Yeter Salih gulâm oldun bu hana
Yüzün dönder gürûh-i âşikâna
Seni sayd eylemiş nefsin çerisi
Yeter oldun bu dünyânın harîsi
Cihanın devletine yok nihayet
Döner Hak'tan kime kılsa sirayet
Olur mı bir gün aceb fasl-ı nev-bahâr-ı ferah,
Eser mi gülşen-i hâtırda rûzigâr-ı ferah . AÇIKLAMA :
Acaba bir gün ferah baharının zamanı gelir mi? ( Acaba ) hatır gülşeninde ferah rüzgârı eser mi?
Çağ, Yok Oluş, Benlik, İslam, Roşa
_TARİH ÖNCESİ DEVİRLER_
_İnsanoğlunun ortaya çıkışıyla başlayıp, yazının icadına kadar geçen dönemdir. Taş ve Maden Devri olarak ikiye ayrılır.
_1-Taş devri_
_a)- Eski Taş – Paleolitik devir: (M.Ö.2,5 milyon - M.Ö. 12.000) (avcı ve toplayıcı). Karain, Beldibi ve Belbaşı. Paleolitik Döneme ait ilk izlere İspanya’daki Altamira, Fransa’da Laskö
Aklım fikrim zay eyledi yar benim
Öğüt verdim deli gönlüm almadı
Bir kileciği var almış eline
Dünyayı içine koydum almadı
Alması farz imiş sünnettir selam
Hak nurdan yaratmış yaz dedi kalem
Bir çiçek yolladı ol Rabb-ül alem
Onu kokulayan mahzun kalmadı
Gençlik yaza benzer kocalık güze
Yüreğim başlıdır dertlerim taze
Boynun eğ de hizmet eyle üstaze
Şeytan benlik ile menzil almadı
Kul Himmet'in deste gülüm elinde
Daima zikreder Hakk'ı dilinde
Bir güzel sevmişim Allah yolunda
O da bencileyin zail olmadı
Kul Himmet
youtu.be/sWVr7vo5GI0
Yöre: Sivas
Kaynak kişi: Yüksel Yıldız
Söyleyen: Yüksel Yıldız
Türkünün sözlerine bakın
youtu.be/jU-5bZQwFj8
Senede bir günü bekleme gülüm
Ben gurbanın olam, sen bayramım ol
Yâr senin aşkınla tükendi ömrüm
Ben gurbanın olam, sen bayramım ol
Bir zaman kapında sakla gul eyle
Üzerimi çiğne çiğne yol eyle
Al bıçağı boğazıma çal eyle …
Ben gurbanın olam, sen bayramım ol
Her seheryelinin estiği gibi
Halil İbrahim'in kestiği
Barış Manço - Ömrümün Sonbaharında
Adım anılmaz oldu
Kapım çalınmaz oldu
Ömrümün sonbaharında
Gönlüm katlansın diye
Gören göz görmez oldu
Ömrümün sonbaharında
Ağlatmayacaktın yola baktırmayacaktın
Ol va’de-i tekrâr-be-tekrârı unutma
Yok tâkati hicrânına lûtf eyle efendim
Dil-haste-i aşkın olan Esrârı unutma
(Ağlatmayacaktın hani yola baktırmayacaktın
Tekrar tekrar verdiğin o vaadi, sözü unutma
Ayrılık acısına gücüm kalmadı; medet canım efendim
Aşkından gönlü yaralı Esrarı unutma.. )
— Esrâr Dede
Erkan Oğur - Zahit Bizi Tan Eyleme
youtu.be/V_7dxixoiyY
Biz Ha isek
Siz de Ha'sınız
Siz Hu iseniz
Biz de Hu'yuz
Hay'dan gelen Hu'ya gider
Kime bakar sızan bedendeki göz? Eli-kolu tutar mı sarhoşun? Siz cevabı düşünedurun, ırmak yollara düşmüş, akıp durmada. Ama dedik ya, sızmış… Gözceğizi, kimbilir, hangi sırra bakmada. Deniz, seslenmiş deli ırmağa:
“-Ey yalpalaya yalpalaya giderken, çamurlara gömülüp ağlayan garip! Yardan düşmüş, ama Yâr’dan ayrı düşmemişlerin sığınışındaki aşkı
hançeri feleğin ucu ciğer de
🌼🌼🌼Hazan il geçti şu benim ömrüm
Eylen dertli bülbül zar garip garip
Ne bir gülüm kaldı ne de dikenim
Ağla bundan sonra har garip garip, garip🌼🌼🌼
youtu.be/w5oT7GcPAIo
Bizi yargıladığınız bu yerde çok yakında siz yargılanacaksınız!
Her birey bu kader vaktinde elinden geldiğince kendini savunmalı… Ve insanlığın kırbacına, faşizme ve mutlakiyetçi devleti andıran her türlü sisteme karşı mücadele etmelidir.
18 Şubat 1943 sabahı “Beyaz Gül” imzalı el ilanları Münih Üniversitesi’nin bahçesini kaplar. Bildirinin bir bölümünde yukarıda alıntı yaptığım sözler varken; geri kalanında
Ol va’de-i tekrâr-be-tekrârı unutma,
Yok tâkati hicrânına lûtf eyle efendim.
(Tekrar tekrar verdiğin o vaadi, sözü unutma
Ayrılık acısına gücüm kalmadı; medet canım efendim.)
Küçük kuzene;
"Düşeni kaldır, sakın gülme ve çekip gitme. Bırak sen iyi düşün hep, seni kıskanan çekemeyen olacak ama sen ne olursa olsun kötü bakma, kötü davranma. Elini uzatan sen ol tutan olur olmaz, ama sen yarı yolda bırakan olma. Sev insanları, ama fazla güvenme. İyilik yap, güldür mutlu et. Dünyadayız belli olmaz belki düşmanın dost olur, dostun düşman. Ama elinden dilinden kötülük gelmesin kimseye. Sen doğru ol, doğruların yanında yürüyen biri var. Onu yoldaş eyle kendine. Çiçekleri sev, hayvanların başını okşa, güzellikleri düşman belleyenleri arana mesafe koy. Büyüyeceksin, büyürken sözlerimi de heybende taşı. Olur mu kuzum?" 2 yaşındasın bunların yarısını anladın yarısını anlamadın ama olsun sen yinede kulağının bir köşesine yer et.
Evlat oldun bana şu 2 aylık süreçte. Kuzenimsin ama bana evlat oldun resmen. Seninle büyüdüm ben seninle uyudum seninle güldüm seninle bütünleştim. Güzel kızım, her gün nerdesin nerdesin diyerek arıyorsun beni, hala sizdeyim zannediyorsun. Elimi ufacık bir bıçak kesse. Benden fazla üzülen, hatta boş bulunup "Anne" kelimesini ilk diyenimsin. O kadar alıştın ki her oyun oynarken muhakkak ben varım o oyunun içinde, her uykudan uyandığında rüyalarının içinde ben varım. Yolda yürürken parka giderken gördüğün her ablada ben varım. Her telefonla konuştuğumuzda "Seni çok özledim nerdesin" sitemi var. Üstelik 2 yaşındasın. Senin gibi bir çok çocuk baktım ben, senden onlardan biriydin. Hatta bi ara ciddi ciddi gelmeyi düşündün peşime annenle babanın bırakıp, bende gelmemeni annenle babanla kalmanı söyledim. Çok alıştın be çocuk, çok