Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.6
Victoria
Knut HamsunVictoria Yorumları ve İncelemeleri
Victoria yorumları ve incelemelerini, Victoria kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Victoria puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.510 üzerinden
VİCTORİA
“ Aşk insanı mahvedebilir, tekrar ayağa kaldırabilir ve yeniden dağlayabilirdi; bugün beni, yarın seni ve ertesi gece onu sevebilirdi, işte böyle istikrarsızdı.“
Açlık romanıyla kalemine hayran kaldığım ama aynı etkiyi bu eserinde hissetmediğim bir roman oldu. Kitabın çevirisi bunda etkili miydi diye düşünüyorum çünkü başka yayınevinden okuyanlar çok sevmiş. Olaylar arasındaki geçişler, zaman akışı, cümlelerin çevirinden dolayı basit bir anlatıma kaçıyor olması kitabın günlerce elimde sürünmesine yol açtı. Velhasılı sevemedim ben bu romanı. Zengin kız fakir oğlan aşkı, birbirlerine kavuşamayışı, beni hiç etkilemeyen aşk hikayesi yirmi iki gün sonunda nihayet bitti.
Başka yayınevinden tekrar okur muyum sanmam. Göçebe kitabını da okuyup yazara veda edeceğim. Kitapla kalın…
"Aşk insanı mahvedebilir, tekrar ayağa kaldırabilir ve yeniden dağlayabilirdi; bugün beni, yarın seni ve ertesi gece onu sevebilirdi, işte böyle istikrarsızdı."
Knut Hamsun bu kitabında bize bir aşk öyküsü sunuyor. Bir değirmencinin oğlu ile aristokrat bir ailenin kızının arasında geçen aşk öyküsünü okuyoruz. Konusu okunduğu zaman klişe gelebilir. Ancak Knut Hamsun'dan bunu okumak benim için güzeldi. Sade, güzel, yalın bir anlatıma sahip. Doğa tasvirleri çok güzel. Her dönem karşımıza çıkan sosyal sınıf farklılıklarını burada da net bir biçimde görüyoruz.
Muazzam
Uzun zamandır okuduğum en iyi ve en sürükleyici kitaptı. Yazarın bu kadar az sayfaya koca bir dünyayı sığdırabilmesi inanılmaz. Sanki tamamlanmış ama aslında yarım kalmış bir hikaye…Her türden duyguyu hissettim ve şimdi bittiği için darmadağın hissediyorum.
KNUT HAMSUN "Victoria"
19.yüzyılın sonları.Norveç'in taşrasındaki bir sahil köyünde,değirmencinin oğlu Johannes şair olma hayalleri kurmaktadır.İlhamıni ise "sarayın efendisi"nin kızı Victoria'dan alır.Bu genç kadın sonunda arzuladığı genç adam ile yoksullaşan ailesine olan bağlılığı arasında bir seçim yapmak zorunda kalacaktır.
İki genç fidanın çarpıcı ve lirik romanı.
Kavuşulsaydı eğer;aşk,aşk olmazdı.
Birkaç sene önce yazarın en bilinen ve en sevilen eseri 'Açlık' kitabını okumuştum. Can yayınları yazarın eserlerini tekrar çıkarınca yönümü bir kere daha Knut Hamsun'a çevirdim. Amma velakin ben yazarla anlaşamıyorum sanırım. Açlık kitabı da beni çok etkileyen bir eser olmamıştı. Bu kitapla bir şans daha vereyim dedim, yok yine olmadı.
Hikaye aslında oldukça klişe bir konuya sahip ; değirmencinin oğlu Johannes aristokrat kızı Victoria'ya sevdalanıyor. İşte sınıf farklılıkları, para, ayrı dünyaların insanlarıyız çerçevesinde bir olay örgüsü var. Benim rahatsızlığım işlediği konu veya olaylar bakımından değil. Anlatımı, cümleleri çok yavan geliyor diyebilirim. Johanne'nin hislerini bana derinden hissettiremedi. Yine Victoria'nın değişken tavırları bazen of dedirtti. Bir şeyler içimde yer edemedi.
Aklımda bir iki kitap daha var. Onlara şans verdikten sonra yine Knut dedemle anlaşamazsam yollarımızı ayırmak zorunda kalacağım.
·
Puan vermedi
Knut Hamsun’ın yazdığı Victoria, Can Yayınları’ndan Dilek Başak’ın çevirisi, Emrah Serdan’ın editörlüğü ve Utku Lomlu’nun kapak tasarımı ile bizlerle.
Kitaba başlamadan önce Hamsun’un hayatına baktım biraz. İkinci Dünya Savaşı sırasında Alman hayranlığı beni biraz sarssa da bunun bende herhangi bir önyargı oluşturmasını istemedim. Zaten sonrasında Nazi ile bir bağlantısı olmadığı kanıtlanmış, ama hayranlık da hayranlıktır işte. 1920 yılında da Nobel Edebiyat Ödülü almış.
