Korku kitabı okuyup korkmak gibi bir niyetiniz var mı?
Böyle bir his sizi dürtüyor mu? Benim cevabım evet. Bazen okuduğumdan gerilmek neden bilmem çok hoşuma gidiyor. Okumanın hazzını alan herkes gibi; gülmek, ağlamak, hüzünlenmek, gerilmek kısacası insani tüm duyguları okuyarak yaşamak isteyen biz değerli okurlar için keşfedilecek daha çok duygu var.
Stephen King bunun neresinde derseniz, çocukluğumdan beri korku/gerilim filmlerinde ismini hep aradığım bir yazar oldu benim için. Ama yaş ilerleyip de kıyas yapmaya başlayınca hep yazmasını değilde, gerçekten iyi şeyler çıkarmasını bekliyorum.
O, Kara Kule nedir öyle? Fiyasko! Bahçıvan diye bir filmi vardı; -gene kitaptan uyarlama- korkunç ötesi. Düş Kapanı, ne! ''O'' filmi nedir, bana göre rezalet.
Yaa, bu adam, Misery, Carrie, Yeşil Yol, Shawshank Redemption'i yazmış. Nasıl yani derken, acaba diyorum Hollywood mu yazarın kitaplarını gözüme güzel gösteren filmler yaptı da beğendim bunları.
Hayvan Mezarlığına gelelim. İlk filmi de son filmi de izledim; beğenmedim. Kitap belki okumanın verdiği istekle çok da iyi gelmedi ama yine de vasat. Belki artık 80'lerden kalma konular olduğu için mi, yazar da biraz seksenlerden kalmaya devam ettiği için mi bilemiyorum.
Gel gelelim yine de sinemayı besleyen bir yazar olduğu için ne yapmış acaba diye hep merak ederim. Birde aslında salt korku değilde dram katılmış gerilimlerde daha iyi bir yazar aslında. Örnekler; dediğim gibi, Misery, Carrie, Yeşil Yol, Shawshank Redemption.