Oğuz Atay aşağıdaki kitapları okumuş, göndermeler yapmış ya da tavsiye etmiştir.
genc torless - robert musil
m.e.b batı klasikleri
cyrano de bergerac - edmond rostand
the picture of dorian gray - oscar wilde
benim universitelerim - maksim gorki
ulysses - james joyce
godot yu beklerken - samuel beckett
buzul çağının virusü - vusat bener
babalar ve
Dosteyevski bir keresinde şöyle demişti: “Beni korkutan tek şey var: Acılarıma değmemek.” Kamptaki davranışlara, acılara, ölümlere ve son içsel özgürlüğün kaybedilemeyeceği gerçeğine tanıklık eden şehitlerle tanıştıktan sonra bu sözler sık sık aklıma geliyordu. Çekilen acılara değdiği söylenebilir; bu insanların acıya katlanma yolları gerçek bir içsel başarıydı. Yaşamı anlamlı ve amaçlı kılan şey insanın elimden alınamayan işte bu ruhsal (tinsel) özgürlüktür.”
Dosteyevski en ünlü kitaplarını, içki ve kumar borcunu ödemek için kısa sürede yazmıştır.
Suç ve Ceza Dosteyevski
umutsuzluğa düştüğü anlarda, her şeye son vermeyi kim bilir ne kadar düşünmüştü
iş bankası yayınlarıKitabı okudu
Hiç olmazsa tek bir insanla, sanki kendi kendimleymişim gibi konuşmak istiyorum.
Fyodor Dosteyevski
Merhaba
Çocukluğum cahil ama vefalı anaannesi tarafından büyük zorluklarla yetiştirilen, henüz cocukken babasını kaybeden ve babasını anaannesinin onhn hakkında anlattıklarından öğrenen hiçbir işe yaramayan annesinin sevgisinden mahrum kalan, r nevi acı ve yoksulluk paketi olan 1800'lü yılların vahşi Rus yaşamını aile içi ve dışı şiddetin bizzat bir parçası olarak ve bir çete kurup tahta, odun ve kereste çalarak dibine kadar yaşayan, erken yaşta olgunlaşan ve buna ragmen tıpkı fyedor Dosteyevski gibi çocukluğunu kaybetmeyen, hayatın iğrençliklerının ortasında bir aydınlık bir umut görebilen 
Maksim Gorki'nin büyük ihtimalle sinirlerini bozacak cocuklugunu anlatıyor.
Bu hikayede ben Maksim Gorki isem annem de onun anaannesi oluyor.
Keyifli okumalar...
"Biliyorsun, Yeraltından Notlar'da Dosteyevski..."
"Gene sözünü keseceğim. Ne olur, oraya girmeyelim. Ben kayboluyorum orada."
Dosteyevski okumak bilmediğimiz büyük bir şehrin içine yada bir savaşın gölgesine girmek gibidir.
Jorge Luis BORGES