Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Ben Nasıl Öldüm, adlı eser iki bölümden oluşuyor. Her iki bölüm, hayatın yıprattığı iki kişiyi kaleme alıyor.
İlk bölümde, bilinmez bir nedenden dolayı her şeyi bırakıp giden kahramanın kaleminden geriye kalanları okuyoruz. Bu kahraman; anı defteri olarak kağıda aktardıklarını, aslında geçmişini temize çekmek için yapıyor. Sona geldikçe, kendi geçmişin yad etmekten yorulan yazar bir yerde tükeniyor. Tabii o sırada, yazılmayan ve başına gelen bir olaydan dolayı her şeyi bırakıp gidiyor.
İkinci bölümde ise başka bir kahraman var. Bu kahraman, ailesinin prangalarından kurtulmak için, yeni bir başlangıç yapıyor. Aldığı evde bulduğu defter, ilk kahramana ait. Ondan geriye kalanları okurken, ortak yanlarını fark ediyor.
İkisi de; hayattan yorulmuş, toplumun gerçekçi olmayan tarafından bunalmış kişiler. Biri her şeyi bırakıp belki kendinden bile kaçarken, diğeri ailesinden kaçıyor.
Eser, ilerledikçe güzelleşti benim için. İlk sayfalardan anlam kazanamayan her olay, ilerledikçe anlamlaştı. Yazar, yalın dili ile aktardığı olaylarda, hayatın hüzünlü tarafını gözler önüne seriyor. Ayrıca, yer yer varoluşsal sorular soran yazar, sosyal toplumun da yarattığı bazı durumları irdeliyor. Mesela, bu kadar yalanın olması dünyayı yaşanması zor bir hale getiriyor, düşüncesini kalemiyle aktarıyor.
Sonu ile oldukça üzen bir eserdi beni. Ve şunu fark ettim; hepimiz bir yere bağlıyız aslında, farkında olmasak dahi. Ve ne kadar çabalarsak çabalayalım, ardımızda yarım kalmış bir şeyler mutlaka var olacak, biz yok olduğumuz vakit.
Yazarın kalemi daim, okuyucusu bol olsun.
Hayat, her zaman mutlu sonlar yazmaz. Çoğu zaman yarım kalan ilişkiler, edilememiş vedalar ile terk edilir yaşam. Posta Güvercinleri de bize, bunları tüm açıklığı ile gösteriyor.
Realistik bakış açısı ile kaleme alınmış, savaş dönemini anlatan Posta Güvercinleri, yoğun hisleri ile okuyucuyu bir hüzne sürüklüyor. Hayatın acı yanını gözler önüne seren eser, hem savaştan kaçan bir aileyi hem de kendinden kaçan bir bireyi konuk ediyor kalemine. Yalın dili, hayatın içerisinden kurgusu ve akıcı üslubu ile okuyucuya kendini okutturan bir eser olmasının yanı sıra; yeni yazar elinden çıktığı belli olmayan bir eser. Psikolojik açıdan, etkileyici ve düşündürücü. Çünkü dediğim gibi, realistik. Toplumun hem iyi hem de kötü yanını, bir ayna misali esere yansıtıyor…
Victoria ve Cavidan birbirine yakın olan iki dost. Kader onları bir araya getirdi ancak nahoş bir durumda. Yıllar sonra, bir Nalan geldi onların yanına. Güzel ve anlayışlı bu doktor, onları anlamak ve geçmişte yaşananları telafi etmek istiyordu. Ancak her şey öyle kolay olmuyordu… Çabaları, amacı ve edindiği sonuçlar oldukça çarpıcıydı. Görünen şeyler, her zaman göründüğü gibi olmayabiliyordu…
Benim için etkileyici bir eserdi. Hala aklımda olan o yaşananlar içimi acıtıyor ve insanların acımasızlığına üzülüyorum.
Dilerim ki kalemi daim, okuyucusu bol olur yazarın.
Söğüt/ Sayı: 25. Ocak - Şubat 2024..
Türk Edebiyatı Dergisi.
Derginin 5. yılının ilk sayısında, XVI. Yüzyılda Akkoyunlular, Safeviler ve Osmanlı devleti'nde yaşamış, Büyük şair Fuzuli'yi anmaktadır. Tema konusu olarak da Klasikten Moderne Hayal Perdesi: Türk Şiirinde Ütopya'yı incelemektedir.
