8.1
809 Kişi
2.442
Okunma
701
Beğeni
24,1bin
Gösterim
320 sayfa ·
Tahmini okuma süresi: 9 sa. 4 dk.
Adı
Bir Ekonomik Tetikçinin İtirafları
Basım
Türkçe · Türkiye · April Yayıncılık · 2004 · Karton kapak · 9789756006030
Orijinal adı
Confessions of an Economic Hit Man
Diğer baskılar
'Ekonomik tetikçiler (ET'ler) yerküre üzerindeki ülkeleri trilyonlarca dolar dolandıran yüksek ücretli profesyonellerdir. Dünya Bankası, ABD Uluslar arası Kalkınma Ajansı ve diğer yabancı "yardım" kuruluşlarından büyük şirketlerin kasalarına ve gezegenimizin tabii kaynaklarını kontrol eden birkaç varlıklı ailenin ceplerine para aktarırlar. Kullandıkları araçlar arasında sahte finansal raporlar, hileli seçimler, rüşvet, zorbalık, seks ve cinayet bulunmaktadır. Oynadıkları oyun imparatorluklar kadar eski olmasına rağmen, günümüzdeki küreselleşme sürecinde yeni ve korkutucu bir boyuta ulaşmıştır. Nereden mi biliyorum; ben de bir ET idim.'
Dünyamızı kimler yönetiyor? Kirli aileler, kirli şirketler.
Kalkındırma yalanı altında -milyarlarca dolarlık- şişirilmiş projeler ve bu projeleri 'bilimsel' gösteren, üniversite kitaplarına bile geçmiş raporlar, teoriler. Maalesef bu kez komplo değiller! Hedef ülkeler, hedef yöneticiler; ya satılacaklar, ya da ölecekler. Hepsi yaşanmış, hepsi gerçek.
Yöntem çok, amaç tek: Şirketokrasi ile yönetilen "küresel imparatorluk"
(Tanıtım Bülteninden)
Benzer Kitaplar
Kitap Fiyatları
Bkmkitap
₺6,80
Kargo bedava ve kapıda ödeme imkanı
Fidankitap
₺23,40
Hızlı ve güvenli kitap alışverişi
DR
₺7,00
İdefix
₺7,00
SEPETE EKLE
Puan ve İncelemeler
8.1
10 üzerinden
809 Puan · 162 İnceleme
320 syf.
·
10 günde
·
8/10 puan
Aslında devletler, ülkeyi yönetenler ve büyük sermaye sahipleri arasındaki kirli ilişkilerden hepimiz bir şekilde haberdarız diye düşünüyorum. Neler döndüğünü, insanların nasıl aldatıldığını, ülkelerin nasıl sömürüldüğünü fark etmesek de bunların yapıldığını biliyoruz. Bazıları daha göze batar şekilde yapılırken, bu tür çalışmaların bir çoğu, kitapta da "ekonomik tetikçi" olarak tarif edilen kişiler vasıtasıyla, su altından yürütülüyor. Kitabın yazarı John Perkins, kendisi de bir zamanlar bu görevi üstlenmiş. Kitabı yazma sebebi ise bunun altında yatan kötü niyetleri geç de olsa fark etmiş olması ve bir şeyler yapılması gerektiğini düşünmesi. Bu doğrultuda, nasıl bir ekonomik tetikçi olduğundan başlayarak tanıştığı insanlardan, yaptığı işlere ve düşüncelerine kadar her şeyi detaylıca aktarıyor bizlere. Eskiden beri çok ilgilensemde son dönemde ki Ekonomik gelişmeleri oldukça yakından takip etmeye çalışıyorum. Çalışma alanım olmasa da piyasalarla oldukça ilgiliyim. Hobi de diyebiliriz bir nevi. Bir Ekonomik Tetikçinin İtirafları’nı da twitter‘da mikro ve makro ekonomiyle ilgili analizler yapan bir hesabın tavsiyesi üzerine okudum. E Kitap okuduğum için biraz uzun sürdü faka sonunda bitirdim ve inceleme yapmak istedim. bu otobiyografik kitapta Ekonomik gelişmeleri oldukça yakından takip etmeye çalışıyorum. Çalışma alanım olmasa da piyasalarla oldukça ilgiliyim. Hobi de diyebiliriz bir nevi. Bir Ekonomik Tetikçinin İtirafları’nı da twitter‘da mikro ve makro ekonomiyle ilgili analizler yapan bir hesabın tavsiyesi üzerine aldım.
Kitapta Sistemin çarkları kabaca şöyle işliyor: Amerikan şirketleri John Perkins gibi adamları kendilerine bağımlı hale getirmek istedikleri ülkelere, geri ödemeleri mümkün olmayan meblağlarda kredi çekmelerine sebep olacak projeler sunmak ve yatırımın potansiyel getiri rakamlarını çarpıtıp yalan veriler sunarak devlet adamlarını ikna etmek üzere gönderiyorlar; eğer yetkilileri ikna edebilirlerse krediyi çektiriyorlar ve 5–10 yıl içerisinde krediyi geri ödeyemez duruma gelen ülkelere Amerikan hükümeti tarafından baskı uygulanarak siyasi tavizler vermesi sağlanıyor. Eğer yetkililer bu projelere inanmaz ve oynanan oyunun farkına varırlarsa CIA eliyle suikaste uğruyorlar ki bunun örnekleri kitapta var. Eğer CIA de bu işin altından kalkamazsa Irak örneğinde de olduğu gibi Amerikan ordusu devreye giriyor ve taş üstünde taş bırakmıyor.
Kitaptan Detaylı olarak bahsetmek gerekirse Ekonomi tetikçisi olarak bizlerin amacı küresel imparatorluk kurmaktır. Bizler, diğer ülkeleri şirketlerimizin, hükümetimizin, bankalarımızın, kısacası benim şirketokrasi diye adlandırdığım kurumsal yapının kölesi haline getirmek için uluslararası finans kuruluşlarını kullanan elit bir grubuz. Mafyanın yaptığı iyilikler gibi Ekonomi Tetikçileri de görünüşte bazı iyilikler yapar. Örneğin elektrik santralleri, otoyollar, limanlar, havaalanları, teknoparklar gibi altyapı hizmetleri için borç temin ederler. Bu borçların ön koşulu, bütün bu projelerin Amerikan inşaat ve mühendislik firmaları tarafından gerçekleştirilmesidir. Aslında paranın çoğu Amerika’yı hiç terk etmez; yalnızca Washington’daki bankalardan New York, Houston veya San Francisco’daki mühendislik firmalarına transfer edilir.
