''Siz ömrünüzde hiç kıskançlık duymadınız, değil mi, Miss Eyre? Duymadınız elbette, sormama bile gerek yok, aşık olmadınız ki! Bu iki duyguyu da bundan sonra tanıyacaksınız. Ruhunuz uyuyor daha. Onu uyandıracak sarsıntı olmamış. Sanıyorsunuz ki bütün yaşam, şimdiye kadar gençlik yıllarınızın geçip gittiği gibi sakin sakin akıp geçecek. Gözleriniz, kulaklarınız tıkalı olarak kendinizi akıntıya bırakmışsınız; ne sulardan yükselen kayaları görüyorsunuz ne de bu kayaların dibinde kaynayan buruntuları duyabiliyorsunuz. Ama elbet siz de -mim koyun bu sözlerime- bir gün ırmağın kayalık bir geçidine geleceksiniz. Burada yaşantınızın tüm akışı altüst olacak; köpükler, uğultular içinde keşmekeşe boğulacak. Ya yaşantınızın sivri uçlarına çarpılarak paramparça olacaksınız ya da yüksek bir dalga sizi yukarıdan aşırarak durgun sulara ulaştıracak... Benim şimdiki durumum gibi....''
Sayfa 202 - Can Yayınları
Sabah
Sabah sabah ilham perileri ziyaretimize gelmiş bizde misafir ettik. Onlarda sağolsunlar hediyelerini bırakıp gittiler. Bu günkü şiirimiz buyrun. (Beğenilmek gibi bir kaygım yok sadece içimden gelenleri yazdım.)
ZAFERİM SENSİN
Rüzgar değil sevdam, esip geçecek
Ömrümce sürecek safirim sensin
Aşkın Harmanında Huzur biçecek
Yalnızlığa karşı
"Biliyorum bu da geçecek, izi kalacak binlerce kez çiğnenmiş sahiller gibi,
Zaten dalgaların insafı kadardır elbet bizim belleğimizin de sadakati,"
Sayfa 47Kitabı okudu
Yanmak
Yanma
ve elbet
gözlerim sularımdan çekilince
ürkek bir ceylanla anlaşırım
yüzünün çok yakını olan bir limana
dilinin ve ağzının verdiği baş dönmesine
bahçeni tutan tavşanlara sığınırım
Sayfa 83 - Beyan Yayınları
Yarım Kalmış Kalp
Uyursun geçmez.
Daralır sokağa çıkmak istersin geçmez.
Kafanı dağıtmak için bir film açarsın geçmez. Şarkılara sığınmak istersin geçmez. Eski dostlarınla vakit geçirmek istersin geçmez. Seni mutlu edeceğini düşündüğün şeyler yaparsın geçmez. Kimselerin seni tanımadığı bir yerlere kaçmak istersin geçmez. Ne yaparsan yap geçmez hissettiğin
Sayfa 51Kitabı okudu
“Bu da geçer” diyeceksin, geçecek elbet. Sonra, “bu da geçer” diyeceğin başka şeyler gelecek.
Hayat bu: Hepsi geçecek ama “bu da geçer"ler bitmeyecek…
Yoruldukça yoğrulacaksın. "Oldum” diyeceksin ama hiçbir zaman olmayacaksın.
Dün gitti, bugün tez canlı, yarın malum…
Üç günlük dünya! Üçüncü gün kavrayacaksın…
Bir Yudum Kitap
Günaydın. Dünyanın bütün meseleleri sevmekle, iyilikle, güzellikle hallolacak elbet. Yeter ki insan ümidini yitirmesin, sabretsin. Yusuf Atılgan, "Acelem yok benim, biliyorsun." der ve ekler: "Bir gün sana dünyada dayanılacak tek şeyin sevgi olduğunu öğreteceğim." Güne sevmekle başlayın sevgili okur. Mesela tanımadığınız birine
Tuğba Karademir
bir gün seni yazmaktan vazgeçtiğimde anlayacaksın, gerçek vazgeçilmişlik ne demek
gerçekten terk edilmek nasıl bir his, nasıl yitirilir onca emek
işin kötü yanıysa seni yazmaktan vazgeçebileceğimi sanmıyorum
başkasını yazabilirim belki ileride
çünkü elbet hayatıma başkası da girecek.
ama başkasını yazdığım günün gecesine seni ağlayarak
Orhan abi, mahallenin en naif ve en babacan insanlarından biriydi. Birinin onun yanından selam vermeden geçtiğine şahit olmadım daha. Pek fazla konuşmuyor olmasından gelen bir gizem midir, bilmiyorum. Ama tüm mahallelinin, yaşlısı genci herkesin ona karşı bir çekingesi, saygısı vardı. Hayat hikayesi üzerine çeşitli efsaneler dinlemiş olsam da;