1978. La Paz
"Baş düşman hangisi? Askeri diktatörlük mü? Bolivya burjuvazisi mi? Emperyalizm mi? Hayır, yoldaşlar. Size sadece şunu söylemek istiyorum: Bizim baş düşmanımız korkudur. Onu içimizde taşıyoruz."
Domitilia, Catavi kalay madeninde sadece bunları söyledi ve ardından diğer dört kadm ve yirmi kadar çocukla birlikte başkente geldi. Açlık grevine Noel'de başladılar. Kimse onlara inanmadı. Birçok kişiye bu güzel bir şaka gibi göründü:
"Beş kadm bu şekilde diktatörlüğü devirecek!"
Papaz Luis Espinal onlara ilk katılan kişi oldu. Kısa sürede tüm Bolivya'da aç kalanların sayısı bin beş yüz kişiye ulaşü. Doğduklarından beri açlığa alışmış olan beş kadm suya tavuk ya da hindi, tuzaysa pirzola diyorlardı ve gülmek onları besliyordu. Bu arada açlık grevi yapanların sayısı giderek artıyor ve yemeyi, çalışmayı bırakan BolivyalIların sayısı üç bine, on bine, soma da sayılamaz miktarlara ulaşıyordu ve açlık grevinin başlangıcından yirmi üç gün sonra halk sokakları işgal edecekti ve artık bunun önüne geçmenin imkânı yoktu.
Beş kadm askeri diktatörlüğü devirdi.
Sayfa 79 - Yapı Kredi Yayınları