Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Ehlilleştiren, boyun eğdiren.
Emil Sinclair'in gençliğinin öyküsünü anlatan bu romanın ismi neden Demian'dır? Nasıl bu karakter, hayatı anlatılsın diye kitabı yazılan kişinin önüne geçip bu metne ana başlığını verebilmiştir?
Aslında pek de böyle değildir bu durum çünkü kitap ne tamamen Emil Sinclair'in gençliğini anlatmaktadır, ne de Emil Sinclair tek ana
Bu kitabı çok duyup okumak ancak şimdi nasip oldu. Kitabı çocuk kitabı diye düşünürken okurken, bana bambaşka şeyler düşündürdü. İç dünyamı aydınlatmaya yaradı sanki. Bence bu karakterlerin çok daha derin anlamı var. Zehir mesela belkide insanların yanlış sözleri, pınar mesela yaşam sözü, çiçek mesela gerçek sözün içimizde hayat bulması gibi gibi daha çok şey var. Ama tam anladım söylenemez bence çok daha derin olabilir. Gerçekten biraz olsun kalple bakabilen insanların bu kitabı sevmeme imkanı yok bence. Her şeyi geçtim neden ölüm konusu ele alındı bunu beklemiyordum. Çocuk kitabıydı bu, ölüm teması azıcık burktu içimi. Tam açık olmaması sanırım bu kitabı özel yapıyor. Birde şunu gözlemledim gerçek diye birşey yok herkes kendisini görüyor baktıklarında. Son olarak kitaptan bir kaç söz bırakmak istiyorum.
-Bütün büyük insanlar bir vakit çocuktular.
-Kör olan gözlerdir. İnsan kalbiyle bakmayı öğrenmeli!
-Önemli olan göz ile görünmeyendir.
-Siz benim çiçeğime hiç benzemiyorsun. Hatta yakından uzaktan alakanız yok. Çünkü sizi kimse evcilleştirmedi. Siz de kimseyi evcilleştirmediniz.
-İlk gördüğümde diğer tilkilerden farkı yoktu. Oysa şimdi o benim dostum! Benim için onun bir benzeri daha yok.
Gidin bir daha bakın güllerinize!
yıllar önce okumuştum. geçenlerde dinlediğim podcast'te uzun uzun küçük prensten bahsedilince yeniden okumak istedim. çoğu yeri unutmuşum meğer. Alıntılar ve okurken düşündüklerim:
'İnsan, ancak engellerle karşılaşıp onları aşmaya çalıştıkça kendini tanıyabilir' -Antoine de Saint-Exupery
'Büyükler sayılara bayılırlar.
Temel Ders Kitabı Olmalı
Hislerine, düşüncelerine, yaşadığı zamana, coğrafyaya ve hayata karşı farkındalığı olan insan, bakan insandan gören insana evrilmiş aydın insandır. Bu kitap insanlığın ortak tarihini ele alırken, aynı zamanda da doğru'larımızı sorgulatan, uzun uzun üzerine düşünme molası verdiren provokatif bir eserdir. İnsana varoluşuyla ilgili bu derece farkındalık katacak eser çok azdır. Kitapta beni en çok etkileyen detaylarından birisi; bizim buğdayı evcilleştirerek tarım hayatına geçtiğimiz değil de buğdayın bizi evcilleştirerek avcı-toplayıcı bir türden yerleşik bir türe evrildiğimiz yaklaşımıydı. Doğaya her ne kadar hükmettiğimizi düşünsekte; onun imkan verdiği ölçüde yaşıyor, gelişiyor ve bu değerlendirmeleri yazacak bilince ulaşıyoruz :) Kitap bize tamda bu serüveni anlatıyor..
Analiz yaparken içten içe en çok sinirlendiğim ama bir o kadar da sevdiğim o kitap: The Taming Of The Shrew/ Hırçın Kız.
Shakespeare yine döneminin en büyük sorunlarından olan toplumsal normlar ve kadının toplumdaki yerini ele almış. Baş karakterimiz Katherina “cadaloz” olarak ün salmış ve kimsenin evlenmek istemeyeceği türden bir kadın. Fakat, kime göre neye göre? Kitap isminin de asıl çevirisinde olduğu gibi “Cadalozu Evcilleştirme” tabiri, kitap içerisinde birçok kez “Kate”i evcilleştirmek olarak geçmekte. Yani, Katherina bir kadın olarak değil aksine bir hayvan olarak görülüyor. Evde kalmış (bkz: çıplak ayakla dans etmek metaforu, o yüzyılın evde kalmışlık bildirisi), cadaloz, topluma uymayan, erkek hegemonyasına baş eğmeyen, dik başlı ve sivri dilli olduğu için de sürekli laf yiyen bir kadın. Eğer diyalogları dikkatli okur ve incelerseniz, bir kadının en aşağı şekilde küçümsendiğini kelime oyunlarından anlayabilirsiniz. Bu açıdan okuması çok keyifli bir kitap fakat bir kadın olarak okuması -şahsen- epey zor geliyor bana. Aynı zamanda kardeşi Bianca da Katherina’nın tam tersi. Tabii ilk başlarda. Sessiz, sakin, laf dinleyen, sözden çıkmayan o Bianca, en sonda ablasının kadınların yerinin neresi olduğu hakkında çektiği o nutuk kendisini nasıl irrite ediyorsa bunlara karşı çıkıyor. Olduğu karakterin tam tersi haline dönüşüyor.
Evcilleşmek mi evrilmek mi, işte bütün mesele bu.
Sapiens dünyaya yayılan bir virüs mü?
Binlerce yıllık insanlık tarihinin anlatıldığı çok güzel bir eser.
Harari'nin kullandığı dil çok akıcı ve çok fazla bilimsel terimlerle doldurulup sıkıcalıştırılmamış bir dil. Verdiği örnekler bazen eğlenceli bazen can sıkıcı bazen de düşündürücü olabiliyo.
Sapiens'in tarihini 4 farklı başlık altında incelemiş:
1.Bilişssel Devrim