Beni ağırlayanları küçük görmek istemem, ama yine de yaşayanların ölüleri nasıl rahatsız ettiklerine tanık olmak şaşırtıcı gelir bana. Çağdan çağa bu durum pek değişmez, bir tek yöntemler değişir. Sibylla bilicilerini aradığımı söyleyemem -ne onları ne altın dallarını, geleceği bilmek isteyen sonradan görme zenginleri peşlerine takarak sağda solda dolaşıp Ruhların rahatını bozar onlar- fakat Sibylla’lar yol yordam bilirlerdi. Sonradan gelen büyücülerle sihirbazlar daha da kötüydüler, ne var ki her şeyi pek ciddiye alırlardı.
Günümüzdekilerse ilgi gösterilmeyi hak etmeyecek kadar önemsiz. Borsadaki fiyatlar, dünya politikaları, kendi sağlık durumları gibi saçmalıktan öğrenmek isterler; bu da yetmezmiş gibi ölüler Ülkesinde tanımamız gerekmeyen ölmüş pek çok önemsiz kimselerle görüşmeye çalışırlar. Herkesin bunca meraklı olduğu bu “Marilyn” kim acaba? Ya şu “Adolf” kim ola? Bunlarla birlikte olmak boşa zaman harcamaktır, çileden çıkarır bizi.