Para hiç vakit geçirmeden şirketokrasi üyesi şirketlere (kreditörlere) döndüğü halde borçlu ülkenin anapara artı faizin tamamını ödemesini isteriz. Eğer Ekonomi Tetikçisi çok başarılı ise borç tutarı o kadar büyük olur ki birkaç yıl sonra borçlu ülke ödemeleri aksatır. Bu olduğunda biz de mafya gibi diyetini isteriz.
Birleşmiş Milletler’de Amerika’nın isteği doğrultusunda oy verme, askeri üs kurma veya petrol gibi değerli kaynaklara el koyma şeklinde olabilir bu diyet. Buna rağmen borçlunun borcu devam eder. Böylece küresel imparatorluğumuza bir ülke daha eklenmiş olur.
2004 itibariyle 3. Dünya ülkelerinin borç toplamı 2.5 trilyon dolara, yıllık faiz ödemeleri de 3.75 milyar dolara yükselmiştir. Bu tutar, tüm 3.Dünya ülkelerinin sağlık ve eğitim harcamaları toplamından fazla, aldıkları dış yardımın da 20 katıdır. Yine bu ülkelerde nüfusun en üst yüzde biri, ülkelerinin mali kaynaklarının ve gayrımenkullerinin %70 ila %90’ına sahiptir. Bu çağdaş imparatorluğun sinsiliği, Romalı askerleri, İspanyol fatihlerini (konkistador), 18-19 uncu yy Avrupalı sömürgecilerini fersah fersah geride bırakır. Biz Ekonomi Tetikçileri kurnazızdır. Bizler tarihten ders aldık. Kılıç taşımayız, zırh-üniforma giymeyiz. Ekuador, Nijerya, Endonezya gibi ülkelerde yerli öğretmenler veya esnaf gibi giyiniriz. Washington ve Paris’te bürokratlara ve bankerlere benzeriz. Proje mahallerini gezer, yoksul köyleri dolaşırız. Yerel basında ne kadar hayırlı işler yaptığımızdan söz ederiz. Yasadışı bir şeye tevessül ettiğimiz pek nadirdir. Zira sistem aldatmacaya dayansa da tanım olarak yasaldır.
Fakat bir şey var ki Beni en çok rahatsız eden ise Perkins’in sürekli kendini masum göstermeye çalışması oldu. Sıkmasının başlıca sebeplerinden biri de bu zaten. Hep “yaptıklarım çok kötü şeylerdi, farkındaydım, vicdanım sızlıyordu ama bırakamadım” gibi başta inandırıcı gelen ama bu kadar sıklıkla dile getirdikten sonra akılda soru işaretleri bırakıp samimiyeti konusunda kuşkuya düşüren şeyler yazmış. Okuyan herkes eminim benimle aynı fikirdedir
Dünyayı devletlerin değil şirketlerin yönettiğinin en büyük kanıtlarından biri bu kitaptır sanırım. Kaldı ki bu bence buzdağının sadece görünen kısmı. Bir Ekonomik Tetikçinin İtirafları, çarklının dişlerinin nasıl döndüğüne kısa bir bakış aslında. Yazar için de tam bir günah çıkarma kitabı. Yaptıklarından dolayı yaşadığı pişmanlık, yazdığı her satırda kendisini gösteriyor. Samimiyet sorgulamasını ise sizin vicdanınıza bırakıyorum.
Kısaca bahsedilen bu olaylar ve farklı ülkelerde yaşanan diğer olaylar kitabın diğer bölümlerinde devam etmektedir. Bize bazı olayları görmemiz için bir bakış açısı oluşturmaktadır. Kitabın genel hatları bu şekildedir. Belki bir kısmı bildiğimiz olaylar olmasına karşın bunu içeriden birinin söylemesi bizler için faydalı olacaktır. Burada unutmamamız gereken hususlardan biriside, bize her şeyi ile net bir şekilde kesin bilgi olarak verilen bu bilgilerin yine aynı ülke topraklarından çıkması münasebeti ile okuyucu olarak soru işaretlerimizi kafamızın bir köşesinde tutmakta faydalı olacağıdır.
Okuyacaklarıma Ekle
320 syf.
·
6 günde
·
Beğendi
Bu bir terörizm gizli WikiLeaks incelemesidir
Müthiş bir boğaz ağrısını düşünmemenin yolu uğraş bulmaktır. Ben de küçüklüğümden gelme bir başka ilgi alanım olan 'terörizm' üzerine ki kitap tam olarak öyle olmasa da, birçok yerde ayrıntılı açıklaması ile aktaracağım.
Öncelikle kitabın çıkarılmasında zorlu yolu kısaca yazayım. Kitap, bir ET olan ve Irak, Afganistan, Panama, İran ve birçok Afrika ülkesini gezmiş, gerçekleri gözleriyle görmüş, gerçekleri yaşamış kişilerle konuşmuş, diplomat, askeri yetkili gibi kişilerden alınma bilgilerle yazılmıştır. Perkins, kitap içerisinde daha doğrusu sonlara doğru ne denli bir zorluktan geçtiğini ve onlarca yayınevinin bu kitabı basamayacağını bildirmiştir.
Basitleştireyim. Bir film düşünün, Birleşik Devletleri çok feci bir şekilde eleştiriyor, Irak işgali sırasında tecavüzleri... dur dur, o kadar uzağa gitmeye gerek yok. Türkiye'de x hastanesinde 145 18 yaş altı ve yarısı kadar 14 yaş altı çocuğun hamil kalması ile ilgili haberi yapan kişi ne oldu? What? Sanırım biliyorsunuz. Size bir sır vereyim: Bu gibi kitapları, filimleri yani eleştri ve gerçekleri yüzeye çıkarmak istiyorsanız, arkanızın çok feci sağlam olması gerekir. 5-6 yıl önce yani, 14 yaşlarındayken yeni dünya düzeni ile ilgili 11 saatlik bir belgesel izlemiştim. Bu belgeseli tekrar ve tekrar izledim. Belgeseli hazırlayan iki yönetmen defalarca tehdit edilmiş, ailesi ve akrabalarına türlü şeyler yollanmış, belgeselleri parça halinde kaldırılmıştı. Türkiye gibi ülkelerden yayımlayıp birleştiriyorlardı.
