"Belki de hayatta her şeyini kaybetmemiştir, solgun ruhunda bir umut vardır."
Eserde, 19. yüzyılda bir değirmenci ailesinin çocuğu olan Johannes ile saray kızı Victoria’nın aşkı ele alınmıştır. Bu ikilinin arasına engel olarak ise dönemin en büyük sorunu olan sınıfsal farklılıklar girmektedir.
İkilinin bu derin sevgisi bir türlü tamamlanamaz. Victoria ailesinin kararları ve aşkı arasında sıkışıp kalır. Johannes ise diyar diyar gezerek kendini edebiyata vurur, yazarlık yolunda ilerler. Peki bu ikilinin hikâyesi nasıl devam edecek, nasıl sonlanacak?
Genel olarak beğendiğim bir eser oldu ama eserdeki kurguda bir şeyler eksik gibiydi. Tutarsızlık fazlaydı ya da yazarın kalemini tanımadığım için bana öyle geldi belki de. Ancak benim için yazarın kalemiyle tanışma eseri olduğu için iyi bir deneyim oldu. Ayrıca eserde yazar kozunu en sonunda oynamış gibiydi. Çünkü sonu beni epey bir şaşırttı ve etkiledi diyebilirim.
Merak edenlere keyifli okumalar
#alıntılar
"Aşk insanı mahvedebilir, tekrar ayağa kaldırabilir ve yeniden dağlayabilirdi; bugün beni, yarın seni ve ertesi gün onu sevebilirdi, işte böyle istikrarsızdı."
"...bazen çalışmaları gayet iyi giderken geçmişten bir düşünce, bir çift göz, bir sözcük onu sarsıyor, tüm hevesini birdenbire kaçırıyordu."
