Serap
@ekncserap
Türkçe Öğretmeni
4 Ocak
30 okur puanı
Eylül 2023 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Buram buram Tanzimat Dönemi kokan bir eser. Bu dönemin en büyük problemi ise tabii ki yanlış batılılaşma. Alafranga ve alaturka yani Batı ve Doğu çatışmasını 
Ahmet Mithat Efendi , Felatun ve Rakım üzerinden vermiş. Felatun alafranga ve Batı özentisi kesimi temsil ederken, Rakım ise iki tarafın da sentezlenmiş ve bir araya gelmiş hali.
Felatun, yanlış batılılaşmanın vücut bulmuş hali adeta. Tembellik, aşırılık, savurganlık, özenti bir yaşam anlayışı ve şık giyinip gezip tozmak başlıca özellikleri. Rakım ise çalışkan, kendi tırnaklarıyla bir yerlere gelmiş, kendini yetiştirmiş ve iki tarafın da iyi yönlerini özümsemiş birisi. Bu iki zıt karakter ise çoğunlukla Ziklas ailesinin evinde birbirlerine denk geliyorlar. Kitap sadece bu iki karakter üzerinden de ilerlemiyor. Bu iki karakterden yola çıkarak yan karakterleri de çok güzel işlemiş Ahmet Mithat. Özellikle Canan, Josephino, Can ve Margaret üzerinden cariyelik, kölelik kavramlarına ve kadınların da eğitilmesi ve eğitim görmesinin önemine dikkat çekmiş.
Tanzimat Dönemi romanlarının başlıca özellikleri ise kitap sonunda iyiler ödüllendirilirken kötüler cezalandırılır. Bu kitap sonunda da biraz öyle olmuş diyebilirim.
Yazar, gerçekten ünvanını tam anlamıyla karşılıyor “Hace-i Evvel”. Kitap boyu yazar, okuyucu karşısındaymış gibi konuşup sürekli okuyucuyu bilgilendirme peşinde. Ki Ahmet Mithat’ın da temel amacı budur. Hatta ara ara okuyucuyla sohbet havasına girip okuyucuyu dahi konuşturuyor. Bana bu anlatım içten ve sıcak geldiği için ben kitabı okumaya doyamadım.
Felâtun Bey ile Râkım EfendiAhmet Mithat Efendi · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201822,7bin okunma
Okur Takip Önerileri
Kitabın yazıldığı dönemlerde Batılılaşma konusu o dönemki tüm yazar ve şairlerin ele aldığı bir konu olmuş. Tabii ki buna 
Peyami Safa da kayıtsız kalmamış. Fakat o duruma içeriden bakmayı tercih ederek karakterlerin iç dünyalarında neler yaşadığını da yansıtmış bizlere.
Kitapta Macit Garp’ı, Şinasi Şark’ı temsil ederken Neriman ise bu iki kültür arasında sıkışıp kalan Türk halkını temsil ediyor bana göre. Şinasi ile 7 yıldır nişanlı olan Neriman Darülelhan’da Macit ile tanışmasıyla bambaşka bir kişiliğe dönüşür. Öz babası Faiz Bey bile kızındaki değişime içten içe kahrolmakla birlikte lüks istekleri yüzünden zor durumlarda kalır. Kendi içerisinde sürekli Şinasi - Macit kıyaslaması yapan Neriman aslında Şark - Garp kıyaslaması da yapmaktadır. Tramvay yoluyla birbirine bağlanan Fatih ve Harbiye semtleri arasında gidip gelirken kendi iç çatışmasını izliyoruz Neriman’ın. Aslında bu iki semt raylarla birbirine bağlanan fakat birbiriyle bağdaşması mümkün olmayan iki semttir.
Hangi tarafa ait olduğuna karar vermek ise yalnızca Neriman’ın elindedir. Bakalım kitap sonunda hangi tarafı tercih edecek Neriman ?
YEŞİLÇAM HAVASINDA BİR KİTAP
Eseri okurken aklımda “Bizim Aile” canlanıp durdu. Bana o filmi anımsattı niyeyse.
Bu eseri al yazıldığı dönemin sosyolojik ve sosyoekonomik yapısını bir bir çıkart. II. Dünya Savaşı’nı Amerika’nın kazanmasıyla kapitalizmin ülkemiz içindeki yayılışını, fabrikaların kapatılmasıyla işsizliğin aileler ve toplum üzerindeki etkisi başarılı bir şekilde yansıtılmış esere. 