Yeni Dünya Düzeni...
Size kitaptan geçmediği halde birkaç şey önerebilirim. Belki de geçtiği halde...
Kitapta CIA'nin onlarca ki Türkiye'de dahil, darbelerini, ekonomik savaşlarını, Irak işgalini, Afganistan Taliban'ını, Usama Binladin'i, açlıktan ölenleri... bla bla.
Şunu unutmayın: 'Birleşik devletler, küçük İsrail'dir.'
John F. Kennedy'nin 'Yahudi Lobisine' gönderme yaptıktan sonra suikast sonucu öldürülmesi. (Orijinali kaldırılmış, idare edin)
youtube.com/watch?v=9Zr3TmfHZF0
Yaklaşık 645 Birleşik Devletler askerini öldüren Irak direnişinin en büyük öncülerinden Juba lakaplı keskin nişancı.
youtube.com/watch?v=RTM1qEmi1rg
Devrik lider Saddam Hüseyin'in psikopat ve zürriyetsiz oğlu olan Uday Saddam Hüseyin ile ilgili... bir söylemini vereyim, ''Kızları Tanrı'dan daha çok seviyorum.''
youtube.com/watch?v=zQxDU0aLhpU
Yeni Dünya Düzeni ile ilgili Banu Avar'ın belgesellerini öneririm.
youtube.com/watch?v=t71DwSpd7T8...
11 Eylül ile ilgili de Rockefeller ailesinin binanın sahibi olduğunu, daha sonra el değiştirdiği bildirmiştir. Günümüzde hangi aptal ki buna Birleşik Devletler vatandaşlarını da ekleyebilirsiniz. Hiçbir insan iki kulelerin gerçekten intihar uçakları tarafından yerle bir edildiğine inanmaz. Aklınızla alay edilmesine izin vermeyin!
11 Eylül ile ilgili de Zeitgeist belgesellerini öneririm. Yorgunum, atamam şimdi. Rahatlıkla bulabilirsiniz. :)
Sıradaki hedef İran.
Ortadoğu da, Irak, Suriye, Lübnan, Yemen gibi birçok ülkenin işgali on yıllar önceden bir harita üzerinden yapılmıştı. Bu ülkelerden sonra açık hedef İran olacatı. Çünkü İran, İsrail'i tehdit eden ve Amerika'ya karşı gelen tek 'İslam Cumhuriyeti'dir. (Şah sonrası) CIA'nin eli ile başa gelen ve ilişkilerin müthiş düzenlendiği İran... her neyse. :) Belgeseli izleyin.
youtube.com/watch?v=Y1SRxk2eU4g
Osama Binladin eski bir CIA destekçisiydi. Babası Suudi bir milyarder olan Osama, bir din alimi olmak üzereydi. Afganistan- Sovyetler Birliği savaşında öncülük etmek için Afgan mücahitlerinin başına gelmiş ve oradan bir süre sonra Pakistan'a geçmiştir. El-kaide'nin kurucu lideridir, Taliban ile çok yakın ilişkileri vardı.
Gizli ve hemen sonra kendi sitelerinden kaldırılmış bir bilgi.
11 Eylül sonrası bir ses kaydı yayımlamıştı ve kesin bir dille saldırının El-kaide ile bir bağlantısı olmadığını, bunu şiddetle kınadığını söylemişti. Peki sonra? Kaldırıldı.
Taliban ile ilgili;
youtube.com/watch?v=5OI8Y0jjM0k
Neyse, toparlamak gerekirse, kitapta ET(Ekonomik Tetikçi)'nin oluşumu ve gelişimini açıklıyor. Onlarca ülkede yaptıkları, gözlemledikleri, duydukları ve tartışkları birçok bilgi.
Benden bir bilgi. 11 Eylül sonrası Pusht, açıklamaları hiç dinlemeden önce Afganistan'a girdi. yaklaşık 250 bin insan öldürüldü. Hemen sonra 'kitle imha' silahları bahanesiyle Bağdat bombalandı. Ne zaman oldu biliyor musunuz? Kadir gecesi. Pusht,' Bugünün olmasını özellikle seçtik.'
5 yaşındaydım, ama dün gibi hatırlıyorum. Bağdat'ın bombalanması, Irak işgalinin başlangıcı...
youtube.com/watch?v=hCRcydUm2Qs
Ne diyordum, ha. Daha sonra yani 2002 Afganistan işgalinden sonra Irak'a girildi. Başlarda demokrasi naraları atan halk, ebesinin şeyini sornadan görecekti. Bir istatistik vereyim. Yaklaşık yarım milyon insan öldü, yüz binlerce genç kız, çocuk, kadın, adam, bulabildikleri herkese, gözünü kestirdikleri herkese tecavüz ettiler. Canları sıkıldığında veya birlikten biri vurulduğunda camilere ateş açar, sokakta arabadan rastgele arabalara ateş açarlardı.
Gazeteci ve sivillere ateş açan Amerikan askerleri ve diyalogları
youtube.com/watch?v=5rXPrfnU3G0
youtube.com/watch?v=fnWY8UQfykA(Türkçe Altyazılı)
Gecenin bir yarısı evinizi basarlardı, annenizi, kardeşlerinizi, babanızı dışarı çıkarırlardı. Annenizi ve kardeşinizi içeri alır hunharca tecavüz edip babanıza ve size dinlettirirlerdi. Amaç, elinizden bir şey gelmediğini görüp böbürlenmekti. Bu olayların yani eziyetlerin tamamı neredeyse 'sunni' mezhebine mensup insanlara yapıldı. Çünkü Saddam zulmünden dolayı acı çeken şiiler, işgal sonrası kız alıp verdiği, yüzlerce yıl yaşadığı bu topraklarda Amerikan askerlerinin iğrençliklerine alkış tutup yeltendi. Irak'ta mezhep savaşının tanımı budur.
