Ne tam safâ üzere bir hayat yaşadık,
ne de Allah'ın razı olacağı sâlih amel işleyebildik.
Bu da hüzün olarak bize yeter.
İmam-ı Âzam Ebû Hanife (r.a)
Ne tam safâ üzere bir hayat yaşadık,
ne de Allah'ın razı olacağı sâlih amel işleyebildik.
Bu da hüzün olarak bize yeter.
İmam-ı Âzam Ebû Hanife (r.a)
İmam Ebû Hanîfe(r.a) Kur'an'ı terk etmenin sınırlarını tespit etmiştir. Ona göre bir yılda Kur'an'ı iki defa baştan sona okumamak onu terk etmek anlamına gelir.
Sayfa 25Kitabı okudu
Garaudy’ye; “–Sizi önce hristiyan, ardından komünist olarak görüyoruz. Şimdi müslümansınız. Hindistan dolayına doğru da bir seyahat yapacak mısınız?” diye kinâyeli bir soru sordular. O da: “–Anlatayım.” dedi. “Ben hristiyandım. ABD’deki büyük kartellerin fiyatları sabit tutmak için milyonlarca ton sütü döktüklerini, milyonlarca ton buğdayı
İmâm-ı Âzam Ebû Hanîfe(r.a) Hazretleri’nin komşularından ayyaş bir genç vardı. Bu genç, sabahtan akşama kadar içer, geceleri de yerinde duramaz,nâralar atıp küfürler savurarak etrafı dayanılmaz derecede rahatsız ederdi.
Bir gece gencin attığı nâralar kesilince, İmam sabahleyin gidip gencin başına bir hâl gelip gelmediğini araştırdı. Arkadaşları, içki yüzünden kavgaya karışıp hapse atıldığını söylediler. Ebû Hanîfe Hazretleri bu duruma çok üzüldü. Hapishâneye giderek yetkililerden onu serbest bırakmalarını ricâ etti. Memurlar ancak kefâlet ile serbest bırakabileceklerini söyleyince İmâm-ı Âzam Hazretleri kefil oldu ve sarhoş komşusunu hapisten kurtardı.
Durumu öğrenen genç, derhâl İmâm’ın yanına koşup nedâmet gözyaşları döktü. Artık içkiye tevbe ettiğini söyledi. Bundan sonra ona lâyık bir komşu ve talebe olacağına söz verdi. Büyük İmâm, gence şefkatle baktı ve hüzünlü bir sesle:
“–Delikanlı; görüyorsun ya, seni gerçekten biz ziyân ettik! Sana ulaşma gayretini gösteremedik. Asıl sen bize hakkını helâl et!” dedi.
İbnu'l-Münzir (rah) demiştir ki: "Bütün ilim ehli, Hz. Peygvvamber'e (s.a.v) küfreden ve hakkında kötü konuşan kimselerin öldürüleceği hakkında görüş birliği içindedir, imam Malik, Leys, Ahmed, İshak ve Şafii'nin görüşü budur. Ebû Bekir es-Sıddık'ın (r.a) görüşü de bu yöndedir. Onlara göre, bu kimsenin tövbesi kabul edilmez. Ebu Hanife ve ashabı, Süfyân es-Sevrî, Küfe âlimleri ve Evzâî Hz. Peygamber'e (s.a.v) küfreden bir müs-lüman hakkında aynı görüştedirler, fakat onlar bunun dinden çıkmak (riddet) olduğunu söylemişlerdir."
Allahu Teâlâ en iyisini bilir.
"Ne tam safâ üzere bir hayat yaşadık, ne de Allah'ın razı olacağı sâlih amel işleyebildik.
Bu da hüzün olarak yeter bize."
İmam-ı Âzam Ebû Hanife (r a)
