Sadece kendinizi değiştirme gücüne sahipsiniz. Başkalarını değiştiremezsiniz. Kendinizi sorun olarak görmeniz gerekir, bir başkasını değil. Bir başkasını çözülmesi gereken sorun olarak görürseniz, o kişiye kendiniz ve sağlığınız üzerinde güç vermiş olursunuz. Kendiniz dışında kimseyi değiştiremeyeceğiniz için, kontrolü elinizden kaybetmiş olursunuz. Burada asıl sorun, problem yaratan kişiyle nasıl bir ilişki kurduğunuzdur. Acı çeken sizsiniz ve bunu onarma gücü yalnızca sizdedir.
Öyle anlar sizi yaşamdan, aşktan, gülümsemelerden, arkadaşlardan - hatta ölümden de- koparır. İnsan o zaman dünyanın hiçliğinden, kendi hiçliğinden başka bir şey var mı diye sorar kendine.
Anın kopuk kadranında tükenirken zamanım,
Kırmızı bir Anka hüznü olur soluk soluğa yaşama telâşım.
Medcezirlerimin kıyıya vuran doğum sancılarında,
fecrinde sen kanarsın...
"...bizler artık bir sistemin kurbanlarıyız, çıkarlarımız konusunda bizi aldatıyor ve kendi çıkarlarına kurban ederken onların bizim de çıkarımız olduğuna ikna ediyor bizi. Böylece hepimiz iyi bir şey yaptığımızı sanıyoruz ve birbirimizle yarışırcasına kanıyoruz, ödülümüz delilik, içinde yaşadığımız atmosfer aptallık, bu atmosferde birinci görevimiz cahillik sanki böylelikle yalan ile hesabın eli kolu serbest kalacak."
19 yasinda oldum babam hala bana ve kardeslerime bu şarkıyı bana kim söylerse ona cikolata alcam istedigini alcam diyor neşeli bir şekilde ehehe çok iyi olay (':
Çok tatlı bir şarkı isteyen varsa link ekliyorum:
youtu.be/BEdWmDbSMxg