Meşhur Abu Gharip hapishanesinden (+18)
youtube.com/watch?v=fRZEvNnyqlA
Irak, Afganistan gibi yerlerde yakaldıkları üst düzey yetkilileri konuşturmak için Guatemala'ya getirirlerdi. İşkencelerini yazmayayım şimdi, mideniz kaldırmaz.
Son olarak, affınıza sığınarak bir söz bırakmak istiyorum. Tanrı'nın Psikopat Çocukları kitabından bir alıntı.
''Amerika Birleşik Devletlerin ordusu, tecavüzcü koğuşlarında bile rastlayamacağınız kadar çok o.rospu çocuğu sübyancılarla doludur.''
Keyifli okumalar.
Okuyacaklarıma Ekle
320 syf.
·
9/10 puan
Bir Ekonomik Tetikçinin İtirafları - İnceleme
Ekonomi-Siyaset-Çevre-Toplum ilişkilerinin birbirleriyle nasıl etkileşimli olduğunu, ekonominin nasıl belirleyici rol oynadığını, insanların nasıl acımasız olabildiğini, orduların gerçek amaçlarını, para ve kâr uğruna doğanın, insani değerlerin ve kültürlerin nasıl tahrip edilip ayaklar altında çiğnendiğini ve bunların nasıl planlanıp yürütüldüğünün gözler önüne bir kez daha seren çok önemli bir tanığı ve belgesi olarak bu itirafları okumanızı öneririm.
Öncelikle "Ekonomik Tetikçi" isminin üzerinde duralım. Yazar giriş kısmında bir paragrafta bunu açıklıyor. Verdiği tanım içinde önemli özellikler şunlar:
- Birçok ülkeyi trilyonlarca dolar dolandıran yüksek ücretli profesyonel
- Dünya Bankası, Birleşik Devletler Uluslararası Kalkınma Ajansı (USAID), IMF gibi kuruluşlar aracılığıyla paraları birkaç varlıklı ailenin cebine para aktarması
- Kullandıkları araçlar arasında sahte finansal raporlar, hileli seçimler, rüşvet, zorbalık... olması
Paragrafı bunları nasıl bildiğini şöyle söyleyerek bitiriyor: "Nereden mi biliyorum? Ben de bir ET idim." (ET: Ekonomik Tetikçi)
Ekonomik tetikçiler gezegende belirlenen sömürülecek nasıl bir kaynak varsa orası için planlarını, projelerini derhal başlatıyor ve süreç başlamış oluyor. Yapılacak yatırımlar, uygulanacak projelerin yük ve finans tahminleri yapılıp "tarafsız bilim" olduğu iddia edilen ekonomi biliminin de yardımıyla açıklanınca bütün yağma, talan ve sömürü kılıfına uydurulmuş oluyor. Biraz pürüz çıkaracak olan bir engel varsa, diyelim ki bu engel ülkenin başkanı olsun, hemen kullanılan araçlar sırasıyla devreye sokuluyor. Önce rüşvet verilerek pürüz çıkaran sömürücü kişilerin yanına usulca davet ediliyor ve kendilerine zenginlik, iktidarda kalma garantisi vaat ediliyor. Bu rüşvet parayla, iktidarla olabildiği gibi kişilerin başka zaafları ile de (mesela başkan erkekse ve kadınlara zaafı varsa) olabiliyor. Eğer bu araçlarla pürüz giderilemiyorsa ikincil araçlara geçiliyor. Halkının yanında olan ve çevreci - solcu bir bakışı temsil eden, rüşvetlere kanmayan kişiler üzerinde bu sefer tehditler kullanılıyor. Tehditler ve suikast girişimleri de başarılı olmazsa giderek inatçı bir lekeye dönüşen bu pürüz üzerinde son koz oynanıyor: Ordu. Birincil ve ikincil araçlar etkisiz olduğu zaman üzerinde sömürü planları yapılan ülkeye ordu girer ve rıza ile alınamayan zor kullanarak alınmaya çalışılır.
Ekonomik tetikçilerin kullandıkları araçlardan böylece bahsediliyor -tabi yazar bu üç aşamayı Et, çakallar ve ordu olarak formüle edip sunuyor. İşin bir de çevre vev toplum boyutu var. Şirketlerin göz koyduğu ve bütün hesaplamaları yaparak üzerinde çalışmaya başlamaya can attığı doğal kaynaklar ve oradan gelecek kârlar var. Bu kârlar gezegenin kendi devamlılığını koruması için muhafaza edilmesi gereken bölgeler var. Bunlar, bakıldığı zaman insanı hayran bırakan ve kendilerine büyük bir cömertlik sunan ormanlar, akarsular, verimli topraklar -bazen bu yerler çöl de olabiliyor- ve diğer güzellikler var. Aynı zamanda bu doğal zenginliklere bir de oraya has kültürel çeşitlilik de eklenebiliyor. Tüm bu güzellik ve zenginlikler birkaç şirketin ve oradan kâr sağlayan bir avuç insanın saldırısına uğruyor. Ormanlar bu sömürü düzenine hizmet için tıraş ediliyor, akarsulara bu yüzden barajlar kuruluyor, verimli topraklar bu sebeple talan ediliyor ve kültürel farklılıklar yine bu düzende tepedekiler için boğazlanıyor. Bu birkaç şirket -ki yazar bu "birkaç şirketin yönetimi"ni anlatmak için "şirketrokrasi" deyimini uydurmuş- bir süre için kendilerine fayda sağlayacak bu projeleri hayata geçirdikten sonra kendi gezegenlerini de kirletmiş oluyorlar. Üstelik bunu diğer insanlara "rağmen" yapıyorlar. Bu bencilliğin çok ötesinde olan bir durum. Herkesin olan ve üzerinde kimsenin egemenlik kuramayacağı doğal zenginlikler nasıl olur da birkaç kişi tarafından yağmalanıyor anlamıyorum! Bir de bu talanı, yağmayı yapan insanlar övülüyor toplumda, onlara öykünüyor insanlar ve diğerlerine örnek gösteriliyor! Burada bir terslik yok mu!
