Ömer

-İçimde neler olduğunu hissetmiyor musunuz? Anlamıyor musunuz? Konuşmakta bile güçlük çekiyorum. Tam şuramda... verin elinizi, tam şuramda bir şey, taş gibi ağır bir şey duruyor, derin bir acı duyuyormuşum gibi. Garip değil mi, acı da, sevinç de insanda aynı etkiyi yapıyor; soluğumuz kesiliyor, insanın ağlayası geliyor. Ağlasam belki rahatlarım; tıpkı büyük acılarda olduğu gibi...

Sayfa 296 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu

Reklam

Ömer

"Ah yarabbi, ne olur insan hiç bu sıkıntıları duymadan yalnız aşkı duyabilse! Bu ne belalı şey! Ateş gibi yakıyor içimi. Rahat yok, kurtuluş yok bundan. Birdenbire içime dolan bu kaygılar, tasalar nedir? Aşk bir hayat okulu, ama ne zor bir okul!"

Sayfa 291 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu

Ömer

Hayatı, hiç kimse farkında olmadan o kadar sessizce dolmuştu ki kendi köşesinde, kimseye heyecanlarını, tasalarını göstermeden yaşıyordu.

Sayfa 289 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör

Ömer

—Kim için yaşayabilirim, hangi gaye için? Neyi arayacağım? Ne için savaşacağım? Neyin rüyasını göreceğim? Hayatın çiçekleri döküldü, sade dikenleri kaldı.

Sayfa 287 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu

Ömer

—Niçin böyle dertlisiniz? —Bilmem ki, Olga Sergeyevna. Mutlu olmama da neden yok; nasıl olayım?

Sayfa 286 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu