“En kötüsü, hayır demeyi öğrenemedim. Yemeğe kal, dediler: kaldım. Oysa, kalınmaz. Onlar biraz ısrar ederler; sen biraz nazlanırsın. Sonunda kalkıp gidilir. Her söylenileni ciddiye almak yok mu, şu sözünün eri olmak yok mu; bitirdi, yıktı beni.”
Okur Takip Önerileri
Benim kaderim de bu acı hayatın içinde yaşamak.
Kaderime isyan etmek istiyorum; ne yazık ki, bütün uğraşmalarıma rağmen bu karanlık havayı üstümden atamıyorum, silkinip doğrulamıyorum. Benim de herkes gibi kaygısız, sevinç dolu bir yaşantıya hakkım yok mu?
Kimin ne dediği belli değil ;
İnsanlarla birlikte bulunma dediler.
Yalnız kalma dediler.
Üzülme dediler.
Sevinme dediler.
Sayfa 100Kitabı okudu