Yazarın nasıl böyle işleri yapmaya başlayıp onca sene devam ettirebildiğini defalarca sordum, kitapta kendisini suçlu hissettiği yerlerde sorgulamaya başladığı zaman. Üstelik kitapta anlatılanları, geçen isimleri, olayları, yerleri araştırınca her birinin doğru olduğunu gördükçe aklıma şunun gibi başka sorular bile geldi: Acaba çok iyi bir gazeteci veya duyarlı bir ekonomist olduğundan bunları inandırıcılığı artsın diye mi kitabın başlığını itiraflar olarak belirledi de böyle sundu?
Ama kitabı yazmaktan defalarca vazgeçmesini, yazma ve yayma girişimleri defalarca tehdit ve rüşvetle engellenmesini nereye koyacağız o zaman? Bu itirafları her açıklama
girişiminde kendisini bunları yazmaktan alıkoyan ve caydıran sebepler arasında aldığı tehdit ve rüşvetlerin yanında kitapta defalarca okuduğum bir başka nokta var, o nokta da şu: Yaptıklarının ve aracı olduklarının, uygulandığı ülke halkına çok yarar getirdiği konusunda kendisini inandırıp yatıştırması. Evet, kendini inandırmak ve vicdanını yatıştırmak. İnsan bunu bir defa yaptığı zaman vicdan denen duvarda ilk gedik açılıyor. Bu ilk gedik duvarın bütünlüğünü bozan ilk darbe olduğu için çok daha fazla sorguya sebep olabiliyor ama bu insan bu ilk gedikle çok uğraşmayıp bir başka gedik daha açınca artık önü alınamaz bir yıkım başlamış oluyor. Vicdanı burada bir duvara benzettim ama onu aslında bir perde olarak tasvir etmek de olası. Perde olduğu metaforunu kullandığımızda onun hassasiyetini daha iyi vurgulamış oluyoruz. Bu ufak vicdan çözümlemesi sonrası yazarın vicdanıyla hesaplaşmasına dönelim. Yazar bu ilk gedikten de önce yaptıklarının nasıl yanlış olduğunu görüyor ve onun rahatsızlığıyla kıvranıyor. En azından anlattığı şekliyle öyle duruyor. Bahsettiğimiz ilk gedik açıldığı zaman da devamının nasıl geldiğini satırlarda okuyoruz.
Kitabın yazım şekline bakarsak da şunları söyleyebiliriz. Yazar kendi hayatının asıl dönemine nasıl geldiğini anlatan bir giriş yapıyor önce. Bu kısımda bahsettikleri arasında
bu incelemeye konu olacak parça ise şu kurduğu mantık: Herkes hayatında bazı tesadüfler ve rastlantılarla karşılaşır ama gidiş yönünü bizim bu tesadüf ve rastlantılara gösterdiğimiz duruşumuz belirler. Kitap bu felsefe ile açılışı yapıyor ve bitişte de tekrar bu noktaya geliyor. Kendi hayatımızdaki tesadüf ve rastlantılara karşı nasıl bir duruş sergileyeceğimiz üzerine düşünmemiz isteniyor. Ayrıca kitabın bazı bölümlerinde yine dünyanın bizim onu nasıl hayal ettiğimize bağlı olduğunu söylüyor ama işlerin bu kadar kolay olmadığının kendisi de farkında. Yazar faaliyetlerini şu dört zamana ayırarak anlatmaya geçtiği zaman asıl hikaye ve itiraflar başlıyor:
Bölüm I 1963-1971
Bölüm II 1971-1975
Bölüm III 1975-1981
Bölüm VI 1981- Günümüz
İlk bölümde yazar karşılaştığı tesadüfler karşısında yaptığı seçimlerle MAIN şirketine girerek ekonomik tetikçi olma yolunda nasıl adımlar attığını, zaaflarını nasıl kullanıldığını
ve tabii ki yağma, talan ve sömürü düzenine nasıl hizmet ettiğini anlatmaya başlıyor ve diğer bölümlerde de bilinçli bir şekilde bunu nasıl sürdürdüğünü itiraf etmeye devam ediyor.
Latin Amerika ülkelerine nasıl projeler tasarlandığını, istatistiklerin nasıl kullanıldığını, söz konusu ülkelerin ödeyemeyeceklerini bildikleri borçları kabul etmeye nasıl ikna ettiklerini, yapılan projelerin halka yararı olmadığını, çevreye ne gibi zararlar vereceği, oradaki kültürlerin nasıl boğazlandığı olanca doğrulukla anlatılıyor. Yazar bunları oldukça rahat yazar gibi göründü bana. Belki de anlattığı konuların bunca çarpıcı ve ayrıntıların bu kadar sürükleyici olmasında bunun bir payı var ama vicdanıyla yaşadığı hesaplaşmaya rağmen yaptıklarının oluşturduğu tezatı bir arada olması da bunu düşündürmede etkiliydi. Daha sonra Latin Amerika ülkeleri itirafları arasında Ortadoğu ülkeleri İran, Irak ve özel bir yeri olan Suudi Arabistan'dan bahsediliyor. Suud ailesi konuya çarpıcı bir örnek oluşturuyor.
Başka yerlerden biliyorsanız (örneğin Küresel Sermayenin Egemenliği ve İslam kitabına bakabilirsiniz şimdi bahsedeceğim isim ve süreç için) Kermit Roosevelt'in Ortadoğu'da uyguladığı politika ile kendisinden
sonraki uygulamalarda örnek alınacak olan sivil darbe planından da bahsediliyor. Yazar bütün bunları bazen çok isabetli çözümlemeler yaparak ve bazen de kişilerin birbirleriyle olan ilişkilerinin çarpıcı gerçeklerini
ortaya çıkararak aktarıyor. Bu dört bölüm içinde yazar başladığı şirketten ayrılıyor, başka bir şirket için çalışıyor; daha sonra kendi şirketini kurup satıyor, kitaplar yazıyor, tatile gidiyor, çeşitli isimlerle tanışıyor ve yaptığı yanlışta kendisini haklı göstereceğine inanmadığı ama yine de bir defa bulunca o sebeplere nasıl tutunduğunu okuyorsunuz. Kitapta epey tarihi dönem, önemli olay, kişi ve bağlantı öğreniyorsunuz. Burada yazarın şirketokrasi için neler yaptığını, nasıl yaptığını (Latin Amerika ülkelerini nasıl borçlandırdığını, darbelere nasıl aracı olduğunu, doğal güzelliklerin mahvedilmesine nasıl göz yumduğunu, Suudları çöllerini modern bir şehre çevirmeye nasıl ikna ettiğini ve bunu yaparken hangi araçları kullandığını vesaire) anlatmayacağım ki onları okuyun, araştırın ve öğrenin.
