İnsan insanı kırmak için var olmuş.
İnsan insanı sevmek için değil sevgisizliği göstermek için var olmuş.
İnsan insana güven yerine koca bir güvensizlik vad etmek için var olmuş.
Daima yanında olduğumuz, yardım ettiğimiz kimseler günün birinde karşımıza geçebilir. Nankörlük bazı kimselerin mesleğidir, fıtratıdir. Başka türlü davranmak elinden gelmez ve değişmez. Tek 'işi' odur.
Canım yanıyor,
Bir gün bile başımı okşamayan
Kızım diyip bağrına basmayan
Hayatımın dönüm noktası olan babam yüzünden.
Baba, nefesim kesiliyor ağlarken
İçim paramparça olup canıma batıyor.
Seninle bir tek hatıramızın olmayışı
Bana bir bebeği çok görüşün
Beni beğenmeyişin,
Sürekli başkalarının çocuklarını aklışa tutup, bana tokat atışın
Seni bende öldürdü.
Seni içimde, çocukluğumda, gençliğimde yok etti.