Çevre ıssız, her şey keder vermekte,
Her şey başkalaşmış..

Kendinizi bulmak için, kendinizi yitirmelisiniz. Aklınızı bulmak için, aklınızı yitirmelisiniz.

Bütün iyi kitapların sonunda
Bütün gündüzlerin, bütün gecelerin sonunda

Ah bu nisan yağmurları
Hüznünü kaybetmiş çocuklar gibi şaşkın
Yağıp bitiyor

İnsan iki kişi olmalı, değil mi
En azından iki kişi
Sen yalnızsın
Yalnızlığın her zamanki ikindisi.

Gökyüzü gibi bir şey bu çocukluk
Hiçbir yere gitmiyor.

Gittiği yeri bilmeyen böcekler gibiyim
Bir oyuğa, oyulmuş bir yaşama