Yazar ayrıca bir bölümde değişen ekonomi anlayışında dünyadaki sömürünün daha incelikli bir hâl aldığını söylüyor. Neoliberalizmin inşa ettiği bu daha incelikli sömürü serbestleştime kavramı ile giriyor. Zaten "tarafsız" olduğu söylenen ekonomi bilimi ile ekonomik büyüme kavramının suyu sıkılmaya devam ediliyor o sırada. Ekonomik büyüme olduğunu raporlarda gösterebiliyorsanız sorun yok demektir, onlara göre. Kitapta bahsedilmeyen ve bu inceliklere eklenen kavramlar da şunlar: Sürdürülebilir kalkınma, girişimcilik... Bu değişen ekonomi sistemi ve gelen incelik örnekleri de veriliyor ve yeni ekonomik tetikçi portresinden bahsediliyor. Kendisi gibi işin bilincinde olmayan, sadece işini iyi yaptığı zaman alacağı primin hesabında olan ve ekonomik tetikçi olduğunun farkında olmayan bu yeni çalışanlar pek de suçlu değil yazara göre. Çünkü onlar işin farkında değiller. Yani işi yapıp da ne yaptığınızı sorgulamazsanız suçlu olmuyorsunuz. Bu durumda böyle bir işte çalışan kişinin sadece işçi kimliği olmadığını söylüyorum ve yaptıklarının neye hizmet ettiğini sorgulamadıkları için de onların da pek âlâ suçlu sayılabileceğini düşünüyorum.
İncelemede ayrı bir yeri hak eden ise son sayfalar. Yazar, insanları köleleştiren, masum insanların hayatını işsizlik, ekonomik bunalım ile mahveden olguları ülkelerine dayatarak ilerleyen, çevreyi katleden ve sadece bir avuç insan için çıkar sağlayan -aslında yok ettikleri çevrede kendileri de yaşıyor ama- bu düzen için çalıştıktan sonra itiraflarda bulunduğunu belirterek "bu öykü anlatılmalı" diye ekliyor. Bir hatırlatmada da bulunuyor sonra: "Bu kitap bir reçete değildir. Sadece bir itiraftır, o kadar." Eh tabi ki yine de bizleri, kendi çocuğunu da düşünen bir itirafçı olarak o kadar haltı işledikten sonra bize öğütler de veriyor. Verdiği öğütlerin bazıları yerinde bazıları ise etkileri düşünülünce yer yer safça ve yer yer de yetersiz hatta gülünç kalıyor. Örneğin, haberlerde satır aralarını okumak, söylenenlerin arkasında söylenmeyenlerin peşine düşmemiz, gerçekleri yaymamız, çevremize örnek olmamız gerektiği konularında verdiği öğüt çok yerinde. Ama "serbest" ticaret anlaşmalarını protesto etmek konusundaki öğüdü biraz gülünç. Protesto etmek elbette bir şeydir ama etkileri ne olacak peki bu protestonun? Veya çevreyi talan eden bir şirketi protesto etmek... Eli kanlı bir hükümet bunu bastıracak ve halkı sindirmek için çalışmaya devam edecektir. Bir daha canımız alışveriş yapmak isterse kitap okumalı veya meditasyon yapmalıyımışız. Güzel öneri(!) Üretim sistemini bu tavırla değiştireceğimizi düşünüyorsa eğer yazık... Veya üretim sistemine, ekonomik düzene dokunmadıkça sorunların sadece tüketim cephesinde çözülebileceğini hayal ediyorsa büyük bir fiyasko. Zaten üretim sistemini ve ekonomik-siyasi yapıyı devirmekten, dönüştürmekten bahsedilmiyor önerilerde. Öneri olarak görmemiş olsa gerek.
"Yaptığının yanlış olduğunu bilen ama kendi açgözlülüğü ve çaresiz insanları sömürüp, dünyayı talan etmek için hep bir bahane bulabilen bir adam"ın bu itiraflarını okumanızı öneririm ve tabi kendisinin de söylediği üzere bu kitabı "bir reçete" olarak görmemenizi de. Yazarın önerilerinden daha doğrucu bir tavır sergilemek gerektiğini düşünüyorum.
Okuyacaklarıma Ekle
320 syf.
·
5 günde
·
Beğendi
·
8/10 puan
Kendisi de bir “ekonomik tetikçi” olan John Perkins’in otobiyografisi ve itirafları.
Ekonomik tetikçi (ET) olarak işe başlamış; Ekvador, Endonezya, Panama, Suudi Arabistan gibi birçok farklı ülkede görev almış, büyük projeler yönetmiş bir isim. Özel şirketler adına çalışarak , onlardan maaş alarak Amerika Birleşik Devletlerinin küresel imparatorluğa dönüşmesine yardımcı olmuş birisi. Sahte raporlar, sahte bulgularla gelişmekte olan ülkelerin vatandaşlarını birkaç nesil sonrasının bile ödemeyeceği borçlar altına sokan hain planları devreye sokan bir ekibin parçası. Ülkesi ve bağımsızlığı için savaşan liderlerin ise nasıl tarih sahnesinden silindiği gibi bazılarını kısmen bildiğimiz bilgileri içeren ama nefret duygunuzu çok yukarıya taşıyan bir kitap. Yazara gelecek olursam Türkiye’yi; Filistin, Irak, Suriye, İran gibi ülkelerin yanında bir Ortadoğu ülkesi olarak saymış. (Syf: 76)
Kitabı yazmayı çok düşünmüş; kendini, yaptıklarını sorgulamış. Yapmış olduğu şeyler ve bunların sonuçlarının başlarda da farkına varmış ama sanırım para daha tatlı gelmiş ve kitabı yazmayı sürekli ertelemiş. Geç de olsa kendini tehlikeye atarak bu itiraf kitabını yazmış olması bizler için güzel.
