Kimse birbiriyle anlaşamadığı için sanırım herkes anlatmaktan yorulmuş ve işin ucunu ortalığa salmış.Dünya; sonsuz durgun dönemini yaşayan, algısızca havayı soluyan ve hiç konuşmayan insanların gezegeni olmuş.Anlaşamamanın verdiği sıkıntı, ruhları kıtlığa dönüştürmüş.Duygular, buhar olup nereye uçmuş da insanlar böylesine kurumuş?
Erkekler kederlerine göğüs gerebilecek kaynağı hayatlarının meşguliyetlerinde bulurlar, çalışmanın hareketliliği onların zihnini dağıtır; ama biz kadınların ruhunda acılarımıza dayanabilmek için hiçbir destek noktası yoktur.
İşte "Tinsel Eğitim" burada devreye giriyor ruhsal sıkıntıların çözümünde büyük ölçüde meşguliyet söz konusudur.Gerçekten de erkekler bu konuda daha duyarlı :)