"Kesinlikle. Bence muhteşem. Kahretsin Dexter, bir dakikalığına arkamı dönüyorum...!"
Emma kollarını onun boynuna doladı ve Dexter'a sıkı sıkı sarıldı. Sarhoş gibiydi, büyük bir sevgi ve aynı zamanda sanki bir şeyin sonuna gelmiş gibi keskin bir hüzün hissediyordu.
en kötü yıkımların bile altından kalkıyorum, dönüyorum, değişiyorum.
Virginia Woolf
Sahi nedir yaşamın anlamı? Geriye dönüyorum sık sık
yanıt aramak adına, yüreğimin silik izler bırakıp, ağır
yükler aldığı zamanın derin denizlerine. Bakıyorum umut
karamsarlığın, sevinç acının azıcık soluk almasından başka
ne ki? Yaşamsa gerçekle düşün umutsuz bir savaşı, her şeyi
içine alan kocaman bir yanılsama... Değil mi yoksa?
Bak ben gittiğim her yerden sana dönüyorum
Sayfa 29Kitabı okudu
İstanbul bugün 2 farklı mevsimi yaşattı. Sabah yaz akşam resmen kış. Donuyorum.
Kimseyi samimi bulmuyorum, hiçbir insanı istemiyorum, yine yalnızlığıma dönüyorum..
Kime, nasıl dert anlatacağımı yavaş yavaş öğreniyorum ama. Deneye yanıla anlıyor insan. Her gün bugün de delirmedim çok şükür diye diye dönüyorum eve.
Genç bir kızım. Ölü gövdemin güzel görünmesi için gün boyu hazırlık yapıyorum. Sanki güzel bir ölü gövdeyle öç almak istediğim insanlar var. Karşı çıkmak istediğim evler, koltuklar, halılar, müzikler, öğretmenler var. Karşı çıkmak istediğim kurallar var. Bir haykırış! Küçük dünyanız sizin olsun. Bir haykırış! Sessizce yatağa dönüyorum. Ölümü ve yokluğu uzun süre düşünmeye zaman kalmıyor. Şimdi gözümün önündeki görüntüler renkli kırları andırıyor. Korkacak bir şey yok. Kırlarda koşuyorum. Sanki bir deniz kentinde yaşamıyorum. Hep kırlar.
Esintiyle birlikte eğilen otlar arasında bir başımayım. Birazdan ölüm beni alacak.
Yeniden kendi içime dönüyorum; orada bir dünya buluyorum!
Sayfa 12Kitabı okudu
Neşeyle kalın deyip ders çalışmaya dönüyorum⚘️
Neşeyi ertelemeyin. Neşenizi bugün olan bitende bulun. Çünkü bulunduğu yer orası..🌞