Okuyacaklarıma Ekle
320 syf.
·
Beğendi
·
10/10 puan
TARİH, GÖZÜ DOYMUŞ TEK BİR KAPİTALİST DAHİ KAYDETMEMİŞTİR..
UYARI : İncelemelerimde spoiler yoktur .. Bu platformda okuduğunu anlamayan ve yazdıklarımı spoiler sanan bir takım insanlar vardır...Ben spoiler olduğunu düşünmüyorum ama sen olduğunu düşün ve ona göre oku ..
Nörüyonuz KİKİRİKLER ? Ammman iyi olun .. Hele şu işe gidenleeeer !!! =)) Siz çalışın BEN YATARIM!!! Anlayacağınız üzere ben evdeyim .. "İŞİM" gücüm YOK!! Sağa sola salça olmaktansa oturam bu kitabı kritikliyem dedim .. Arkadaşım bu kitabı kesinlikle oku .. Orda bir kez anlaşalım .. Ben siyasetten anlamam , yok efenim tarih bilmem falan deme .. Birincisi, bu kitap son derece yalın ve anlaşılır bir dille yazılmış , ikincisi tüm bu anlatılanlar bir gezi ya da hatırat kıvamında aktarılmış .. Sizi boğan grafikler ve sayısal değerler yok .. Olaya "FRANSIZ" büyükelçiliğinden katılacaklar için de gerekli temelleri işbu inceleme ile ben atıcam ..(bkz : yauw Tuco ne mübarek bir zatsın sen!) Kitaba konu olan coğrafya ve halkların bir kısmını sizlere tanıtıp , "KESTANE GÜRGEN PALAMUT - ALTI YAPRAK ÜSTÜ BULUT - GEL SEN TUCO'YLA DERDİ UNUT - "İŞSİZLİK" NE GÜZEL diyip güle oynaya incelemeyi bitireceğiz .. Damalı bayrak havada .. Git , çayın ,çorban neyin varsa kap gel .. Füt füt füt diyerekten ,bade süzerekten , biramı hüpleterekten ve tuzlu fıstık kemirerekten olaya başlayayım ben de .. Saat 11 ! Şaşırmayınız !! Erken kalkan yol alır .. 18 yaş altı kesim.. Aman alkol almayın .. Alkol alırsanız kul hakkı yer , yoldan çıkmış canavarlara dönersiniz .. Uyarmadı demeyin !! =))
Sevgili canikolar , biliyorsunuz ki Osmanlı parçalandığında , ortadoğudaki toprakları , sınırları CETVEL ile çizilip pekçok tarihçinin de dile getirdiği üzere, adeta "yoldan geçen" arap şeyhlerine tanzim edildi..O dönemlerde, yani 1930 larda Suudların kıçını silecek taşı yoktu .. Kuveyt 'i yüzyıllardır yöneten El Sabah ailesinin, dedelerinin kardeşini 10 (yazıyla on!) osmanlı altını karşılığında öldürdüğü falan söylenir durur..Gün geldi hesap döndü , işbu Kuveyt şimdi Amerika' nın en büyük yabancı yatırımcılarından biri oldu ..Bu kısmı cebine at ilerde lazım olacak .. Devam edelim ..O zamanlar , ortadoğudaki şeyhlikten ,monarşi ve krallığa henüz geçmiş bu sonradan görme görgüsüzlerin gelmiş geçmiş en büyük düşmanı, zannettiğiniz üzere Amerika değil , BAAS hareketi idi .. '45'ten sonra ,peşpeşe girdikleri dünya savaşlarının ardından, Kibariye'nin annesi moduna girmiş İngiltere ve Fransa ,bu iki büyük güç , parkinsondan yakınarak ligi , ABD ve SSCB' ne (Rusya işte Rusya !) bıraktılar .. BAAS , araplar için yeniden doğuş demekti .. Tek bir çatı altında , tek bir devlet altında birlik olma fikriydi ..Özgürlükçüydüler .. Kalkınmacıydılar.. Laiklikten yanaydılar ve şimdilerde radikal islam olarak adlandırılan olgunun da "tam" karşısındaydılar..Mottoları özgürlük ,birlik , sosyalizm idi .. Suud kralı Faysal , sonrasında "yalelli" Fahd , BAAS 'tan kıl kaptı kelimenin tam anlamıyla .. Çünkü 1950 'li yıllarda bu monarşik düzene , gücün tek elde toplandığı bu dikta rejimine, halkın zenginliğini sömüren bu azgın bedevilere dur diyecek tek bir kesim vardı : BAAS! Bir tarafta para , diğer yanda sosyalist birlik heyecanı.. Bir yanda TÜM amerika kıtasının sahip olduğu cip sayısından fazlasını şimdilerde bir sülalenin garajına toplayanlar , çölde ferrari parçalayanlar , diğer yanda ekmek arası çöl kumuyla yoğrulmuş humusa talim eden zümre ..