Orhan Kemal kitabını dönemin dili haline getirip konuşturmuş adeta.
II. Dünya Savaşı döneminde Trablusgarp’ta bacağını yitirmiş olan Topal Eskici ve ailesinin yaşam mücadelesine şahit oluyoruz kitapta.
Parasızlıktan ve babalarının fevri tavırlarından kurtulmak için çeşitli yollar düşünen iki kardeş hayallerini gerçekleştirmek için kütlü toplama peşine düşerler. Bu hayallere ortak olan Eskici, karısı ve kızı da oğullarının ardına takılırlar. Büyük oğul Mehmet’ in de karısı ve çocuklarıyla birlikte toplam 9 boğaz gittikleri bu yerde sadece kütlü toplamakla uğraşmaz, sinekler, yarasalar, sıcak hava ve sıtma ile de mücadele ederler.
Zamanla ellerindekinin tükenmeye başlamasıyla yoksulluk yine baş gösterir. Yoksulluk ve bu zorlu koşullar yüzünden aile bağları yine sınanır. Bu sınav atlatılabilecek mi peki ? Okuyunca göreceksiniz.
Kitap sadece yoksulluk üzerine inşa edilmemiştir. En olmadık zamanlarda, hiç ümit kalmamışken Ünal ve Zeynep çıkagelir. Hem içimiz ısınır hem de umudumuz yeşerir biraz olsun. Acısıyla tatlısıyla her şeyliyle gerçek bir eserdi. Okumanızı mutlaka tavsiye ederim.
Tıpkı Dorian Gibi Yaşlanmayan Bir Kitap !!
Yazarın tek romanı olmasına rağmen yazarı bin kitap kadar yoran ve yazıldığı dönem büyük tepkiler çeken Dorian Gray’in Portresi hala adından çokça söz ettirmektedir.
Oscar Wilde ‘ın “Bir ruhun hikayesi” olarak tanımladığı eser… Her şey başta masum, saf ama aynı zamanda göz kamaştıracak bir yakışıklılıkta olan Dorian’ın yakın dostu ressam Basil’in Dorian’ın portresini çizmesi ile başlar.
Bu portreden sonra yakışıklılığının farkına tam anlamıyla varan genç, karşı konulamaz bir güzellikle olduğunu görür. Ve bunu diğer dostu Henry’nin sözlerinin etkisinde kalarak tabii ki insanlara karşı bir silah olarak kullanmaya başlar.
Zamanla içindeki iyiliği kaybeden Dorian yıllar geçtikçe ne yaşlanır ne de güzelliğinden bir şey kaybeder. Oysaki yaşlanan ve çirkinleşen başka bir şey vardır. Bu şey Dorian’ın gözünü açan portredir.
Kitabı okurken çok zorlanmazken filmini izlediğimde sansürsüz halini görünce şoka girdim. Dorian adeta yavaş yavaş bir suç makinesine dönüştü gözlerimin önünde. Bu yüzden beni çok etkileyen bir eser oldu. Kitabı tam anlamıyla anlamak istiyorsanız filmini izleyin veya sansürsüz halini okuyun derim.
II. Abdülhamid dönemini bir de padişahın kendi ağzından dinlemek ister misiniz? O zaman doğru yerdesiniz. Eser, II. Abdülhamid’in hüküm sürdüğü dönemi ve sonrasını, sürgün edildiği Selanik’teki köşkünde yaşadıklarını anlatır. Mehmet Akif Ersoy’un deyimiyle “Kızıl Sultan” gelecek nesillere yaşadıklarını ve çektiklerini anlatmak ister. Bunun sebebi belki de gelecek nesiller tarafından yanlış tanınmak istememesidir. Bu yüzden de kendisine bakan doktora anlattığı anılarının yazılmasını ve kitaplaştırılmasını ister. Kendisine karşı fazlaca önyargılı olan doktorun dahi Kızıl Sultan’ı tanıdıkça önyargıları kırılırken bakalım okuyucuların kırılabilecek mi?
Zülfü Livaneli yine harika bir eser ortaya çıkarmış. Mutlaka okumanızı tavsiye ederim. Özellikle de tarihi kitap okumaktan hoşlanan okuyucular için doğru bir tercih olur.
