Dünya Adaletsiz Çocuk
Çıkar boynundan at o ipi çocuk!
Salıncaklar mı yok sana?
Kalk hadi o soğuk betondan,
Yatacak başka yer mi yok sana?
En sevdiklerimi verdim ölüme de;
Ben bu yaşımda gitmenin böylesini görmedim.
Kırılan bir boyun gibi orta yerinden kırıldığını ömrün…
Görmedim Ademoğlunun dalından koparılır gibi koparıldığını…
…ve böylelikle umut etme kabiliyetimizi aldılar elimizden.
Ne diyeyim, dilerim ihtiyacı olan birine gidiyordur bizden aldıkları umut!
Dünya adaletsiz çocuk!
Dünya zorba.
Elbet eşitleneceğiz o gün kıyamda.
Bu kekeme, toz ve duman sözlerimi iyi belle,
Bahara kalmaz, gelirim yanına.
Aslında her fikir yansızdır, ya da öyle olmalıdır; ama insan onu canlandırır, alevlerini ve cinnetlerini yansıtır ona; saflığını yitirmiş, inanca dönüştürülmüş fikir, zaman içindeki yerini alır, bir olay çehresine bürünür: Mantıktan sara hastalığına geçiş tamamlanmış olur… İdeolojiler, doktrinler ve kanlı şakalar böyle doğar.
İçgüdüsel
Sayfa 7 - Metis Yayınları
Adalet Safsata mı?
Dünya'nın adaletsiz bir yer olduğuna saplanmıştı kafam, yenilenler ve sıyrılanlardan oluşan kocaman adaletsiz bir yer. Sıyrılmaya karar verdim, ne pahasına olursa olsun, sıyrıldım da. Pek bi bedel ödediğimi düşünmüyorum, sahip olduklarımı düşünürsen şanslıyım, galiba. Ama şimdi hayatı düşündüğümde aslında adalet dediğimiz şeyin hiç var olmadığını ve var olmayan bir şey için fazla abartıldığını anlıyorum. Aslolan tek şey deneyim. Yaşadığın şeyin seni nereye götürdüğü, yaşadığın şeye verdiğin tepkiye göre değişiyor. Gitmek istediğimiz yerden bizi uzaklaştıracak tepkiler verip, sonra da adaletsizliğe sığınmak tam insana göre. Bu kadar adaletsiz bir yer değiştirilmeli diye herkes dünyayı değiştirmek istiyor. Bir kurtarıcı gelecek ve burayı bizim için temizleyecek sanki. Bu asla olmayacak biliyorsun di mi.?
Sayfa 315 - Can ManayKitabı okudu
youtu.be/CvbWZzZPefM
Çıkar boynundan at o ipi çocuk!
Salıncaklar mı yok sana?
Kalk hadi o soğuk betondan,
Yatacak başka yer mi yok sana?
En sevdiklerimi verdim ölüme de;
Ben bu yaşımda gitmenin böylesini görmedim.
Kırılan bir boyun gibi orta yerinden kırıldığını ömrün…
Görmedim Ademoğlunun dalından koparılır gibi koparıldığını…
…ve böylelikle umut etme kabiliyetimizi aldılar elimizden.
Ne diyeyim, dilerim ihtiyacı olan birine gidiyordur bizden aldıkları umut!
Dünya adaletsiz çocuk!
Dünya zorba.
Elbet eşitleneceğiz o gün kıyamda.
Bu kekeme, toz ve duman sözlerimi iyi belle,
Bahara kalmaz, gelirim yanına.
Bu sava göre sempatik ve doğuştan yüksek statüye sahip insanların başına birşey geldiğinde bunu hak ettiğine daha fazla inanılıyor. "Yüksek statülü insanlar başlarına geleni hak etmek için bir şeyler yapmış olmalılar aksi takdirde dünya adaletsiz ve sonuçta yaşanmaz bir yer olurdu." düşüncesinin insanların zihninde hakim olduğu bu nedenle de güçlü dil üslubunu kullanan sanığın zayıf dil kullanana göre daha fazla suçluymuş gibi yargılandığını gösteriyor.
“Söyleyemediğimiz o kadar çok şey var ki; hepsi de fazlasıyla acı verici çünkü. Söyleyebildiklerimizin, geri kalanının acısını azaltacağını umarız ya da bir şekilde bastıracağını. Öyküler telafi edicidir. Dünya adaletsiz, haksız, bilinemez, denetim dışı bir yer.”
Sayfa 16