Dosya konusuyla ilgili, biri söyleşi olmak üzere 11 makale bulunmaktadır. Tema konusu 3 makale ile değerlendirilmekten 6 tane deneme eser, 12 hikaye, 21 şiir, 4 inceleme, 1 yazar söyleşisi olmak üzere 58 Eser bulunmaktadır. Her ne kadar derginin bu sayısındaki şiirlerinden pek bir şey anlamasam da, derginin adına yakışır şekilde, Türk edebiyatının farklı alanlarında eserler ortaya koyması okur olarak beni mutlu etmektedir. Küçük hikayelerle okuyucu heyecanlandırılmaktadır.
Fuzuli'yi anlatan Siz Fuzuli Diyebilirsiniz O Benim Mehmedim makalesi ile Aysun Çelik'in Muhammed güzeldir, Mehemmedler güzeldir, Mehmedler de güzeldir, Mehmetler de öyle diye başlayan makalesi en dikkat çekici yazı olarak görülmektedir.
Türk Edebiyatının Söğüt'ünün, nice beşinci yıllarda büyüyüp, serpilip, boy atması dileğiyle...
#Kitapşuuruinsanlıkşuurudur.
Vaktiyle bir Atsız varmış, var olsun!
Atsız'ı hikayeleriyle bilmeyiz genellikle. Atsız, Türk edebiyatında fikir yazıları ve romanlarıyla daha çok yer alır. Ancak bu kitapta Atsız'ın çeşitli dergilerde yayımlanan 6 hikayesini görüyoruz. Hikayeler çoğunlukla Türk milliyetçiliği ile ilgili. Atsız'ın betimlemeleri o kadar sahici ve kelimeleri kullanma biçimi o kadar kendine has ki, bunları unutmak oldukça zor. Romanlarını okuyanlar bunu zaten bilir, ancak bu kalıcılığı hikaye gibi bir sanatta da yapabilmek kolay değildir. Atsız külliyatından mahrum kalmak istemeyenlerin kesinlikle okuması gereken bir eser.
Vaktiyle bir Atsız varmış, var olsun!
Ölü Aşklar Derneği
Elif Şebnem Akal kaleminden çoğu kadına cesaret verebilecek bir eser “ Ölü Aşklar Derneği”. Konusu ise Jale evliliğinde zor bir dönem yaşıyordur ve kocasına çoğu kez çocuğu için şans vermiştir. Fakat artık dur demenin talihini değiştirmenin zamanı geldiğine inanmıştır. Kendi sınırlarını aşmış ve cesaret edemediği her şeyi yapma kararı almıştır. Bunların ilki boşanmak… Sonrasında ise hayali olan şiir yazmak…
Benzer şeyler yaşamış bir sürü kadının, erkeğin aynı duyguları paylaştığı, şiir için sanat icin bir araya geldiği bir dernek düşünün. “ Ölü Aşklar Derneği” umutsuz birçok insana umut dağıtmaktadır. Jale, Müge bu insanlardan sadece ikisi. Şiirin bol olduğu, hayatın sürprizlerle dolu olduğunu yazarın bir kez daha gösterdiği bir kitap.
Bu kitapta geçen olaylar tamamen gerçektir. Karanlığa teslim olmayan Öğretmenlerin ve Güneydoğulu çocukların hikâyesini ele alan bir eser. Kitap; Milli Eğitim Bakanlığı tarafından tavsiyeli kitaplar arasına alınmıştır.Konusuna gelecek olursak; 1991-1994 yılları arasında bölgede görev yapan bir Öğretmenin başından geçen olaylarla birlikte Doğu ve Güneydoğu'da oynanan oyunlara bir eğitimci gözüyle sosyolojik bir perspektifte bakılarak anlatılmıştır.Eğitimsiz toplum; pusulasız gemi gibidir, rüzgâr hangi yöne eserse, o yöne yelken açar.Devlet, terörü önlemede harcadığı paranın yüzde birini, eğitime ayırsaydı, bugün örgütler ne vaat ederse etsinler, dağa götürecek bir genç bulamazlardı.Okurken tüylerim diken diken oldu. 90’lı yılların hüznünü ve acısını bir kez daha yaşamış oldum. Eğitimsiz bir toplum gerçekten yıkılmaya mahkûmdur. Bunu hem büyüklerimden dinleyerek hemde kitaplarda okuyarak anlamış oldum. Kitabı okumanızı ve okutmanızı istiyorum. Keyifli okumalarınız olsun.
