“ Duymamıştı beni. Yerdeki adama bakmayı sürdürüyordu öylece. Halbuki daha önce de sayısız çatışmaya girmiş, adam vurmuştu. Ama kolay değildi, bir insanın canını almak. Karşınızdaki kim olursa olsun, ne kadar haklı olursanız olun, birini öldürmek, dünyanın bütün yükünü sırtlamak demekti. ‘Tanrı’dan rol çalmak’ derdi eski bir arkadaşım, ‘Birini öldürmenin anlamı budur.’ Çaldığı rolün sonuçlarıyla yüzleşiyordu yardımcım.”
Sayfa 60 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Sebastian son bir kez daha şiddetle sarsıldı, sonra hazzın
sükûnetinden büyülenmiş bir halde Kaderin'in üzerine yığıldı.
Onun için çok yeni olan solukları, kendisini hayrette bırakacak
kadar düzensizdi.
Ancak ona ne yaptığını fark edince yüzü kızardı, utandı ve
gözlerini kaçırarak Kaderin'in üzerinden kalktı.
Gelini ya da değil, o kendisi için bir yabancıydı ama onun kar
şısında sanki toy bir delikanlıymış gibi kendini utandırmıştı. Daha
da kötüsü, onu altında tutmak için tüm gücünü kullanmıştı. Onu
nasıl incitemeyecekti ki? Mükemmel tenini nasıl berelemeyecekti?
Gözleriyle karşılaşmaktan ödü kopuyordu. O ihanete uğramış bakışları görmekten...
Fakat Kaderin onu kendine çekti ve başını hafifçe ona çevirip
burnunu adamın boynuna sürttü. Kedi gibi, yanağını yanağına
sürtüyordu. İlginç bir yöntem seçmiş olmasına rağmen, Sebastian onun şefkat gösterdiğini biliyordu.
Şefkat. Bu, Sebastian için başka bir coşku sebebiydi. Çok uzun süredir ona dokunan olmamıştı.
Kaderin dirseğinin üzerinde doğrulurken gümüşle koyu kestane rengi arasında titreşen yumuşak bakışlarla onu süzdü, tatmin olmuş bir ifadesi vardı. Kadının başını, titreyen ellerinin arasına aldı,
göz kapaklarını ve burnunu öptü. Hayal edebileceği en güzel ve en tutkulu yaratıktı ve kendisine aitti.
Konuştuğunda sesi boğuk çıkıyordu. "Sana adımı söylemedim.
Ben Sebastian Wroth."
Kaderin hâlâ transtaymışçasına, “Bastian," diye mırıldanınca Sebastian onu kucaklamak istedi.
Gülümsedi. "Eskiden sadece ailem bana böyle hitap ederdi. Senin de öyle seslenmen beni memnun eder."
Sayfa 38
Yurt dışında idam cezası alan adam
Yurt dışında, idam cezası alan bir kişinin hikayesini paylaşacağım sizlere, aslında bu yazacağım yazı tamamen psikolojik olarak beynin size oynamış olduğu, her türlü küçük şeyleri dert edip, beynimize yönlendirmiş olduğumuz, negativize edilmiş bir deney aslında... Sonunda Yapacağım bilgiyi lütfen okumanızı rica ediyorum arkadaşlar.
Olay Şöyle
Yazarın kaleme almış olduğu serenad kapağın üzerindede yazdığı gibi okurlarını büyülüyor herşey 2001yilinin Şubat ayı profesör maximilian Wagneri karşılamakla başlıyor hikaye maya duranla birlikte şile' ye gidip orada 60 yıllık dokunaklı aşk hikayesine şahit olacaktı o soğuk gün nasıl herşeyi göze alıp Max'i hayata döndürdüğü anlar muhteşemdi maya bu sure zarfında kendi ailesine ilişkin sirlarida öğrenmişti. Ne olursa olsun hangi devlet olursa olsun bir olay olduğu an üzerinin hemen kapatılması ve gerçeklerin gün yüzüne çıkmalarını engellenmesi çok üzücü .Maya görür görmez bu adama karşı güzel bir duygu besliyor içinden. Max'ın hayati beni derinden üzdü yeri geldi çok ağladım yeri geldi güldüm yeri geldi şok oldum .Max nadiayla kavuştu dediğim sırada sturama olayı gerçekleşti ve üstelik tam Max'ın kavuştum nadia demesiyle yok olması sırasında göz yaslarima hakim olamadım. sonu hiç beklenmedik bişey oldu orada biraz şok yaşadım noluyor falan dedim Max'ın külleri nadiayla kavuşması beni mutlu etti en azından biraz olsada için ferahlandi huzur vericiydi o anlar .Eser çok ama çok güzeldi bildiğim tek bişey var bunca zamandır bu eseri neden bu kadar okumadan kitaplıkta beklettigim. Sanırım ben bir kitaba daha ciddi manada aşık oldum. Elveda Max elveda nadia... 
Serenad