Arap dünyasının BÜYÜK abisi Mısır' a uzanalım az da .. BAAS'ın gelmiş geçmiş en büyük lideri Cemal Abdulnasır , 1952'de Kral Faruk' u yukarda saydığım sebeplerden ötürü tahtından darbe ile indirdi .. İlk işi Süveyş'ten kan emici asalak ingiliz ve fransızı kovmak oldu..Daha sonra "millileştirme" politikalarına el attı.. Biz biliyoruz ki bugüne değin petrol ve yeraltı kaynaklarını millileştiren her kim olursa olsun ya asıldı , ya da yok edildi tıpkı İran'ın efsanevi başbakanı Musaddık gibi.. Nasır'ın da suyu ısınıyordu.. Üzeri çizilmişti ..Yaptığı bu affedilmez hareket ile bölgeye yeni yeni yerleşen Amerika'yı çok tedirgin etmişti .. Sosyalist ve eşitlikçi politikalar, ABD ile oksimoron bir birliktelik ortaya çıkarıyordu..Yalnız gelmiş gecmiş en azılı sömürgecilerden , yani ingilizlerden çok ders çıkarmış Amerika "böl ve yönet" kartını henüz oynamamıştı.. İşte o yıllarda , Nasır çok büyük bir hata yaparak islami hareketin önde gelmiş isimlerinden Seyyid Kutup'u astı.. Böylece Abd' nin isteyipte bulamadığı kozu eline vermiş ,Mısır'ı da ikiye bölmüş oldu : Reformist BAAS taraftarları ve İslamist kesim.. Pek tabiidir ki ABD , Nasır'a karşı islam geleneğinden gelenleri destekledi.. (Emperyalizmin maşaları o gün bugündür hiç değişmedi.)Bu kesimi de at cebine!! 48 ' de kurdurdukları ve ortadoğuya soktukları truva atı İsrail'i de sonradan cepheye sürüp '67'de Suriye - Mısır ve Ürdün'e saldırttı.. İsrail, hem Golan tepelerini ele geçirdi , hem de Nasır' ın bölgedeki karizmasını ve otoritesini kırdı .. Nasır İsrail ile masaya oturmak zorunda kalmıştı ki, bu arapların ASLA affedebileceği bir durum değildi .. Resmen ,alenen ve ilk kez bir arap ülkesi İsrail'i tanımış oluyordu çünkü böylelikle..
Gelelim Irak ve İran'a .. Tıpkı Nasır gibi Abdulkerim Kasım da 17 temmuz 1967 'de 2. Faysal'ı devirip Irak'ta cumhuriyeti kurdu..Sonrasında içinde yeraldığı devrimi baltalıyacak olan ve o zamanlarda başkan yardımcısı olarak görev yapan "Saddam" ile beraber.. Bu kısmı da at cebine sevgili monçiçi !! ABD onu çooooook önceden araştırmış ve keşfetmişti çünkü.. O dönemlerde Irak'taki BAAS rejimi kelimenin tam anlamıyla inanılmaz reformlara imza attı .. Dünyanın hiçbir yerinde bir devrim bunca hızlı ve aksaklık olmaksızın başarıya ulaşmamıştır..Neydi bu yapılanlar ? İşçi emeklilik yasası çıkarıldı, PETROL MİLLİLEŞTİRİLDİ, onlarca üniversite kuruldu, kadınlara askerlik yolu açıldı, halk okulları ve halk ordusu kuruldu, okuma yazma seferberliği başlatıldı , bu seferberlik merkezlerinin sayısı 255 'ten 26.790 'a çıkarıldı..Kadın hakları , tarım , sulama , kimya , makine ve endüstri .. Aklınıza gelip gelebilecek tüm alanlarda topyekün bir kalkınma hareketi başlatıldı.. Bu kısım çok çok önemli : ÜLKEDEKİ TÜM IRK VE MEZHEPLER , TÜM SİYASİ HAREKETLERE PARLEMENTODA TEMSİL HAKKI VE ÖZGÜRLÜĞÜ VERİLDİ .. Ve BAAS ,tüm emperyalist petrol şirketleri ile çok şiddetli bir savaşa girdi..
İran' da skor, erken davranıp hatalarından ders alan ABD leyhine yazıldı ve şapkadan Humeyni çıktı .. İran acemdi , şii idi .. Tüm arap ülkelerinin onlarla görülecek tarihi bir hesabı vardı .. Zaten öyle de oldu .. Saddam' ın darbesine müteakip Irak -İran savaşı patladı ..Tam 8 yıl savaştılar boş yere!!! Burayı cebine atma ..Koy önüne... Cebindekileri de çıkar ..Nedir bunların ortak noktası ? Hepsi de yozlaşmayı seçmiş , para için halkını satmış zümreler ya da kurumlar .. Karşılarında kim var ? SOSYALİZM.. Siz bugün Trump'la karşılıklı kılıç kalkan oynayan bu araplar hep böyle miydi sanıyorsunuz ?!?
Buraya kadar okuduklarınız olayın makro ölçeği..Bir nevi kendi şahsımca kısa tutmaya calışarak anlattığım ..Mikroya geçtiğimiz an işte bu kitaba ayak basıyoruz .. Yıkılan kentler ve bu kentlerin yeniden inşaası ile bölgede at koşturmaya başlayan az gelişmiş ülke müteahhitliğine soyunan çok uluslu emperyal şirketler, satılan silahlar ,ilaçlar , kazanılan ihaleler.. Altyapı - üstyapı .. Aklınıza gelebilecek her türlü iktisadi çıkarlar .. Kimler vasıtasıyla mı ? Ekonomik tetikçi olarak anılan bu ajanlar yardımıyla .. İşbirlikçileri kim? Az önce bahsettiğim yozlaşmış kurumlar ve devlet erkanı.. Ben size sadece kitap öncesinde oluşan tezi sundum üç aşağı beş yukarı..Okuyacaklarınıza yabancı kalmayasınız diye ..Bu kitap esasen sosyalizme karşı emperyalizmin demin de belirttiğim gibi mikro ölçekteki savaşıdır .. Ülkeleri sömürgeleştirilmiş , tüm hakları ellerinden alınmış , günde 16 17 saat çalıştırılan insanların , toplumların başlarına "GETİRİLENLERDİR" .. İnanılmaz raddede gözü dönmüş , kuduz köpeğe bile rahmet okutacak bir AÇGÖZLÜLÜĞÜN, maskelenerek yozlaşmış yöneticiler yardımıyla ülkelere yapılan ihracıdır.. Doğaları gereği "ihraç etmeden" duramaz bunlar.. Ya özgürlük der , basını susturur , ya düzen der terör pompalar bölgeye ..Oynanan oyun hiiiiç değişmez ! Zira hepimiz biliyoruz ki , TARİH ŞU GÜNE DEK GÖZÜ DOYMUŞ TEK BİR TANE DAHİ KAPİTALİST KAYDETMEMİŞTİR..
Okuyacaklarıma Ekle
Okurlar
Kadın
% 30.7
Erkek
% 69.3
0-12 Yaş
13-17 Yaş
18-24 Yaş
25-34 Yaş
35-44 Yaş
45-54 Yaş
55-64 Yaş
65+ Yaş
© 2022 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.19.45