XI. yüzyılın birinci yarısında Gaznelilerin onları sıkıştırması sonucu bu göçebe Oğuz boylarının batıya doğru hareket ettiklerini belirtmiştik. Batıya doğru hereket eden Oğuzların el-Cibal, ez-Zevzan, Azerbaycan, Musul, Hakkari gibi Kürt bölgelerinde Kürtlere zarar veren bir pozisyona girmeleri Kürtlerle Oğuzlar arasında çatışmaları kaçınılmaz hale getirmiştir. Bu bölgelerde her ne kadar zaman zaman Araplar ve Kürtler işbirliği yapıp Oğuz boylarını durdurmaya çalıştılarsa da Oğuzların batıya göçünü engelleyememişlerdir. Sonunda Oğuzlar Mervantlerin egemenliğindeki el-Cezire'nin Yukarı Dicle havzasında yer alan Diyar-ı Bekr bölgesine 1041-1042 yılında ulaşmışlardır. Bu tarihten sonra bu bölge Mervanilerle Oğuzlar arasında büyük bir mücadele alanına dönüşecek sürecin de başlangıcını teşkil etmiştir.
Sayfa 90 - AvestaKitabı okudu
"Ey insanlar, ey Ümmet-i Muhammed!
Mısır, Suriye, Filistin, Yemen, El Cezire, Kuzey Sudan ve Kudüs fatihi El Melik El Nasır Ebu'l Muzaffer Selahaddin Yusuf Bin Necmeddin Eyyub dünyadan sadece bu kefeni götürüyor. İbret alın! Fani dünyaya aldanmayın!"
El Cezire'nin haberine göre, Aksa Tufanı Harekatı'nın başladığı 7 Ekim'den bu yana 12,500 işgalci sözde asker sakat kaldı.
Hicri 1065/m. 1655 senesinde Kürdistan'ın tamamını gezen ünlü Osmanlı gezgini Evliya Çelebi, Kürdistan'ın kuzey sınırının "Erzurum Erzenirum" olduğunu söyler. Evliya Çelebi, Kürdistan'ı buradan başlatarak Basra'ya kadar dolaşmıştır. Van, Hakkari, el-Cezire, İmadiye ve Derteng illerinden geçerek, bu yolculuğu yetmiş merhalede tamamladığını, ancak Kürdistan'ın genişliğinin bundan daha az olduğunu söyler.
Sayfa 37
Kürdistan deyimi eski dönemlerde, Hakkari dağlarında yaşayan Karduk halkının vatanı anlamında kullandırdı. Coğrafya ve tarih biliminin verilerinden anlaşıldığı kadarıyla Van vilayeti Ermeniye hükümetinin sınırları içinde yer alıyordu. Orta ve güney Kürdistan Asur bölgesinden ve el-Cezire'den (Mezopotamya) ibaretti. Hiç kuşkusuz en zor işlerden biri Kürdistan için belli bir sınır tayin etmektir. Aynı durum Ermeniye (Ermenistan) için de geçerlidir. Çünkü her iki bölgenin sınırları da buraları fetheden yabancıların istekleri ve arzuları doğrultusunda bir takım değişikliklere uğramıştır.
Sayfa 35
Selahaddin ak sarığını ağır ağır çözdü ve Burhan el Hemedani'ye uzattı.
"Bunu al. Bölük sancaklarından birinin kargısına sar. Bir ucu açıkta olup bayrak gibi sallansın."
"Emredersiniz."
"Bu halde Şam sokaklarına çık ve de ki; 'Ey insanlar, ey Ümmet-i Muhammed! Mısır, Suriye, Filistin, Yemen, El Cezire, Kuzey Sudan ve Kudüs fatihi El Melik el Nasır Ebu'l-Muzaffer Selahaddin Yusuf bin Necmeddin Eyyubi dünyadan sadece bu kefeni götürüyor. İbret alın! Fani dünyaya aldanmayın!"
📷ABD’nin yayınlanmasını yasakladığı Lobi Belgeselinin Birinci Bölümünü yayınlıyoruz:
Gizli kamera ile İsrail lobisine sızan El Cezire Muhabirinin ifşalarını kaçırmayın 📷
İslâm Tarihi kitaplarında Kürtlerin yaşadığı bölgeler; "Ermeniyye, el-Cezire ve Cibal" olarak geçmektedir. Cibal bölgesi, Kirmanşah, Hemedan, Rey, İsfehan, Sultaniye, Tuster ve Ahvaz gibi pek çok önemli şehri içine alan bir bölgedir.Cibal bölgesinin batı kısmında Kürtler güç ve ün kazandı. Bu topraklar Ortaçağ boyunca "Kürdistan" olarak bilinmiştir. Bu yüzden bu bölge sık sık "Irak Acemi" veya "Arap Irak'ı gibi isimlerle adlandırılmıştır. Cibal bölgesi çok zengin bir alandır. Kürdistan toprakları on altı şehri (bölgeyi) kapsar. Kürdistan, Fars Irak'ı, Huzistan, Azerbaycan ve Amed/Diyarbakır tarafından çevrilmiştir. Kısacası Kürtler, Azerbaycan, Horasan ve İran topraklarında tarih boyunca hep varlıklarını sürdürmüşlerdir.
Diğer taraftan Selçuklular döneminde, Batı Iran denilen Şehrezor, Kirmanşah ve Dakuka bölgeleri Kürdistan diye anılmaktadır.
NûbiharKitabı okudu
Musul Atabeyliği ya da meşhur adıyla Zengiler, İmadeddin Zengî'nin 1127'de Musul'a vali olarak tayin edilmesinden sonra ortaya çıkmıştı. İmadeddin bölgedeki istikrarsızlığın kuvvetli iktidarların kurulmamasından kaynaklandığına inanıyordu. Bu yüzden bütün gücünü Suriye ile Mezopotamya (el-Cezire)'nin birleşmesine harcadı. 1144'te Urfa'yı haçlılardan alması büyük yankı uyandırdı. O 1146'da öldüğü Atabeylik toprakları oğulları Nureddin Zengi ile Seyfettin Gazi arasında bölüşüldü. Nureddin, Halep ve çevresine hâkim olmakla aslında Haçlılara karşı mücadele etme vazifesini üstlenmişti.
Sayfa 169 - Yeditepe Yayınevi 1. Baskı Ekim 2022Kitabı okudu
