Dokuzuncu Ağıt
Yeryüzü, sevdiğim, istiyorum. İnan, tüm baharların gerekli değil beni kazanman için-, yalnız bir tanesi, bir tanesi kanıma çok bile artık.
Sayfa 37 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Dokuzuncu Ağıt
... Bir daha yok. Ama bu, bir kez bulunmuş olmak, bir kezcik de yeryüzünde bulunmuş olmak, sanma geri alınabilir.
Sayfa 35 - Türiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Dokuzuncu Ağıt
Göster ona,ne denli mutlu olabilir bir şey,nasıl suçsuz ve bizim.
İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Dokuzuncu Ağıt
Her şeyimle yazgılıyım sana,ta öteden beri.
Hep haklıydın sen ve o müthiş buluşun
cana yakın ölüm.
Birinci Dünya Savaşından sonra yorgun düşmüştü; 1919'da, dinlenmek üzere İsviçre'ye gitti; kesintiye uğramayan, sürekli bir yalnızlık kurmak istiyordu kendine. 1912'de Duino'da başlayan işi bitirmesi gerekti. Bir dostunun yardımıyla, 1921'de Muzot Şatosuna yerleşti. 1922'de beklediği olmuş, dili çözülmüştü yine. Bir arkadaşına çektiği telgrafta “Yedi ağıt tamam" diyordu. Postaneden eve döndüğünde, daha önce yazdığı parçalardan, Sekizinci ile Dokuzuncu tamamlandı. Birkaç gün sonra, Duioo Şatosunun sahibi Prenses Marie'ye Onuncu Ağıt'ın da bittiğini taşkın bir sevinçle bildiriyor. diyor ki:
”Birkaç gündür, (hani o Duino'dakine benzer) adsız bir fırtına, bir kasırga vardı içimde, varlığımın bütün örgüsü lif lif olmuş. çözülmüştü.yemeyi içmeyi düşündüğüm yoktu, Tanrı bilir kim besledi beni.
Ama artık var o. VAR.
Amin.
Demek ayakta durabildim buraya dek, baştan sona. Baştan sona. Ve buydu gereken, yalnız bu.
Kassner'e adadım birini. Bütünü sizindir, Prenses, nasıl sizin olmasın ki! Adı, Duino Ağıtları olacak."
Dokuzuncu Ağıt
Bir kereciktir her şey, tek bir kere. Bir kere ve bir daha asla. Ve bizler de bir kere. Bir daha asla. Ama bu bir kere var olmak, sadece bir kereliğine bile olsa: dünyada olmak, geri alınamaz gibi.
Sayfa 37 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Dokuzuncu Ağıt
Bak, yaşıyorum işte.
Nereden? Ne çocukluk, ne gelecek azalıyor… Artmışçasına varlık kaynıyor yüreğimden
Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Dokuzuncu Ağıt
Yeryüzü, bu değil mi istediğin:
Bir görünmez uyanış içimizde?
Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Dokuzuncu Ağıt
*Burasıdır zamanı tarif edebilmenin, burası yeri yurdu.
*Eylem ki altında kabukların, hemen çatlamaya hazırdır, içerideki hareket büyüyüp de kendine başka bir sınır çizer çizmez.
* Çekiçler arasında yaşamaya devam eder yüreğimiz, dil gibi, dişler arasındaki, her şeye rağmen övgüden vazgeçmeyen.
Sayfa 38 - Türkiye iş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
Dokuzuncu Ağıt;
Biz ki hepsinden daha faniyiz.
Bir kereciktir her şey. Tek bir kere.
Bir kere ve bir daha asla. Bizler de bir kere.
Bir daha asla.
Ama bu bir kere var olmak,
sadece bir kereliğine bile olsa:
dünyada olmak, geri alınamaz gibi.
Sayfa 37Kitabı okudu
Dokuzuncu Ağıt
Bir kereciktir
her şey, tek bir kere. Bir kere ve bir daha asla. Ve bizler de
bir kere. Bir daha asla. Ama bu
bir kere var olmak, sadece bir kereliğine bile olsa:
dünyada olmak, geri alınamaz gibi.
Sayfa 37Kitabı okudu
Dokuzuncu Ağıt
Çekiçler arasında barınır yüreğimiz,
dişler arasındaki
dil gibi,- ne olursa olsun
övgüyü sürdüren.
Sayfa 193Kitabı okudu
Dokuzuncu Ağıt
neden öyleyse
insan olmalı ve yazgıdan kaçınarak
özlemeli yazgıyı?...
Sayfa 191Kitabı okudu