Bir ulu çınarsın ki kırılır eğilmezsin ölür inlemezsin. Kanınla çorak kumlukları sularken ekmeğini alnının terine batırır yer yine düşman karşısına yaralarınla beraber her yerde bir korunak gibi çıkarsın. Sen zalim heybetinle bir mazlumsun ninenin atanın bacağında garip ananın babanın kucağında yetimsin