Şefkat, bir şeyin acı karşısında özgür olmasını isteme durumudur...Bunu önce kendiniz için isteyin; bu tutku daha sonra başkalarına da kucak açacaktır, hem de daha gelişmiş bir şekilde.
Sayfa 15 - Diyojen yayıncılıkKitabı okuyor
“ Her şey kendi kendi varlığında ısrarcı olmaya çalışır“. Kişinin derinliklerinde, var olmayı sürdürme isteği ile kaçınılmaz ölüme ilişkin farkındalık arasında hiç bitmeyen bir çatışma vardır.
Merhaba kitapseverler
#Çetrefil#Deneme#okudumbitti#ozlemli_kitaplar#leylanınkitapütopyası#alıntı
#Duygular. _" Hisler olmazsa yokuz,varsa varız" Biz ,sadece hislerim yok oldu artık kimseyi sevemiyorum, duygu bağıyla bağlanmıyorum diyoruz. Talihsiz karşılaşmalarımız his tükeniyor olabilir mi? Hislerimizi, travmalarımız neticesinde yok olduğunu varsayıyor olabiliriz."
#keşke _"Bizler hatalarla büyüyüp gelişiyor, sonrasında hayata yapmaktan korkup önceki hatalarımızdan ders alıp, küçümseyerek; "hata işte"deyip bir kenara atsakta bilincimiz bunu farkında olup gerekli önlemleri gelecek eylemler için alır. Hiç kimse geçmişe dönüp kendisine önlem alması için bir şeyler fısıldayamaz. Peki fısıldarsa olaylar tekerür edilmeye mahkûm olmaktan öteye gider mi? ".
Yazar 20 başlık ile deneme türündeki anlatımıyla ,kurgularıyla bahsetmiş olduğu karmaşık ( çetrefilli) insan psikolojisinin dünyalarına girerek biz okurlara hem bir karşılıklı söyleşi hemde farkındalık adına da yer yer ipuçları aldığımı söylemezsem olmaz. Bu türü sevenlere bir öneri olarak gelsin. Sağlıcakla, kitapla kalın!!!
@yemre_erden
@ikinciadamyayinevi
Leyla Şeker
Farkındalık
Düştüğünde kalktığın yerin düştüğün yer değil de kalktığın yer olduğunu unutmamalısın.Güç ikinci aşamada.Düşmeye takılıp kalırsan, boşuna kalkmış olursun.Hep düş(-te) kalksaydın matematiği seni eksiltir ,çoğaltmaz.
İsraf olan tüm yiyecekler adına…
Klasik okuru olmama rağmen yeni kurgulara şans vermeyi seviyorum. Özellikle yeni ve kalemi güçlü olacak olan yazarları önemsemeli ve okumalıyız ki gençleri wattpad gibi bir ortamdan çekip alabilecek önerilerimiz olsun. 
Buzdolabı Vatandaşları öğrencilerime önerebileceğim bir kitap oldu bu yüzden 
Emre Turan ayrıca teşekkür etmek istiyorum.
Kitabın incelemesine gelecek olursak,
Özenlice hazırlanmış bir eser olduğu belliydi yararlandığı kaynaklar kesinlikle göz dolduruyor.
Bir distopya eseri ama ben o yiyecekleri sanki gerçek bir insanmış gibi düşündüm çünkü ruhiyatları çok güzel tasvir edilmiş.
Sürdürülebilir yaşam ve israf konusu günümüzün temel problemleri ve yazarımız bunların yol açacağı sorunları yiyeceklerin ağzından vererek bize çok güzel bir bakış açısı kazandırmış.
Yazarın ilk eseri olması hasebiyle mi ya da yayınevinden dolayı mı bilmiyorum ama bazı cümleler düşük geldi. Bir sonra ki eserde bu göz önünde bulundurulursa eser tadından yenmez. Fakat bunlar dışında eser gerçekten insanlara güzel bir farkındalık kazandırıyor. Bir şeyler alırken düşünmeye sevk ediyor. Kendi adıma artık yiyebileceğim kadar almaya ve israf etmemeye çalıştığımı söyleyebilirim. Ve son olarak parlak domatesin ümitvar oluştan ye’is hâle gelmesi bazı anlarda “cahillik mutluluktur.” Sözünün sağlaması gibi olmuş. Domates fazla polyana, enginar bilge, elma gerçekçi bir karakteri yansıtıyor.Fakat benim kitaptaki favorim hep Elma oldu. Kitabın ayrıntılarına çok girmek istemem fakat sonunun böyle olmasını asla beklemiyordum.
Öz farkındalık eksikliği zehirdir. Kafa yorma ve gözden geçirme ise panzehirdir.
Sayfa 268Kitabı okudu
