başka yangın çıkarırlar, demek istiyorum.
Sayfa 185Kitabı okudu
"Zorlu ama geçerli bir kanıt," dedi Furi. "Zaman."
Sayfa 158Kitabı okudu
Kendini ortadan kaldırmak öyle açık ve öyle basit bir iş gibi görünür ki! Niçin o kadar nadir bir şeydir bu? Niçin herkes bundan kaçar?      Çünkü, her ne kadar akıl yaşama iştahını yok saysa da, fiiliyatın sürmesine neden olan hiçlik bütün mutlaklardan üstün bir kuvvettedir; ölümlülerin ölüme karşı sessiz ortaklıklarını izah eder; yalnızca varoluşun simgesi değil, varoluşun ta kendisidir bu hiçlik; her şeydir. Ve bu hiçlik, bu bütün, hayata bir anlam veremez, ama hiç değilse hayatı, olduğu hal içinde sürdürür: Bir intihar etmeme hali.
Reklam
Son cümle o kadar güzel ki!
Konuşanların sırrı yoktur. Ve hepimiz konuşuruz. Kendimize ihanet eder, kalbimizi teşhir ederiz; her birimiz dile gelmezliğin celladıyızdır; her birimiz sırları, en başta da kendi sırlarımızı yok etmek için yırtınırız. Ötekilerle görüşmemiz de, kendimizi boşluğa doğru bir yarış içinde hep birlikte alçaltmak içindir; ister fikir teatisi olsun, ister itiraflar ya da entrikalar... Merak, sadece cennetten dünyaya düşüşe değil, her günkü sayısız düşüşe yol açmıştır.
Sıkıntı, kendi kendine yarılan zamanın içimizdeki yankısıdır... boşluğun açığa çıkmasıdır, hayatı destekleyen -ya da icat eden- o sayıklamanın kurumasıdır...
... Böylelikle, her geceden sonra, kendimizi yeni bir günün karşısında bulduğumuzda, o günü doldurma gerekliliğinin gerçekleştirilemez oluşu içimizi ürküntüyle doldurur; ve ışık içinde nerede olduğumuzu şaşırmış bir halde, sanki dünya az önce sarsılmış ve kendi yıldızını icat etmiş gibi, bir teki bile bizi zamanın dışına çıkarmaya yetecek olan gözyaşlarından kaçarız.
89 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.