Ancak, özgür tartışmanın olmaması durumunun kötü sonucu, insanları bu görüşlerin temellerini bilmekten yoksun bırakmakla sınırlı olsaydı, söz konusu kişi bir entelektüelse, bunun ahlaki bir kötülük olmadığı; görüşlerin, karakter üzerindeki etkisiyle ölçülen değerini etkilemediği düşünülebilirdi. Oysa gerçekte, tartışma olmadığında yalnızca o görüşün temelleri değil, bizzat görüşün anlamı da unutuluyor. Onu aktaran sözcükler artık bir fikir uyandırmıyor insanda ya da yalnızca ilk başta iletmeleri istenen anlamın çok küçük bir bölümünü uyandırıyorlar. Canlı bir kavrayış ve yaşayan bir inanç yerine, ezberlenmiş birkaç söz kalır geriye; anlamdan geriye herhangi bir şey kalırsa, bu yalnızca kabuğudur, özü kaybolur. Bu gerçeğin insanlık tarihinde kapladığı ve doldurduğu bölümü ne kadar ciddiye alarak inceleseniz ve üzerinde düşünseniz azdır.
Sayfa 39Kitabı okuyor
"türk milliyetçiliği" değil de "türkiye milliyetçiliği" dediği için oyucuyu tehdit ediyorlar. "tunceli" değil de "dersim" dediği için sanatçıya, yazara saldırıyorlar. en küçük bir atatürkçülük eleştirisinde ortalığı ayağa kaldırıyorlar. resmi tarih öğretisinin azıcık dışına çıkanı linç ediyorlar. sonra da "ülkede fikir özgürlüğü yok, diamond tema tehdit ediliyor" diye inanılmaz bir mağduriyet yaratıyorlar. bu ülkede fikir özgürlüğünden en son bahsedecek kesim sizsiniz kardeşim. gerçekçi olalım.
İnanca ve fikre saygı her zaman kazandırır.
Anladığım kadarıyla bazı insanlar sırf bir şey diyebildim adına cümle sarf ediyor. Bir kavramın veyahut (nesne, varlık vs.) sıfatın sadece salt ya da mecaz anlamını bilerek bir fikir ortaya koymak şahsen eksiktir. Terminolojisini bilmediğiniz bilim dalından, teolojisini öğrenmediğiniz dinler tarihinden ağzına geldiği bir biçimde bahsetmek yerinde
