… +682
"Yaşadığımız sürece ölüm bizi ilgilendirmez. Çünkü yanımızda değildir. O geldiğinde ise yine üzülmemeli, çünkü o zaman da biz yokuz."
Epikür
Sayfa 163Kitabı okuyor
Bildiğim kadarıyla Epikür evlenmedi, ama sorumluluğa hazır olanlar için evliliğe ve aileye inanıyordu. Ama seveni köle haline getiren ve sonunda zevkten çok acıya dönüşen mantıksız derecede tutkulu aşkı onaylamıyordu. Şehvetli sevda hali geçtikten sonra aşık can sıkıntısı, kıskançlık veya ikisini de yaşar. Ama daha büyük bir sevgiye, bizi uyandırıp kutsanmışlık durumuna sokan dost sevgisine daha büyük önem veriyordu. Herkesi kapsayıcı olduğunu ve bütün insanlara eşit davrandığını bilmek önemli: Epikür'unki Atina' da kadınları ve köleleri kabul eden tek ekoldü.
Sayfa 118Kitabı okudu
Dostlar, ihtiyaçlarınız çok azdır, kolayca giderilebilirler ve gerekli her acıya kolayca katlanılabilir. Hayatınızı zenginlik ve şöhret gibi önemsiz amaçlar için karmaşıklaştırmayın: bunlar ataraxianın(huzurun) düşmanıdır. Söz gelimi şöhret başkalarının görüşlerinden ibarettir ve hayatlarımızı başkalarının istediği şekilde yaşamamızı gerektirir.
Şöhrete ulaşmak ve onu sürdürmek için başkalarının hoşlandığı şeylerden hoşlanmamız ve uzak durdukları şeylerden uzak durmamız gerekir . Sonuç olarak, şöhretli bir hayat mı yoksa politika içinde geçen bir hayat mı? İkisinden de kaçın. Ya zenginlik? Uzak durun! Bu bir tuzak. Ne kadar çok kazanırsak o kadar çok isteriz ve isteğimiz tatmin olmadığında üzüntümüz o kadar derin olur. Dostlar beni dinleyin: Mutluluğu istiyorsanız, hayatınızı gerçekten ihtiyacınız olmayan şeyler için mücadele ederek ziyan etmeyin.
Epikur
Sayfa 115Kitabı okudu
.
Sade yaşamanın da bir sınırı vardır ve bunu anlayamayan, israfa kapılan insan kadar büyük bir yanılgıya düşer.
.
.
.
Epikür'ün bir tezi daha var: simetri tezi. Bu daha da güçlü olabilir. İnsanın ölümden sonra var olmaması durumunun doğumdan önceki var olmama durumuyla aynı olduğunu ileri sürüyor. Ölümden korkmamıza rağmen ölümün aynısı olan önceki durumu düşündüğümüzde korkmuyoruz.
Sayfa 283
… +682
Şimdi buranın içerisi soğuk bir dumanla kaplı. Benim için buranın en güzel zamanı. Baksana, bir tek akşamcılar kaldı. Yalnızlar ve bilgeler ya da umutsuzlar ve ümitsizler sadece işıkların yandığı ve yabancıların Yakınlarında oturduğu, rahatça yalnız kalabilecekleri ama eve gitmelerine gerek bırakmayacak bir yerde Oldukları sürece hiçbir şey umurlarında değil. Belli bir yasta, belli tecrübelerden sonra eve gitmek zor. Dolayısıyla en iyisi, yabancı insanların arasinde hiçbir ilişki kurmadan, tek başına oturacaktır. Bahce ve dostlar, der Epikür, hayatta baska bir şey yok. Bence haklı fakat bahçe namına da fazla bir seye ihtiyaç yok, bazen bir kafenin terasındaki birkaç saksı yetiyor. Ve bi iki dost da yetiyor