Kitapta 19. yüzyılda bir değirmenci ailesinin çocuğu olan Johannes ile saray kızı Victoria’nın aşkını okuyoruz. Ailelerinin ekonomik olarak refahlarını ve mutluluklarını devam ettirebilmek için kız çocuklarına yükledikleri sorumluluğu, bencil isteklerini de yeniden görüyoruz. Sınıfsal ayrım tüm çıplaklığı ile yaşanırken çocuk Johannes’in kendini sarayın ve onların misafirleri olan şehirlilerin çocuklarına gösterme, “ben de buradayım, beni görün” deme gayreti oldukça yalın bir şekilde anlatılmış.
Victoria'nın hikayesi ile aşkın, umudun ve değişimin izlerine şahitlik edeceksiniz.
Kitabın baş kısımlarında acaba ikinci bir Martin Eden vakası mı okuyorum diye düşünmüştüm. Değirmencinin oğlu Johannes ve aşık olduğu üst tabaka kadın Victoria. Johannes'in yazar oluşu, umutsuzca Victoria'yı sevmesi bakımından tıpkı Martin ve Ruth gibiydi. Ancak kitabın ilerleyişi ve aşkı anlatış tarzı bakımından birbirlerinden ayrılıyor. Ancak final her iki kitapta da ölümle son buluyor. martin Eden'i de yakın zamanda okumuş biri olarak böyle saf ve tutkulu aşk romanları (bu tabir biraz basite kaçsa da en nihayetinden aşk söz konusu) okumayalı bayağı olmuştu. Güzel, akıcı ve kolay okunan bir eserdi.
"Belki de hayatta her şeyini kaybetmemiştir, solgun ruhunda bir umut vardır."
Eserde, 19. yüzyılda bir değirmenci ailesinin çocuğu olan Johannes ile saray kızı Victoria’nın aşkı ele alınmıştır. Bu ikilinin arasına engel olarak ise dönemin en büyük sorunu olan sınıfsal farklılıklar girmektedir.
İkilinin bu derin sevgisi bir türlü tamamlanamaz. Victoria ailesinin kararları ve aşkı arasında sıkışıp kalır. Johannes ise diyar diyar gezerek kendini edebiyata vurur, yazarlık yolunda ilerler. Peki bu ikilinin hikâyesi nasıl devam edecek, nasıl sonlanacak?
Genel olarak beğendiğim bir eser oldu ama eserdeki kurguda bir şeyler eksik gibiydi. Tutarsızlık fazlaydı ya da yazarın kalemini tanımadığım için bana öyle geldi belki de. Ancak benim için yazarın kalemiyle tanışma eseri olduğu için iyi bir deneyim oldu. Ayrıca eserde yazar kozunu en sonunda oynamış gibiydi. Çünkü sonu beni epey bir şaşırttı ve etkiledi diyebilirim.
Merak edenlere keyifli okumalar
#alıntılar
"Aşk insanı mahvedebilir, tekrar ayağa kaldırabilir ve yeniden dağlayabilirdi; bugün beni, yarın seni ve ertesi gün onu sevebilirdi, işte böyle istikrarsızdı."
"...bazen çalışmaları gayet iyi giderken geçmişten bir düşünce, bir çift göz, bir sözcük onu sarsıyor, tüm hevesini birdenbire kaçırıyordu."
Bundan hemen önce okuduğum bir diğer Hamsun kitabı Pan ile büyük benzerlikler gösterse de Victoria beni kalbimden vurmayı başardı.
Benzerlik üslup ve dilde olduğu kadar konuda da karşımıza çıkıyor. Zengin kız, onun ailesinin hakim olduğu topraklarda yaşayan fakir oğlan hikayesiydi ikisi de. Ama buradaki erkek karakter Johannes çok daha entelektüel bir kişiydi kitap sona erdiğinde.
Yine kadın karakterler de anlamsız davranışlar sergiledi etti ama öyle bir final yaptı ki kitap, baytar çağırıp öküzü yüreğimden kaldırtmam gerekecek. Ah be hayat. Kimse haksız değilken de çok üzücü olabiliyorsun.
Victoria sınıf farklılıklarından dolayı kavuşamayan sonra kavuşma imkânı oluşsada kaderin buna izin vermediği iki gencin başta yer aldığı kısa bir kitap.
Kitapla ilgili çeviriden kaynaklımı yoksa yazarın yazım şeklinden dolayımı bilmiyorum ama akıcılıkta bir sorun var, paragraflar arası bağlantılar yumuşak değil, pat diye geçiyor yani okurken zaten anlaşılacaktır. Mesela iki karakter konuşuyor ve konuşma bitince yazar çoğu yerde "Sessizlik" diye kestirip atmış. Birde zaman dilimleri belli değil karakterler büyüyor ama belli bir zaman belirtilmemiş, ya da şu kadar süre sonra denk geldiler gibi. Johannes sürekli bir yerlere gidiyor ve tekrar dönüyor ve bunların aktarımıda akıcı gelmedi bana.
Birde ilk sayfada karakter bir fabrikada çalışmak isterken ikinci sayfada dalgıç olmayı istiyor tutarsız geldi bana.