Ben Ruhi Bey
@enesozz_
laleli’den dünyaya doğru giden bir tramvaydayız,
18 Temmuz
12 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sana da oluyor mu? Artık hiçbir ama hiçbir şey olmayacakmış, iyi olan her şey geçmişte kalmış gibi geliyor mu? Sıkıldığın değil ama üzüldüğün oluyor mu?
En kötüsü, hayır demeyi öğrenemedim. Yemeğe kal, dediler: kaldım. Oysa, kalınmaz. Onlar biraz ısrar ederler; sen biraz nazlanırsın. Sonunda kalkıp gidilir. Her söylenileni ciddiye almak yok mu, şu sözünün eri olmak yok mu; bitirdi, yıktı beni.
Tutunamayanların destanıdır bu şarkı;
Dostum Süleyman Kargı.
Eller boşta kalıyor, tutunamıyorlar toprağa
Anlatamıyorlar anlatılamayanı.
Anlatmak gerek: düşman sarmış her yanı
Oysa, mesela Selim Işık
Anlatmadan anlaşılmaya âşık
Böyle adama
(Darılma ama)
Yaklaşmaz hiçbir güzellik,
Doğduğu günden beri kalbinde bir delik,
Almak için bütün sızıları içine.
Okur Takip Önerileri
Şu anda, sana güzel bir söz söyleyebilmek için, on bin kitap okumuş olmayı isterdim" dedi: Gene de az gelişmiş bir cümle söylemeden içim rahat etmeyecek: "Seni tanıdığıma çok sevindim kendi çapımda..."
Sayfa 113Kitabı okuyor
Hadi yatalım artık; çok yorgunum. Yanlış ilaçlar içtim ve bir kez daha kurtuldum ölümden. Çok seviştim ama daha çok sevişeceğim seninle.
Biliyorsun; bir tek sen bilebilirdin zaten, hep haklı ama suçlu çıktığımı.
"Büyük ve güzel şeyler de var." demişti bir gün. O sırada ben ne yapıyordum? Hiçbir güzelliğin içime girmesine izin vermiyordum. Öyle miydim? Hatırlamıyorum. Beni kötü yetiştirdiler dostum! Güzeli ifade gücünden yoksun bıraktılar beni, tıpkı filmlerdeki gibi diyebiliyorum ancak. Ne acıklı değil mi?
Sayfa 107Kitabı okuyor
Onun da çok üstüne varmıştım, herkese yaptığım gibi. Benim de hiç kimseyle olmak istemediğim anlar yok muydu? İçimden ona hak verdim; kendime yükledim suçu her zaman olduğu gibi. Birini yeni tanıyınca, nefes aldırmadan yükleniyordum üstüne. Herkes, benim gibi buhranlı değildi.
Sayfa 100Kitabı okuyor
Şimdi ben neyim? Koca bir hiç! Yarın ne olabilirim? Küllerimden doğup her şeye yeniden başlayabilirim. Hepten mahvolup bitmeden içimdeki insana ulaşabilirim.
Seni seviyorum. Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum.
Bir kitabı okurken geçen iki saatin, ömrümün birçok senelerinden daha dolu, daha ehemmiyetli olduğunu fark edince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım.
Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin.
Olur mu dersiniz?
Ben inanıyorum ki, dünyanın özgürlüğe aşık ruhları, efendilerine,"Cinayetlerini kendin işle! Senin savaşlarına kendimizi ve sevdiklerimizi yeterince feda ettik! Sense bu fedakarlıklarımız karşılığında bizden, barış zamanında asalaklar ve suçlular yarattın, savaş zamanında bizi vahşi birer hayvana çevirdin. Kardeşlerimizden ayırıp dünyayı insan mezbahasına döndürdün. Hayır, senin cinayetlerini işlemeyeceğiz ve senin bizden çaldığın topraklar için (ülke) için savaşmayacağız!" dedikleri gün militarizmin sonu gelecektir. Ah, bütün kalbimle inanıyorum ki, insanların kardeşliği ve dayanışma bir gün, savaşın ve yıkımın kanlı çizgilerini ufuktan silecektir.
Selim: "Hayata dayanamadığımız için espri yapıyoruz. Ahlâk düşkünleri gibi doğru yoldan sapıyoruz. Bütün kurtuluş yollarını kapıyoruz. İşte kapı, işte..."
Turgut: "Yeter, canım Selim! İnsan kardeşim! Hayat dalına yuvasını yapmış biricik eşim. Bırak, devam etsin bu rezil gidişim."
Sayfa 80Kitabı okuyor