~ Efsane Kitap ~
Bu kitabı veya filmini bilmeyen yoktur. Kitabını okudum, filmini izledim. İkisi de o kadar içime işledi ve beni ağlattı ki anlatamam. Eser arkadaşlık, ihanet ve sadakatin bedeline ilişkin bir roman. Eserde ise aynı evde büyüyen fakat farklı statülere sahip olan Emir ve Hasan adlı iki arkadaşın hayatlarının kesişimi anlatılır. Emir ünlü, zengin bir işadamının oğluyken Hasan ise evin hizmetkârının oğludur. Ayrıca Hasan sevilmeyen ve dışlanan Hazarlara mensuptur. Eser, bu iki çocuğun hayatından ve yaşadıklarından yola çıkarak o dönemki Kabil’de yaşanan sosyal değişimlere de değinir.
Yorumumu Uçurtma Avcısı’nın meşhur alıntısıyla bitiriyorum
• “Çocuklar boyama kitabı değildir. Onları istediğin renge boyayamazsın.” 
Khaled Hosseini
Hikayesiyle Okuyucuları Ağlatan Eser
Kızlarının nankörlüğü karşısında aklını yitirmiş bir baba
Koca bir köye yapılan zulmün romanı
Benim yazarla tanışma kitabım oldu. Bazı yerlerde gözlerim dola dola okudum kitabı. O yüzden eseri okurken yanınızda peçete bulundurun derim. Eser, yazarın da köyü olan Kırım’ın Gurzuf köyünde geçmektedir. Roman boyu maalesef köyün başına gelmeyen kalmadı ve bunun en büyük sebebi cahillik + baş belası İvan’dı. Kitap boyu beni çileden çıkartan bir karakterdi.
Her şey atadan kalma bir evi bir de toprağı olan Bekir’in iki mazluma (sözde öyleler) evini açmasıyla başlar. Bunlar bahsettiğim İvan ile kendilerinin deyimiyle Kala Mala’dır. Bu baba oğul Bekir’in vicdanından faydalanıp köyün başına getirmedik şey bırakmadılar. Kitapta iki zalimin üzerinden Rusların Kırım Türklerine yaptığı zulümler anlatılmış. Yazar, bunu o kadar akıcı bir şekilde anlatmış ki olayların devamını görmek için elinizden kitabı bırakamayacaksınız. Köyün ilk hali ile son hali arasındaki fark hepinizi üzecek. 
Cengiz Dağcı
Postmodern tarih romanı denince akla gelen isim
Kitabın her bölümünde aynı olayın devamı fakat farklı hikayeler vardı. Eseri okurken olaydan tam koptuk, başka bir hikayeye geçiş yaptık derken yazar iki ayrı hikayeyi öyle güzel bağlıyor ki birbirine şaşırıp kalıyorsunuz. Ayrıca her bölümde farklı bir karakter giriyor olayın içine ( Hınzıryedi, Ebrehe gibi) ve her giren karakterin hikayesini anlatarak bize yabancılık çektirmiyor yazar. Bu yeni karakterlerle başkahramanların hikayelerinin kesişmesi öyle güzel yedirilmiş ki olayın içine yazarın tarzına hayran kaldım. Bu yönüyle farklı bir anlatıma sahip olan eseri okumaya doyamıyorsunuz.
Diğer yorumları okuduğumda kitabı karmaşık bulan ve olayları çözemeyen birçok yorum gördüm. Bunu, yazarın postmodern bir anlayışa sahip olmasından ve eserde de bu anlayışı yansıtmasından dolayı olduğunu düşünüyorum.
Eseri okurken Osmanlı tarihinden izliyor görüyorsunuz. Tarihi bir roman olmayan fakat içinde tarih barındıran kitaplar en zevk aldığım kitaplardır. Bu yüzden okurken çok ayrı bir keyif aldım diyebilirim.
Eserin konusu, insanların ve olayların zihninde canlandırdığı düşler ile var olduğunu söyleyen Uzun İhsan Efendi’nin yazdığı Puslu Kıtalar Atlası adlı kitabı oğluna hediye etmesi ve birçok maceraya atılmasını sağlaması ile olaylar başlar. Kitap, Bünyamin’i farklı maceralara sürüklerken aslında yaşayacakları kitaba çoktan yazılmıştır. Eserin içinde savaş, entrika, gizem ne ararsanız var. Her bölümü ayrı bir merakla okudum.
Ayrıca her bölüme geçmeden önce yer alan çizimler çok hoşuma gitti. İhsan Oktay Anar’ın okuduğum ilk kitabıydı. Diğer eserlerini de okumak için can atıyorum. 
İhsan Oktay Anar
