Sonra eteklerin kumaşları açıldı
Tutamadık zamanı böylece.
Bir yüzyıl açılmış gibi önümüzde
Çocukluğa veda edip yaşlandık.
AKASYA MEVSİMİ
Bahar kapımın ardında,
Eteklerin ucunda.
Bir buse zamanı göğsünde,
Dudağına akıyor.
Sevdaya, sevdaya, sevdaya,
Gönlümün sadakası,
Amansız sarhoşluk...
Kapımda mucize bekler,
Hadi gitmeli.
Tepemde kuşlar, güvercinler,
Dalgalı dalgalı bulutlara özel,
Beyhude ve yoğun sarhoşluk...
Yaman yaman,
Ve sevdikçe,
Hatırladıkça.
Söz burada bitiyor,
Daha da gidemiyor öteye.
Mecali kalamayınca,
Yıkıldı bir yere gülerek...
Güle renk...
AYKUT BARIŞ ÇELİK
Eteklerin Zamanı
Şimdi elimi kaldıracak gücüm yokken
Uyurum geçer dediğim zaman geride kaldı.
Hiçbir şey geçirmez.
Yorganı başıma çekip ağlamak
Birlikte ağlamak değildi.
Yalnızınım işte.
Taşlardan ve Tanrı'dan söz eden o adam
Bir kız kardeş bulmuş kendine
Beyaz etekleri sevinçle havalanan bir kız kardeş.
Ben etekleri hatırlıyorum
Bir kıvrımı azaldığında mutsuz eden etekleri
Ve pabuçları
Kırmızı olan.
O etekleri tutan ellerle dokunuyorum
Şiire.
Havalansın diye kelimeler
Anneme yalvarıyorum.
Anne diyorum
Biraz daha uzun tutsak kumaşı
Bir kıvrımı daha olsa diyorum
Hani bahar geliyor belli olmaz.
Sayfa 82 - EpubKitabı okudu
Beyaz Mantolu Adam
Kalabalık bir topluluk içindeydi. Başarısızdı. Parası yoktu. Dileniyordu.
Caminin önündeydi. Büyük bir camiydi bu.
Minareleri, kubbeleri, kemerleri ve parmaklıklı pencereleri filân hepsi tamamdı. Özellikle avlusu: dilenenler için en önemli yer. Bir kenarda duruyordu.
Hiçbir hüner göstermediği için ya da acındırıcı bir garipliği olmadığı için
Sayfa 13 - Sinan Yayınları 1973 - İletişim Yayınları Bütün Eserleri 4 İstanbul 1987 2.BaskıKitabı okuyacak
