Eda
@edooli
48 okur puanı
Ekim 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Kendine bir anlam ve varlık yüklemek aslında gerçekte ne zordur, bunu sabit ve gerçek kılmak, o siluet bir an geçerken "Aaa Hikmet!" dedirtmek ne zordur. Yaşamın ve yaşantıların içinde kaybolmamak ne zordur. Gerçekten ne zordur. Geçerken "O bendim," demek ve buna yine de bir anlam verilememesi ve kendini kendi gözünle bile seçememek ne zordur, ne zor.
Sayfa 162Kitabı okudu
Ağlayamıyor, katılmış, tıkanmış, öylece duruyor yalnızca. Biliyor: yüreğindeki bu zehir yavaş yavaş yayılacak bedenine; bu acı yavaş yavaş bütün bedenini ele geçirip kendisi olacak.
Sayfa 82Kitabı okuyor
Düpedüz yaşayamıyor. Hani şu doğal, rasgele, her şeyin olması gerektiği gibi olduğunu düşünen insanlar gibi yaşayamıyor. Ayağı hep ayrıntılara takılıyor. Tökezliyor. Orada kalıyor.
Sayfa 80Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Umarsız yıkımlardan sonra oynanacak en iyi oyundur: her şeye kaldığın yerden başlama ve hiçbir şey olmamış gibi sürdürme oyunu.
Sayfa 78Kitabı okuyor
Her şeyi anlıyor, herkesi tanıyor, her sorunu kavrıyor, yani kavraya anlaya yaşlanıyordum. Anlamak yorgunuydum. Bu yüzden kimseye kızamıyordum. Kimseden doya doya nefret edemiyordum.
Sayfa 73Kitabı okuyor
"Bu kadar korku iyi değildir. Bir gün gelir yaşamın tüm anlamı bu korku olur,"
Sayfa 73Kitabı okuyor
insan çok fazla okumamalı ve çok fazla düşünmemeliydi. Çünkü sonunda gerçekten üşütmese bile bir tuhaf oluyordu. Yaşadığın dünyaya sığamıyordun, ya da dar geliyordu hayat sana.
Sayfa 72Kitabı okuyor
"Ben bir sağanaktaydım. Üzerime binlerce, yüz binlerce düşünce üşüşmeye başlamıştı. Sürekli değişik düşüncelerin etkisinde kalıyor, bir türlü kendimi bulamıyordum."
Sayfa 72Kitabı okuyor
"Hiçbir zaman yaşamayı göze alamamıştım, hiçbir bedeli ödemeye yanaşmamıştım. Bu yürek yoktu bende. Bu yüzden de en küçük şeyi bile yitirdiğimde, benim için büyük bir azap oluyordu."
Sayfa 71Kitabı okuyor
"Bana gelince: Benim yaşamım zaten yoktu ki, belki de bu yüzden tüm gerçekliği olanca çıplaklığıyla görebiliyordum. Eğer siz sınırdaysanız, bütün denizlerin kıyılarına çekilmişseniz, her şeyi daha çıplak görebiliyordunuz. Böyle bir şansınız vardı. Bunu anlamıştım."
Sayfa 71Kitabı okuyor
"Hiçbir yere gidemeyecektim. Yaşama korkağı olmuştum. Biliyordum. Hiç yaşamayacaktım. Gençliğim gidiyordu elden."
Sayfa 69Kitabı okuyor
"Yalnız kaldım. Bir başına. Sert miydim? kırıcı mıydım? hayır ama sessizliğimde ve uzaklığımda insanları ürküten bir doğruluk taşıyor olmalıydım."
Sayfa 68Kitabı okuyor
"Hiçbir şey bilmiyordum. Davranışlarımın nedenlerini anlamaya çalışıyordum. Her davranışımdan sonra niye böyle yapıyorum, diye kendime sormaya başlamıştım. Kendime soluk aldırmaz olmuştum. Ne? Neden? Niye? Niçin? Sorularımın ardı arkası kesilmiyordu. Nerdeyse hiçbir şey yapamaz, hiç kımıldayamaz hale gelmiştim."
Sayfa 66Kitabı okuyor
"Bütün hayatı tutmak isteriz, hepsi kaçar avucumuzdan."
Sayfa 65Kitabı okuyor
"Hiç kimse beni sonsuza dek takip etmedi. Yollarda kaldı bütün düşlerim. Yarıda kaldı."
Sayfa 63Kitabı okuyor
"Sessiz dünyamı birilerinin keşfetmesini beklemekle eskittim gençliğimi. Şimdi kimseyi suçlamaya hakkım yok."
Sayfa 63Kitabı okuyor