Yaptığım her şeyin sıradan olmadığına ve gerçekten de dünyada bir yerim olacağına ikna olmuştum. Yine de kendimi çok yalnız hissediyordum. Yalnızlık nereden geliyor, onu da anlamıyordum.
Ölmeyi düşünüyordum. Yılbaşında birileri bana bir top kumaş verdi. Yeni yıl hediyesiymiş. Kimonoluk bu kumaş, ketendi. Gri tonlarda, ince çizgilerle dokunmuştu. Bundan olsa olsa yazlık kimono olur, diye düşündüm. Yaza kadar yaşayacağım demek.