Dün seansta terapistim bir alıntı paylaştı; insan yük olanı unuturmuş dedi, belki bir şemsiye, bir kısmını içtiğin bir su şişesi vs.
Peki ben neden bunca yükü hala sırtımda taşıyorum? Yük sandığım şeyler yük değil mi yoksa?
Etrafın seni sıktığı zaman kitap oku. Ben şimdiye kadar her şeyden çok kitaplarımı severdim. Bundan sonra her şeyden çok seni seveceğim ve kitapları seveceğiz.