2021/58
Rüzgar arpini eline almış, dünyanın çok gençken öğrendiği eski bir şarkıyı çalıyordu.
Hayal kırıklığı yaratan bir dünyada yaşıyoruz.
Dünyaya her çeşit insan lazım ama bence bazılarını dışarıda bırakabiliriz.
''Kasım genelde sevilen bir ay değildir, sanki dünyanın yaşlanmaya başladığını bir anda fark edip ağlamaya başladığı bir aydır.''
Anne ve Avonlea halkının neredeyse bire bir ayni çizgide ilerlediği , hikayenin iniş çıkış yaşamadan düz bir hatta ama akıcı bir dille devam ettiği , bol bol betimlemeye, iyilik timsallerine , hayal gücünün doruk noktaya ulaştığı olaylara yer verildiği bir anlatım olmuş. İlk kitaptan farkı kesinlikle Anne in daha az konuşması ve eklenen yeni karakterler..onun dışında pek bir fark göremedim. İlk kitabı okudugumda ne hissettiysem ikinci kitabı bitirdigimde de aklımda olan oydu ki korkularimi kanıtlar nitelikte devam eden bir okuma oldu.
Genel yorumları incelediğimde herkesin bayildigi , öve öve yere göğe sigdiramadigi bir kitap olması beni oldukça şaşırttı. Okumaya devam ettikçe aklımda olan hep 'evet tamam , iyilik , hoşluk , güzellik, ne tatlı insanlar , evet iyi ki böyle davranmışlar , tamam şimdi ne olacak, AA uyuz adamın içinden bile iyi biri çıktı , o da iyi tamam , bütün dünya buna inansa hayat bayram olsa da ee şimdi?' oldu. Ve elimde 3 kitabı daha var , onun dışında yayınlanan 3 kitapla birlikte toplam okunmayi bekleyen 6 kitap daha! Aynı çizgide devam edecek diye okumak istememeye başladığım..sanırim.araya başka kitaplar sokmak çok daha iyi olacak, aşırı doz Anne aldım..
