evet, birbirimizi yanlış anlamaya başlıyoruz Milena. sen, benim sana yardım etmek istediğimi düşünüyorsun, oysa ben kendime yardım etmek istiyorum. kapatalım konuyu.
“De te fabula narratur” (anlatılan senin hikayendir) diyor yazarımız. 
Halime canım arkadaşım, bu kitabı okumalıyız dediğinde beni heyecanlandırmıştı.Arka kapağını okuduğumda evet dedim güçlü kadın temalı bu kitabı okumalıyım.İster feminist deyin kabulüm kadınları her dilde her renkte uğradıkları haksızlıklar vs nicelerine karşı bazen düşünce bazen de gülümseyerek yanlarında olucaz.
Her 8 kadının farklı hayat hikayelerine konuk ediyor sevgili @munevvergokkaya bizleri. Tabi ki her isim çiçek isminden oluşuyor.Lale,Menekşe,Papatya,Akasya,Güldane,Yasemin,Manolya ve Sümbül..
Her çiçeğin isim anlamı ve hikayesini öğreneceğimiz bölümleri okuyup yolculuklara öyle başlıyoruz. Çok anlamlı değil mi?
Her biri ile empati yapıp okudum ve çok üzüldüm.Yaşanılan,başa gelen her ne olursa olsun dimdik ayakta kalıp mücadelelerine devam ettiler. O an size üzüntü veren,acı çektiren durum ve olaya karşı sonrasında teşekkür etmiyor muyuz? İyi ki o kuyuya indim, o gün onu yaşamasaydım böyle olmaya devam edicektim tesellisi rahatlatmıyor mu bi nebze?
Önce kendi benliğimize saygı duyup sevdiğimizde o zaman hayatın farklı renklerini de görürüz. Bi nevi yazarımızın bu kitabı yazarak, aydınlatma yapmak istediği düşüncesini kalbimde hissettim. Bazı yerlerde de frene basmamız gerektiği aşılanmış olması beni okurken mutlu eden yerler.Okudukça kendimize hatırlatmamızı,başkalarını memnun etmektense kendi değerimizi en köşeye koymamızı istemiş olabilir.
O yüzdendir ki, yüklerinizi kenara koyun ve bu kitabı okuyun…
KARA-LIYORUM H-AK BİLDİĞİM YANLIŞLARI
Ağaçtan düşmüş rüzgarda savrulan bir yaprak misali olmamalı bizim hayatlarımız.Zira sahip olduğumuz en kıymetli hazine uzadıkça kısalan ömrümüzdür.Bela Mimarı asra (zamana/insan insanın ömrüne) kasemle yemin ediyor. İnsanlık uzun bir kuyruğa girmiş ölüme doğru, öleceğini bildiği halde ölmeyecekmiş gibi
"Biz insanların, hayat gibi anlaşılmaz bir şeye alışmamız, birden çok acıklı geldi bana. Bir gün geliyor, varolmamızı çok olağan bulmaya başlıyoruz ve sonra, evet sonra bir daha ancak bu dünyadan ayrılmak zorunda olduğumuzda düşünüyoruz bunu."
Sayfa 321
Başarının tek ölçütünün mutluluk olduğunu kavradığımız zaman hayatı yeniden sorgulamaya başlıyoruz. Acaba içinde bulunduğum ya da bulunacağım ortam itibar ya da hayatta kalacak kadar para kazanmak uğruna mutluluğumu çalmaya değecek mi ? Hayır. Peki bu sömürü düzen eğitim adı altında içimize işlenip iş hayatında da devam edecek mi? Evet. Sonuç olarak sen kendin kalamayacaksın başkaları için var oldukça. Kendinden kaçtıkça daha çok kazanacaksın belki ama daha az doyacaksın. Yetmeyecek.