*Kitabın konusundan ve içeriğinden alıntılar mevcuttur.
.
.
.
Kuzey Avrupa’nın yazınına daha bir merak duyacağım, yazar Vigdis Hjorth ile bundan sonra… “Miras” ile birlikte soğuk Avrupa ülkesinden bir ailenin dramının ne kadar evrensel sarsıntılar içerdiğini gözlemlerken başkarakter Bergljot’un yaş almış yetişkin halindeki çocukluk dramını
spoiler içerir*
.
.
.
.
.
Çok karakterli romanlarda her bir karakterin, romanın içine bu denli güzel yedirilmesi ve akışta her bir karakter hakkında gitgide bir şeyler öğrenmek Mücella’yı özel kılıyor bende. Sanki o mahallede olan kimselerden biriydim ve sanki yaşanılanları bilen komşu kızı Elif’tim. Mücella da sanki mahalleden tanıdığım “o”
İthaki’nin Japon klasiklerini elimden geldiğince takip edip okumaya çalışıyorum ve şu ana kadar dili, işlenişi ve aktarımı yönüyle beni en çok saran yapıt da Ardından oldu. Eserin çevirisi o kadar şahane ki orijinal metnin Japonca olduğunu Japon ögeleri olmasa anlamak belki de mümkün olmazdı diye iddialı bir anekdot düşmek istiyorum kendime.
Uzun zamandır elime aldığım diğer kitaplar okunması açısından yorucu olmayan, sürükleyici ve güzel konulara değinen kitaplardı. Ancak çoktandır bu denli çarpıcı ve sarsıcı bir kitabı okumamıştım. Okurken yer yer ruhsal ve maddi olarak gerçekten çok yoruldum. Anlamak, sakince kitaba devam etmek bazen çok zor oldu. Öyle anlarda beşer onar sayfa
Çok akıcı bir anlatıma ve çeviriye sahip olan Gece Yarısı Kütüphanesi, sınav dönemi yoğunluğuma denk gelmesine rağmen elimden düşüremediğim, sayfalarıyla birlikte merakımın da katbekat körüklendiği güzel bir yolculuk oldu benim için. Günlük yaşamdan bu denli izler taşıması bu kitabın en güzel yanlarından biri idi kesinlikle. Sıradan insanın yaşam
