Newton'a göre dinin iki kaynağı vardır, biri Tanrı’nın sözü, diğeri
de Tanrı’nın sanat eseri olan doğa.
Sayfa 75Kitabı okudu
Eğer dindarsak Tanrı’yı bilmemiz gerekir.Eğer Tanrı’yı bilmek istersek de, bunu yapmamızın tek yolu vardır, o da eserlerini incelemektir. Tanrı’yı hurafe ya da efsanelerden öğrenmek mümkün değildir. O ancak ve ancak eserlerini inceleyerek bilinir.
Sayfa 76Kitabı okudu
Bilim ve dinî dünya görüşü arasında hiçbir çekişme bulunmamaktadır. Tam tersine bilim ve din uyumlu bir biçimde çalışmaktadırlar.
Sayfa 74Kitabı okudu
Peki, evrensel yasaların değişmediğini nereden biliyoruz?
Sayfa 61Kitabı okudu
Tabii ki doğaüstü bir şey olmayabilir, tabi ki yaşadığımız evren dışında bir şey olmayabilir ama bırakalım da bunlara bilim cevap versin.
Sayfa 58Kitabı okudu
Diyelim ki çok önemli bir siyasetçi ölüyor, doktorlar da adamın öldüğü konusunda hemfikir oluyorlar. Ancak odada bulunan biri, siyasetçiyi dirilteceğini söylüyor ve elini adama koyar koymaz ölü siyasetçi diriliyor. Odada siyasetçinin biyografisini yazan bir tarihçi de var. Şimdi tarihçi bu olayı eserine nasıl aktarmalıdır? Olay doğaüstü gözüküyor diye olayı görmezden mi gelmelidir? Tarih, doğaüstü şeylere yer veremez diye yaşananları kitabına koymamalı mıdır? Yoksa tarafsızlığını bozup olayı başka türlü mü yansıtmalıdır? Peki ya odadaki doktorlar? Onlar bu adamın hayata döndüğü gerçeği bilindik doğal süreçlerle açıklanamıyor diye yaşananları görmezden mi gelmelidirler? Adamın yaşadığı gerçeğini raporlarına düşmeleri uygun olur mu?
Sayfa 57Kitabı okudu
...dolayısıyla hem bilimin dine, hem de dinin bilime yol gösterdiğine inanıyordu.
ALLAH'A KARŞI DOGRUDAN DUYULAN BİR ARZU OLARAK ARZU DELİLİ
Yahudi-Hıristiyan geleneğinde olanlar, insanların içinde Allah'a karşı bir arzu olduğu fikrine, Kutsal Kitab’ın en çok okunan bölümlerinden biri olan Mezmurlar'daki (Zebur'dan) şu bölümleri örnek verebilirler 1-Geyik akarsuları özlediği gibi canımda en öyle özler ey Allah 2-Canım Allah'a, hay Allah'a Susamıştır. Ne vakit geleceğim ve hay Allah'ın önünde görüneceğim?"
İslam inancına bağlı olanlar ise Allah'a yönelmeye karşı doğuşan verilmiş bir eğilime sahip olduğumuz görüşü için Kuran'daki şu ayeti kullanabilirler Bunlar, iman edenler ve gönülleri Allah'ı anmakla tatmin olan kimselerdir. Haberiniz olsun, gönüller yalnızca Allah'ı anarak tatmin olur. Gerek Eski ve Yeni Ahitler'deki ifadelerin, gerek Kuran'daki ayeterin; Allah'a karşı doğal bir arzuya sahip olduğumuz anlamına gelip gelmedikleri tartışılabilir. Fakat şurası açıktır ki, insanların doğuştan böyle bir arzusu varsa bile, Allah’a yönelen inançlılar “Allah'a yöneldim, içimdeki arzular tatmin oldu, meğer içimdeki tatmin olmayan arzuların objesi Allah’mış” diyebilirler, fakat inananların bu şahsi tecrübelerini inançsızlara karşı sunulacak objektif bir argümana dönüştürmek mümkün gözükmemektedir. Nitekim birçok ateist ve agnostik, kendisinde böyle bir arzunun olduğunu inkar etmektedir. Örneğin John Beversluis da bahsedilen yaklaşımı eleştirirken, böylesi bir arzunun var olduğunun iddia edilemeyeceğini ifade etmiştir.” (Allah,Felsefe ve Bilim/ Caner taslanan & Enis Doko /syf: 63)
Sayfa 63 - İstanbul yayıneviKitabı okudu
