Mekke döneminde nâzil olmuştur. 11 âyettir. Duhâ, “kuşluk vakti” demektir. Adını ilk âyetindeki aynı kelimeden almıştır.
Rahmân ve Rahîm Allah’ın adıyla
1-2-3. Kuşluk vaktine, karanlığı çöküp sükûn bulduğu zaman geceye andolsun ki! (Resûlüm!) Rabbin seni (müşriklerin dediği gibi) terketmedi ve (sana) darılmadı.
4. Elbette senin sonraki (hayatın), evvelkinden (âhiretin de dünyadan) daha hayırlı olacaktır.
5. Elbette Rabbin (nimetlerini) verecek, sen de hoşnut olacaksın.
6. O seni bir yetimken seçip barındırmadı mı?
7. Seni (önce ne yapacağını) şaşırmışken seçip de doğru yola iletmedi mi?
8. Seni fakirken seçip de zengin etmedi mi?
9. O halde (sen de) yetime eziyet etme!
10. Sâili (isteyeni) de sakın azarlayıp kovma!
11. Rabbinin nimetine gelince: (Onu) durmayıp anlat.