“Küçük bir çocuğun ilk defa anne demesi gibi sayıkladım orda burda adını, bıkmadan usanmadan. ve yine o çocuğun ilk adımları gibi koştum sana; korktum. kaybedeceğim şeylerin farkındaydım ama umrumda da değildi düşmek. sevmeyi seninle öğrendim ben; sevilmeyi de sen öğret bana.”
Devletin görevi kendi çıkarlarının peşine düşmek değil Catallaxy’nin ya da piyasa düzenindeki toplumun gelişebileceği çerçeveyi ‘hukukun üstünlüğü çerçevesini’ sağlamaktır. Böylelikle devlet uygun bir şekilde, dış tehditlere karşı ortak güvenliği sağlamakla, Hukukun Üstünlüğü’nü korumakla, piyasa tarafından verimli bir şekilde sağlanamayan çok küçük miktardaki kamu mallarını tedarik etmekle ve insanları yoksulluktan kurtarmak ve sınırlanmalıdır. Vergilendirme yetkilerini de yalnızca bu birkaç yasal aktiviteye kaynak sağlamak amacıyla kullanmalıdır.
Bugün pazar.
Bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar.
Ve ben ömrümde ilk defa gökyüzünün
Bu kadar benden uzak
Bu kadar mavi
Bu kadar geniş olduğuna şaşarak
Kımıldamadan durdum.
Sonra saygıyla toprağa oturdum,
Dayadım sırtımı duvara.
Bu anda ne düşmek dalgalara,
Bu anda ne kavga, ne hürriyet, ne karım.
Toprak, güneş ve ben...
Bahtiyarım...
#Nazım Hikmet#