Ve SON! Önemli not: Kitabı bitirmemişseniz lütfen bu alıntıyı okumayınız!..
— Bahsettiği İlya İlyiç kim?
— Oblomov; sana ondan çok bahsetmiştim.
— Evet, hatırladım; senin bir dostun, bir okul arkadaşın. Ne oldu?
— Öldü, hayatı yok yere harcandı gitti.
Ştolts içini çekip biraz daldıktan sonra:
— Zekâca kimseden aşağı değildi, dedi. Tertemiz, billur gibi bir ruhu vardı. Asil heyecanları olan bir insandı. Ama hiçbir şey yapmadı.
— Niçin? Ne yüzden?
— Ne yüzden mi?.. Oblomovluk!
— Oblomovluk mu? O da ne demek?
— Biraz zihnimi, anılarımı toparlayayım da anlatayım; sen de yazarsın, belki birisinin işine yarar.
Ştolts dostuna işte bu okuduğunuz hikâyeyi anlattı.