Herkes yalnızca kendisini kurtarma derdine düşer.
Ölüm tehdidi bütün insanların başlarının üzerinde asılı durur ve ne denli kılık değiştirmiş olsa da, hatta bazen unutulsa bile, insanları her zaman etkiler ve onlarda ölümü diğerleri üzerine çevirme gereksinimi yaratır.
"Kimileri barış ister, kimileri savaş peşinde koşar; kimileri iyilik yapar, kimileri kötülük; kimileri hayat taşır, kimileri de ölüm getirir."
İnsanın, eğer varsa, kişiliği, dış görünüşünü de biçimlendirmekteydi.
Çocuklar futbol oynuyorlardı. Yetişkinlerse kazanç ardında koşuşuyor, boş zamanlarını da sevişmekle geçiriyorlardı. Sekiz saat uyumak, sekiz saat de hiçbir şey yapmaksızın, leş gibi oturabilmek uğruna, geriye kalan tüm zamanları, tiksindikleri işlere adıyorlardı.
Sayfa 22Kitabı okuyor
Bir kitle erişilmemiş bir hedef olduğu sürece var olur.
Her bir insan "kendi yaşamı için" ne kadar vahşice savaşırsa, etrafını saran bütün diğerlerine karşı savaştığı da o kadar açıkça ortaya çıkar.
Hedef ne kadar uzak olursa, hedefin kalıcılığına duyulan ümit o kadar fazla olur.
Buna rağmen istedikleri şey itaatkâr bir sürüdür. İnananları koyun olarak değerlendirmek ve boyun eğdikleri için onları övmek âdettendir.
Okumaksa, okuduğunu anlaması halinde önemliydi ancak.
Sayfa 106Kitabı okuyor
"On beş yaşındayken iradem öğrenmeye yönelikti. Otuzuma geldiğimde, yolumu saptamıştım. Kırkımda artık kuşku diye bir şey kalmamıştı içimde - kulaklarım ise ancak altmışımda açıldı."
Kien'e göre insanlar özgür oldukları sürece hiçbir şey öğrenmek merakına kapılmazdı; ancak özgürlüklerinden olup zindanların dört duvarı arasına girdikten sonradır ki, bir şeyler öğrenebilmek, kültürlerini artırmak konusunda eşi bulunmaz bir fırsat elde etmiş olurlardı.
Bir zamanlar olmuş olan her şey düzeltilebilir. Tarihçiliğin yüreği kendi kendisinden bile saklıdır.
Sayfa 212Kitabı okuyor
İnsanın hakikate ancak artık pek inanmadığı sözcükler aracılığıyla yaklaşması, ilginç bir durum. - Can çekişen sözcükleri yeniden canlandırma aracı olarak hakikat.
Sayfa 212Kitabı okuyor
Neyi anlatabilir ki insan, büyük bir utanç duymaksızın?
Elias Canetti /insanın Taşrası
Sayfa 141 - Kırmızı Kedi Yayınları 12. BasımKitabı okudu
